Το ηλεκτρονικό ρεμπέτικο του Κωνσταντίνου Βήτα

May 13, 2016, 2:20 am

≫ Next: 15 ιστορίες του Γιώργου Ζαμπέτα για αληθινούς μάγκες!! (videos-pics)

≪ Previous: Βαγγέλης Περπινιάδης 1/9/1927 – 12 /5/2003

$

0

0

3 και 4 Ιουνίου 2016

Ο Κωνσταντίνος Βήτα, ένα από τα πλέον δημιουργικά κεφάλαια στην ελληνική ηλεκτρονική μουσική, συνομιλεί για πρώτη φορά με το ρεμπέτικο.

Ο ίδιος εστιάζει στη μουσική ιστορία που έγραψαν τον περασμένο αιώνα δύο σημαντικές μορφές του είδους, η Σωτηρία Μπέλλου (1921-1997) και η Μαρίκα Παπαγκίκα (1890-1943), δύο μεγάλες κυρίες της ελληνικής μουσικής και δύο ξεχωριστές μουσικές φωνές που σημάδεψαν τη ζωή του.

Σε αυτή την απρόσμενη μουσική συνάντηση, γεμάτη χρώματα και μνήμες των πρώτων του ακουσμάτων στο οικογενειακό του περιβάλλον, μία είναι η επιθυμία του: «Μέσα από αυτές τις δύο φωνές, μέσα από τις δύο σκιές τους, να απεικονίσω το πρόσωπο της συντριβής και της χαράς, ένα πλοίο που ακόμη ταξιδεύει μέσα μας, μια κρυφή ανέλπιστη χαρά, ένα θλιμμένο χαμόγελο, τον άνθρωπο, ένα παιδί χωρίς οικογένεια, το ρεμπέτικο, ένα γιαπί που μπάζει, ένα σπίτι μέσα μας».
Το πρότζεκτ θα παρουσιαστεί στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, στις 3 και 4 Ιουνίου 2016. Την καλλιτεχνική επιμέλεια υπογράφουν οι εικαστικοί Ανδρέας Αγγελιδάκης και Άγγελος Πλέσσας.

Τιμές εισιτηρίων:
Early Bird: 18–20–25–32 €
Κανονικό: 18–25–28–36–45 €
Μειωμένο ή Μικρή Παρέα(5-9 άτομα): 14–20–23–29–36€
Μεγάλη Παρέα (10+ άτομα): 13–19–21–27–34 €
ΑΜΕΑ & Άνεργοι: 5 €
Συνοδός ΑΜΕΑ: 10 €
Εισιτήρια Περιορισμένης Ορατότητας:
Mειωμένο 8 € - Kανονικό 10 €
Ώρα έναρξης στις 20.30

---

15 ιστορίες του Γιώργου Ζαμπέτα για αληθινούς μάγκες!! (videos-pics)

May 13, 2016, 3:23 am

≫ Next: Όταν ο Ρότσιλντ χόρευε ρεμπέτικο στο Πέραμα

≪ Previous: Το ηλεκτρονικό ρεμπέτικο του Κωνσταντίνου Βήτα

$

0

0

Η άγνωστη ζωή του Γιώργου Ζαμπέτα μέσα από τις αφηγήσεις του εγγονού του και το πενάκι ενός σκιτσογράφου (Pics)

του Χρήστου Δεμέτη 
Τον είπαν μάγκα, τον είπαν αισθηματία, τον είπαν τεράστιο δημιουργό. Μα πάνω απ'όλα, τον είπαν άνθρωπο.

Ο Γιώργος Ζαμπέτας πέθανε 24 χρόνια πριν, στις 10 Μαρτίου του 1992, αλλά η μουσική και το έργο του, δεν θα πεθάνουν ποτέ. Βάφτισε "Σίτι"το Αιγάλεω και στιγμάτισε με το μπουζούκι του το νεότερο ελληνικό, λαϊκό τραγούδι.
Αν υπάρχουν Έλληνες καλλιτέχνες για τους οποίους μπορείς να πει κανείς "τέτοιοι συνθέτες και ερμηνευτές δεν βγαίνουν πια", ναι, ο Γιώργος Ζαμπέτας είναι ανάμεσα τους.
Πηγαίος, χιουμορίστας, αυθόρμητος, λαϊκός και πάνω απ'όλα εργάτης. Ατελείωτες πρόβες και ώρες παιξίματος μέχρι να υιοθετήσει το δικό του στυλ και να το αφήσει στην ιστορία, παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ακόμα και ο Μάνος Χατζιδάκις ζήτησε τη συνδρομή του για την ολοκλήρωση των έργων του. "Ωραίος ο Μανόλης, την καταλάβαινε τη φάρα μας. Και δεν πέρασε δίσκος ή τραγούδι που να μη βάλει τ’ όνομά μου. Σολίστ Γιώργος Ζαμπέτας", έλεγε ο ίδιος.


"Ως συνθέτης χωράει μέσα στην πρώτη δεκάδα των μεγάλων μορφών του ρεμπέτικου και λαϊκού μας τραγουδιού", είχε πει για τον Ζαμπέτα ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. "Ως μπουζουξής ήταν ο καλύτερος από την άποψη του προσωπικού ήχου, αλλά σαν σόουμαν ήταν μοναδικός. Ένας καλλιτέχνης που αν είχε γεννηθεί στην Αμερική θα πρωταγωνιστούσε, πιθανότατα, στην παγκόσμια σκηνή".

Διασώζοντας το αρχείο του μεγάλου Ζαμπέτα:

Πριν λίγες ημέρες, η ζωή του Ζαμπέτα και οι άγνωστες πτυχές της πέρασαν στη σφαίρα των κόμικ μέσα από το "πενάκι"και τη "ματιά"του Νικόλα Στεφαδούρου (Stef) και αναρτώνται στο socomic.gr. Πίσω από τα καρέ της "Ανωτάτης Ζαμπετικής"είναι ο εγγονός του Ζαμπέτα, ο Γιώργος ο νεότερος, μουσικός και εκείνος. Εμείς μιλήσαμε μαζί του και μας είπε:
"Από πολύ μικρός μου έλεγαν ιστορίες, φίλοι γνωστοί και άγνωστοι για τον παππού. Με τα χρόνια κάποιες από αυτές τις άκουγα, άλλες δεν τις άκουγα πάλι. Μιλάμε για πολύ όμορφα πράγματα που τα παρακολουθούσα πάντα με μεγάλο ενδιαφέρον. Έτσι, αποφάσισα να τις κρατήσω αυτές τις αφηγήσεις, να τις σημειώσω όλες μαζί και να τις κάνω μια ωραία συλλογή για να μη χαθούν και να τις μάθει ο κόσμος. Σκέφτηκα να τυπωθούν σε ένα κόμικ για να διατηρηθεί αυτό το αρχείο. Πρόκειται για ιστορίες που μάθαινα για τον παππού μου, για αποσπάσματα δημοσιευμένων συνεντεύξεων, για ακυκλοφόρητες ραδιοφωνικές συνεντεύξεις και κομμάτια από την Αμερική, τότε που είχε πάει εκεί και έγραφε σε κασέτες στο σπίτι του. Με βοήθησε πολύ ο Σωκράτης ο Μιχαηλίδης που κατέγραφε τις ιστορίες που του έλεγα και πρόσθεσε και τις δικές του, μιας και έχει ιδιαίτερη αγάπη για τη μουσική του Ζαμπέτα".
Η συνάντηση εγγονού-σκιτσογράφου:
"Με τον Νικόλα μας σύστησε η Χαρά η Τσιώλη. Είδα το έργο του και μου άρεσε", λέει ο εγγονός του Γ. Ζαμπέτα. "Υπήρχε και ο χορηγός της ΙΟΝ και προχώρησε το πράγμα. Το τελικό αποτέλεσμα θέλω να το τυπώσω. Συνολικά έχω 300 ιστορίες που σταδιακά θα κυκλοφορούν. Θα βγαίνουν τρία σκίτσα κάθε εβδομάδα".
Πώς θα χαρακτήριζε τον παππού του; "Άνθρωπο θα τον χαρακτήριζα. Απλό άνθρωπο. Τον έχω ζήσει και τον ζω ακόμα. Τον θυμάμαι να παίζει στο σαλόνι μουσική μαζί με φίλους, θυμάμαι που πηγαίναμε στο στούντιο στην Ελευσίνα όταν ηχογραφούσε και έπαιζε τα τραγούδια του. Μας άφησε επίσης 500 ακυκλοφόρητα κομμάτια από κασέτες που ο πατέρας μου τα πέρασε σε ψηφιακή μορφή".
Ο εγγονός του Γ. Ζαμπέτα μας λέει πως έχει ήδη κυκλοφορήσει κάποια από τα αδημοσίευτα τραγούδια του παππού του στο διαδίκτυο, σε στίχους δικούς του και μουσική του Ζαμπέτα. Μελλοντικά θα υπάρξει και επίσημη κυκλοφορία. Ένα δείγμα μπορείτε να ακούσετε παρακάτω.
"Πότε μαστούρια"λοιπόν. Οι στίχοι είναι από το "Θεέ μου Μεγαλοδύναμε"και το ρεφρέν είναι σε στίχους του Γιώργου Ζαμπέτα:

 

Ατάκες, ανέκδοτες ιστορίες και διάφορα άλλα από τη ζωή του Γιώργου Ζαμπέτα παρακάτω. Κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη ο Stefσε συνεργασία με το Γιώργο Ζαμπέτα (εγγονό) και Σωκράτη Μιχαηλίδη (σενάριο), παρουσιάζουν μοναδικά στιγμιότυπα. Τα σκίτσα δημοσιεύονται στο NEWS 247 κατόπιν σχετικής άδειας από τους δημιουργούς.

Από συνέντευξη του Γ. Ζαμπέτα στη Λιάνα Κανέλλη στο Mega Channel το 1990:

Το σχετικό βίντεο-ντοκουμέντο:

Από διάλογο του με τον Φίλιππο Νικολάου:

Όταν παρήγγειλε νέο μπουζούκι. "Να κελαηδάει":

Με τον Νιόνιο:

Ο Γιώργος Ζαμπέτας στην εκπομπή του Διονύση Σαββόπουλου "Ζήτω το ελληνικό τραγούδι"στην ΕΡΤ, το Δεκέμβρη του 1986. Συμμετέχουν η Άννα Φωτίου, ο Τάσος και ο Γρηγόρης Φαληρέας. Ακούγονται τα τραγούδια:
"O πενηντάρης" (Γ.Ζαμπέτα-Ν.Ελευθερίου)
"Πού'σαι Θανάση" (Γ.Ζαμπέτα-Χ.Βασιλειάδη)
(Αρχείο Θανάση Γιώγλου)

Με τον διοικητή:

  Όπως γράφει η Κατερίνα Ζαμπέτα, κόρη του μεγάλου δημιουργού, στο βιβλίο της"Γιώργος Ζαμπέτας - Βαθειά στη θάλασσα θα πέσω":
"Κάποια στιγμή, βγήκε ο πατέρας με άδεια. Και είχε κανονίσει να πάει σε γλέντι με τον διοικητή του.
Μόλις μπήκε στο σπίτι, τον περίμενε ο παππούς μου, με όψη φουρτουνιασμένη.
-Πανάθεμά σε, είπε μόλις τον είδε. Τι παρτίδες έχεις εσύ με την Αργυρώ;
-Δεν έχω κάνει τίποτα. Πρέπει να φύγω τώρα. Με περιμένει απ’ έξω ο διοικητής με το τζιπ. Παίρνω κάτι και φεύγω.
Άνοιξε ένα κομοδίνο, που το κλείδωνε πάντα, πήρε κάτι κι έφυγε.
Μες στη βιασύνη του όμως, ξέχασε ξεκλείδωτο το κομοδίνο. Ο παππούς, που τον έζωναν τα φίδια, το αντιλήφθηκε. Πλησίασε το κομοδίνο και το άνοιξε. Και βρίσκει μέσα φυλαγμένο το εσώρουχο της Αργυρώς. Έγινε έξαλλος. Άρχισε πάλι να ωρύεται. Μάταια η καημένη η γιαγιά Μαρίκα αγωνιζόταν να τον ηρεμήσει.
Και η γιαγιά Κατίνα, όμως, δεν περιορίστηκε στον παππού. Πήγε στο στρατόπεδο, στην αεροπορία και εκεί επιτέθηκε στον πατέρα.
-Εγώ για γαμπρό μου δε σε ήθελα ποτέ! Αλλά έτσι που τα ‘κανες, ή θα την πάρεις τώρα, ή θα σε αναφέρω.
-Θα την πάρω, αλλά όχι τώρα. Να τελειώσω πρώτα.
-Τώρα. Αλλιώς σε έκαψα.
-Και πως θα τη ζήσω κυρά Κατίνα;
-Δε με νοιάζει. Αν θες να γλιτώσεις τη φυλακή, θα την παντρευτείς αμέσως.
-Δε γίνεται.
-Καλά, θα σε κανονίσω εγώ, είπε η Κατίνα.
Και δεν έμεινε στις απειλές. Το ‘πε και το ‘κανε. Έκανε καταγγελία. Ο διοικητής κάλεσε τον πατέρα μου και του ζήτησε εξηγήσεις.
-Τη Ρούλα την αγαπώ και θα την παντρευτώ, υποσχέθηκε ο πατέρας. Μόλις όμως τελειώσω τον στρατό. Τώρα πώς να την πάρω; Που να την πάω;".
Διαβάστε όλο το περιστατικό εδώ

Με τον Μάνο Χατζηδάκι:

  Στο παρακάτω ηχητικό, ο Μάνος Χατζιδάκις συναντά τον Γιώργο Ζαμπέτα στην ραδιοφωνική εκπομπή του "Τρίτο Πρόγραμμα"και αυτοσχεδιάζουν:
Τα τραγούδια που ακούγονται είναι:
1. Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι ( Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις / Στίχοι: Νότης Περγιάλης )
2. Είμαι αϊτός χωρίς φτερά ( Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις / Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου )

Ο Ζαμπέτας για τον έρωτα:

  "Ο άνθρωπος χωρίς έρωτα είναι σαν το λουλούδι που δεν μυρίζει"

Η ιστορία ενός μεγάλου κομματιού:

Στίχοι: Κώστας Βίρβος - Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας - Ερμηνεία: Στέλιος Καζαντζίδης
"Αφήνω γεια και στους εχθρούς
Που τόσο με μισούνε
Μα όσο κι αν με πίκραναν
Τους συγχωρώ κι απ'άλλους να το βρούνε"

"Άμα αποτύχω":

Ο μεγάλος Γιώργος Ζαμπέτας, μας είχε χαρίσει μια υπέροχη ορχηστρική εκτέλεση του κομματιού "κάτω στα λεμονάδικα"του Μικρασιάτη Βαγγέλη Παπάζογλου. Το κομμάτι μπήκε στον δίσκο του, "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι" (1964).

Στους στίχους του κομματιού, που τους έγραψε ο Μικρασιάτης δημιουργός, συναντάμε το απόσπασμα:
"Κάτω στα λε , βρε κάτω στα λε , κάτω στα λεμονάδικα
κάτω στα λεμονάδικα γίνηκε φασαρία
δυο λαχανάδες πιάσανε
και κάναν την κυρία
Τα σίδερα, βρε τα σίδερα, τα σίδερα τους φόρεσαν
τα σίδερα τους φόρεσαν και στη στενή τους πάνε
κι αν δε βρεθούν τα λάχανα
το ξύλο που θα φάνε"

Με τον Ζάχο Χατζηφωτίου στο Παρίσι:

Από συνέντευξη του Ζάχου Χατζηφωτίου στο στο RetroManiaX:
"Είχα γράψει στίχους για 5-6 δίσκους στον Ξαρχάκο και στον Ζαμπέτα. Σε ένα δίσκο που τον έβγαλε ο Ζαμπέτας και είχε κάνει μεγάλη επιτυχία μας κάλεσαν στην λογοκρισία, που ήταν στα παλιά ανάκτορα εκεί που είναι η βουλή σήμερα. Πάμε οι δυό μας εκεί όπου ήταν ένας βλάχος ταγματάρχης ο οποίος άρχισε να μας φωνάζει για έναν από τους στίχους του δίσκου και απειλούσε ότι θα τον απαγορεύσει. Ο Ζαμπέτας εκεί έλεγε διάφορα, έλεγε ότι ήθελε, φώναζε, πως την γλυτώσαμε εκείνη την φορά και δεν μας βάλαν μέσα και εγώ δεν ξέρω. Αρχίζει ο ταγματάρχης να διαβάζει τον στίχο ο οποίος έλεγε ''Τα μάτια της τον ήλιο φέρναν στην Δραπετσώνα, και η αναπνοή της ζέσταινε τις νύχτες του χειμώνα'', ένας στίχος ερωτικός όσο δεν γίνεται, απορούσα τι ήταν αυτό που τους ενόχλησε τόσο πολύ.
''Η Ελλάς έχει απόθεμα πετρελαίου για 40 χρόνια, μπορούμε να ζεστάνουμε όλη την Ευρώπη'', όχι η αναπνοή της να ζεστάνει... Το πήγε εκεί, αυτό τους ενόχλησε το οτι δηλαδή είμαστε φτωχοί και ότι με την αναπνοή μας ζεσταινόμαστε. Ήταν αδύνατον να συνεννοηθούμε ήταν βλάχος ο άνθρωπος. Τελικά μας έδιωξε με τις κλωτσιές από το γραφείο του εμένα και τον Γιώργο".

Κύριος με "Κ"κεφαλαίο:

Ο Ζαμπέτας στις Κάννες:

  Το 1959 είναι η χρονιά που ο Μάνος Χατζηδάκις κάνει τον Γιώργο Ζαμπέτα σολίστ στα έργα του και ταξιδεύουν μαζί, καθώς και με την Μελίνα Μερκούρη και τον Ζιλ Ντασέν, στις Κάννες για το "Ποτέ την Κυριακή" - το πάρτι υπό τους ήχους του Ζαμπέτα άφησε ιστορία στο φεστιβάλ.

"Σαράντα βαγόνια":

Σε δεξίωση της Νέας Δημοκρατίας:

  Ο Γιώργος Ζαμπέτας είχε γράψει τραγούδι για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Αφορμή για το τραγούδι στάθηκε ένα διάταγμα που ο Ζαμπέτας "χρέωσε"στον Καραμανλή, σύμφωνα με το οποίο τα μαγαζιά έπρεπε να κλείνουν στις δύο τα ξημερώματα κάτι που εξόργισε τον μεγάλο δημιουργό. Το τραγούδι έκανε "πάταγο"στη "Φαντασία"όπου εμφανιζόταν τότε ο Γιώργος Ζαμπέτας ενώ και ο ίδιος ο Μητσοτάκης επισκέφθηκε το μαγαζί για να ακούσει το τραγούδι που είχε γραφτεί προς... τιμήν του.

Ο ίδιος ο Ζαμπέτας μιλάει για το περιστατικό. Το τραγούδι, παρακάτω:

 
 

Και για το τέλος... Τα εκατομμύρια:

Ολόκληρη η σειρά σκίτσων δημοσιεύεται στο socomic.gr

Κείμενα στα σκίτσα: Γιώργος Ζαμπέτας JR& Σωκράτης Μιχαηλίδης - Σχέδιο: Νικόλας Στεφαδούρος

 

 

Όταν ο Ρότσιλντ χόρευε ρεμπέτικο στο Πέραμα

May 13, 2016, 6:00 am

≫ Next: Η διασκέδαση στην Παλιά Αθήνα και τον Πειραιά

≪ Previous: 15 ιστορίες του Γιώργου Ζαμπέτα για αληθινούς μάγκες!! (videos-pics)

$

0

0

Του Στέφανου Μίλεση

Είναι Αύγουστος του 1957, όταν καταφτάνει στην Ελλάδα ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο ο μεγαλοτραπεζίτης Βαρόνος Αλέν ντε Ρότσιλντ. 

Μένοντας στο παρασκήνιο των ειδήσεων, ο ίδιος και η οικογένειά του, διέμεναν στο ξενοδοχείο της "Μεγάλης Βρετανίας". Το σχετικό δελτίο τύπου που εκδόθηκε, ανέφερε πως ο Ρότσιλντ με τη σύζυγό του και τα τρία παιδιά του, θα περιόδευαν στα νησιά του Αιγαίου για έναν περίπου μήνα (τον Αύγουστο) ενώ κατά τα μέσα του Σεπτεμβρίου, ο μεγιστάνας θα επέστρεφε στις τραπεζικές επιχειρήσεις του στη Γαλλία.

Ο Αλέν ντε Ρότσιλντ όμως, φαίνεται πως τοΣάββατο 3 Αυγούστου 1957, φεύγει από το ξενοδοχείο της Πλατείας Συντάγματος, προκειμένου να μεταβεί στο Πέραμα!

Ο Ρότσιλντ είχε επιλέξει ένα ελληνικό ναυπηγείο του Περάματος, προκειμένου να ναυπηγήσει το μεγαλοπρεπές σκάφος του που έφερε την ονομασία "Σαΐτα". 

Επρόκειτο για ένα λαμπρό σκάφος, κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από Έλληνες τεχνίτες 100 τόνων, 23 μέτρων μήκος, αξίας τότε 80 χιλιάδων δολαρίων. 

Ο Αλέν ντε Ρότσιλντ πήγαινε στο Πέραμα προκειμένου να περάσει όλη τη βραδιά του Σαββάτου, σε ένα από τα Κέντρα διασκέδασης που κατά δεκάδες υπήρχαν τότε εκεί. Σε αυτό θα προσέφερε γεύμα στου 40 περίπου τεχνίτες που κατασκεύαζαν τη "Σαΐτα". Τότε ο Ρότσιλντ παρουσία όλων, σύμφωνα με τα άρθρα της εποχής "εθεάθη να χορεύει ελληνικούς λαϊκούς χορούς"περιλαμβανομένου και ρεμπέτικου που ζήτησε ο ίδιος να χορέψει. Η διασκέδαση εξελίχθηκε σε γλέντι πραγματικά "τρικούβερτο"που περιλάμβανε μέχρι και σπάσιμο πιάτων. 

Χαρακτηριστικό της επίσκεψης Ρότσιλντ στην Ελλάδα ήταν, πως ενώ πλήθος δημοσιογράφων παρακολουθούσε τις κινήσεις του, ελάχιστα άρθρα αναφέρονταν σε αυτόν, που συνήθως ήταν μονόστηλα, "χαμένα"μέσα στην γενική ύλη των εφημερίδων.

Ο Αλέν (Alain) ντε Ρότσιλντ, ήταν απευθείας απόγονος του Μάγιερ Άνσελμος, του Εβραίου ιδρυτή του Οίκου Ρότσιλντ στη Φραγκφούρτη που ονομάστηκε Ρότσιλντ, καθώς στα γερμανικά σημαίνει "κόκκινη ασπίδα"που αποτελούσε το οικόσημο της οικογενείας του. Οι πέντε γιοί του ιδρυτή της δυναστείας, είχαν ιδρύσει αντίστοιχα τράπεζες στο Λονδίνο, στη Νάπολη, στη Βιέννη και στο Παρίσι. Ο Αλέν ήταν ο Πρόεδρος της εβραϊκής κοινότητας Γαλλίας και ιδρυτής 19 συναγωγών εκεί. 

Ένας εκ των προγόνων του ο Ναθαναήλ (Νάθαν Μάγιερ) Ρότσιλντ που ήταν ο ένας εκ των πέντε που είχε ιδρύσει τη δική του τράπεζα στο Λονδίνο, ήταν που δάνεισε το Αγγλικό δημόσιο, ώστε να αντεπεξέλθει στον πόλεμο εναντίον του Ναπολέοντα, ενώ ήταν και ο πρώτος που ανακοίνωσε την ήττα του στο Βατερλώ. 

Ο οίκος των Ρότσιλντ θεωρείται ο πιο ισχυρός οργανισμός παγκοσμίως ελέγχοντας την "αφρόκρεμα"των επιχειρήσεων σε όλο τον κόσμο.

Από μεταγενέστερα δημοσιεύματα των εφημερίδων "Ελευθεροτυπία"και "Βήμα"μαθαίνουμε πως το "Ναυπηγείο Ψαρρού" και συγκεκριμένα ο Γιώργος Ψαρρός, ήταν εκείνος που είχε αναλάβει την κατασκευή της θαλαμηγού "Σαΐτα"για λογαριασμό του Γάλλου Βαρόνου. Το ναυπηγείο αυτό με τη μακρά ιστορία, δημιουργήθηκε όταν ο Εμμανουήλ Ψαρρός άφησε το προγονικό ναυπηγείο στη Σύμη και εγκατέστησε ναυπηγείο στον Πειραιά στην περιοχή του Αγίου Διονυσίου. Με την μετεγκατάσταση των ναυπηγείων από την περιοχή του Αγίου Διονυσίου, αυτός όπως και πολλοί άλλοι, μεταφέρθηκαν στο Πέραμα.

Ναυπηγείο στον Άγιο Διονύση πριν τη μεταφορά τους στο Πέραμα

Κάποτε ο Πειραιάς διέθετε πλήθος από ναυπηγεία και καρνάγια, στον Άγιο Διονύσιο αλλά και αλλού όπως στην Ακτή Ξαβερίου.

Στα καρνάγια της Ακτής Ξαβερίου

Για την ιστορία να αναφερθεί πως η θαλαμηγός στη συνέχεια πέρασε στην ιδιοκτησία του σχεδιαστή μόδας Givenchi.

Ο Ρότσιλντ με τη "Σαΐτα"που έφερε σημαία Παναμά, περνούσε πολλά καλοκαίρια στα νησιά του Αιγαίου, όπως τον Αύγουστο το 1968 που καταγράφηκε η παρουσία του στη Μύκονο.   

Πηγές:

Εφημερίδες:

"ΤΑ ΝΕΑ",

"ΕΜΠΡΟΣ", 

"ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", 

"ΒΗΜΑ",

www.Psarrosyard.gr

https://family.rothschildarchive.org 

 

STEFANOS MILESIS

Aπό: Pireorama ιστορίας και πολιτισμού

Η διασκέδαση στην Παλιά Αθήνα και τον Πειραιά

May 15, 2016, 10:42 am

≫ Next: H «Λιτανεία» του Τσιτσάνη με την Καίτη Γκρέυ (Βίντεο)

≪ Previous: Όταν ο Ρότσιλντ χόρευε ρεμπέτικο στο Πέραμα

$

0

0

Η εποχή είναι ζόρικη, στενεμένη και το κλίμα ζοφερό. Όμως, έτσι κι αλλιώς τα γλέντια τα κάνουν οι φτωχοί!

Μη νομίζετε, και στην Παλιά Αθήνα και τον Πειραιά, τα πράγματα δεν ήταν πάντα καλύτερα.

Ένας παλιός γλεντζές μας μιλάει για τα γλέντια στα κέντρα και τις γειτονιές της Παλιάς Αθήναςκαι του Πειραιά. Οι μαρτυρίες του έχουν προσωπικό χαρακτήρα, και συχνά μπλέκουν αδόκιμα χρονιές, περιόδους και πρόσωπα. Κρύβουν όμως αλήθεια και μια απαράμιλλη γοητεία. Απολαύστε τον:

«Ο Πρόδρομος Τσαουσάκης τραγουδούσε στην περιοχή Σχιστό, στον Κορυδαλλό, σ’ ένα μεγάλο κέντρο, με την επωνυμία «Εγγλέζος». Ήταν το επώνυμο του ιδιοκτήτη του κέντρου. Μεγάλο όνομα για κείνα τα μέρη. Μετά ανοίξανε τα μαγαζιά στις Τζιτζιφιές. Όλοι οι τραγουδιστές περνούσαν από τον «Εγγλέζο», όπου ήταν οι «καθηγητές» και μετά από τον «Κεφάλα» και τον «Περιβόλα» στην Κοκκινιά. Νυφοπάζαρο λέγανε τον δρόμο αυτό. Ο ένας ήταν αριστερός, ο Περιβόλας, κι o Κεφάλας, δεξιός. Και ο Καζαντζίδης από τέτοια μέρη πέρασε πρώτα. Όλα τα τραγούδια ήταν ρεμπέτικα».

Ένας παλιός γλεντζές θυμάται.............

Διαβάστε την συνέχεια στο ogdoo.gr

H «Λιτανεία» του Τσιτσάνη με την Καίτη Γκρέυ (Βίντεο)

May 16, 2016, 12:30 am

≫ Next: «Να μου κοπούν τα χέρια αν δεν μάθω μπουζούκι». Ο όρκος που έδωσε ο Μάρκος Βαμβακάρης όταν είδε να παίζουν μπουζούκι για πρώτη φορά. Σε έξι μήνες έπαιζε και σε λίγα χρόνια άλλαξε την ιστορία του ρεμπέτικου...

≪ Previous: Η διασκέδαση στην Παλιά Αθήνα και τον Πειραιά

$

0

0

Από: www.ogdoo.gr 
Στις 14 Μαΐου γεννήθηκε στη Σάμο η Αγγελική Καλαϊτζή… Κι αν δεν σας λέει κάτι αυτό, το όνομα Καίτης Γκρέυσίγουρα θα σας θυμίζει πολλά…

Η Καίτη Γκρέυμπήκε στη δισκογραφία το 1953 με το τραγούδι του Γιώργου Μητσάκη «Να’ χεις χάρη που σε αγαπώ» ή «Το δικό σου το μαράζι» όπως είναι πιο γνωστό, που ηχογραφήθηκε στις 3 Νοεμβρίου εκείνης της χρονιάς με τα μπουζούκια του Γιώργου Μητσάκη και του Γιάννη Τατασόπουλου, οι οποίοι έκαναν και τα σεγόντα. Είναι χαρακτηριστικό πως παρατηρώντας τις πρώτες ηχογραφήσεις των τραγουδιστών, διαπιστώνουμε πως το τραγούδι με την Καίτη Γκρέυείναι από τα ελάχιστα πρώτα τραγούδια, που γνώρισαν επιτυχία…

Η Γκρέυ τραγουδάει Τσιτσάνη

Στην τεράστια πορεία της στο ελληνικό τραγούδι, η Καίτη Γκρέυσυνεργάστηκε, όπως ήταν πολύ φυσικό και με τον Βασίλη Τσιτσάνη. Αν έχω μετρήσει σωστά, η Γκρέυ συμμετείχε σε 29 ηχογραφήσεις τραγουδιών του Τσιτσάνη, σαν πρώτη ή δεύτερη φωνή, σε πρώτες ή μεταγενέστερες εκτελέσεις… Όλα αυτά από το 1956 μέχρι το 1983, όταν συμμετείχε στον τελευταίο δίσκο του τρικαλινού δημιουργού που ηχογραφήθηκε στο studio και ήταν η «Λιτανεία»… Το 1987 βέβαια η Καίτη Γκρέυ μαζί με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, την Ελευθερία Αρβανιτάκη και τον Διονύση Σαββόπουλο ξανατραγούδησαν το «Κάνε λιγάκι υπομονή» για τις ανάγκες του δίσκου με τα τραγούδια από την τηλεοπτική σειρά του Σαββόπουλου «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι».

«Λιτανεία»

Η «Λιτανεία» κυκλοφόρησε από τη μικρή εταιρεία «Venus» της Τζίνας Κοτσίδου. Όταν οι μεγάλες εταιρείες, που ο Τσιτσάνης στήριζε επί σειρά ετών με τα μεγάλα τραγούδια του, άρχισαν να αποστασιοποιούνται και να αδιαφορούν για το έργο του, εκείνος ηχογράφησε αρχικά τις «12 νέες λαϊκές δημιουργίες» στην CBS και, συνέχισε τελειώνοντας την καριέρα του στην εταιρεία «Venus». (Υπάρχει βέβαια και ο διπλός δίσκος με τη ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας του στο Ηράκλειο της Κρήτης, που κυκλοφόρησε το 1983 από την Minos).

Στη «Λιτανεία» ο Τσιτσάνηςκατέχει τον πρώτο τραγουδιστικό ρόλο, η Καίτη Γκρέυ τραγουδά δυο τραγούδια μόνη της και σιγοντάρει σε άλλα πέντε τον συνθέτη, ενώ συμμετέχουν κάνοντας δεύτερες φωνές η Ελένη Γεράνη και η Μίνα Δερλίκου. Τα περισσότερα τραγούδια είναι επανεκτελέσεις, υπάρχουν όμως και κάποια που αν και γράφτηκαν 40 χρόνια πριν, ήταν αδύνατο να περάσουν από τους «σκοπέλους» της επιτροπής λογοκρισίας, λόγω των «χασικλίδικων» στίχων τους…

Τα τραγούδια του δίσκου

1) Με γυναίκες μη τραβιέσαι (Βασίλης Τσιτσάνης – Μίνα Δερλίκου)
2) Αφού μ’ αρέσει να γυρνώ (Καίτη Γκρέυ)
3) Τρικαλινή παλιά μου αγάπη (Βασίλης Τσιτσάνης – Καίτη Γκρέυ)
4) Μόρτισσα (Βασίλης Τσιτσάνης – Καίτη Γκρέυ)
5) Το θύμα (Βασίλης Τσιτσάνης – Καίτη Γκρέυ)
6) Τι τη θέλεις την τσιγγάνα (Καίτη Γκρέυ)
7) Φάνταζες σαν πριγκηπέσσα (Βασίλης Τσιτσάνης – Καίτη Γκρέυ)
8) Σε λαχτάρησα αργιλέ μου (Βασίλης Τσιτσάνης)
9) Με καλέσαν ένα βράδυ (Βασίλης Τσιτσάνης – Καίτη Γκρέυ)
10) Πριγκηπομαστούρηδες (Βασίλης Τσιτσάνης – Ελένη Γεράνη – Μίνα Δερλίκου)
11) Η λιτανεία του μάγκα (Βασίλης Τσιτσάνης)
12) Όταν συμβεί στα πέριξ (Βασίλης Τσιτσάνης – Ελένη Γεράνη – Μίνα Δερλίκου)
13) Η δροσούλα (Βασίλης Τσιτσάνης)

Η ηχογράφηση έγινε από τον Γιάννη Σκιαδά στο studio «Αction». Η επιμέλεια του εξωφύλλου ήταν του Αρτέμη Ρούσσου. Το 1992 επανεκδόθηκε και σε cd.

«Δίσκος για να τραγουδιέται και να… χορεύεται!»

Στο σημείωμα του δίσκου αναφέρεται πως: «Παλιά και καινούργια τραγούδια του δάσκαλου της λαϊκής μας μουσικής Βασίλη Τσιτσάνη περιέχονται σ'αυτό το νέο του δίσκο. Τραγούδια παλιά που παίζονται και ερμηνεύονται με πολύ δροσιά και απαράμιλλο κέφι. Τραγούδια καινούργια που για πρώτη φορά θα ακούσετε. Ο Τσιτσάνης τραγουδάει, παίζει μπουζούκι και μπαγλαμά σ'αυτό το δίσκο. Δυο τραγούδια του Τσιτσάνη ερμηνεύει η εξαίρετη λαϊκή τραγουδίστρια Καίτη Γκρέυ, ακούγονται επίσης οι φωνές της Ελένης Γεράνη και της Μίνας Δερλίκου. Χαρείτε αυτό το θαυμάσιο Δίσκο που είναι για να τραγουδιέται και να ...χορεύεται!»

Λίγα λόγια για την «Λιτανεία»

Θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στην ιστορία της «Λιτανείας», του ομώνυμου τραγουδιού του δίσκου…

Tο χειμώνα του 1942 ο Βασίλης Τσιτσάνηςζούσε και δούλευε στη Θεσσαλονίκη. Εκείνη την περίοδο έφυγε για μια μικρή περιοδεία στη Χαλκιδική. Στο χωριό Άγιος Μάμας που διέμενε, άκουσε μια ιστορία από ένα «μόρτη» από την Καβάλα, η οποία αναφερόταν σε μια «λιτανεία» που έκανε ο «μόρτης» μέσα σε μια εκκλησία. Γυρνώντας στη Θεσσαλονίκη στα τέλη Δεκεμβρίου του ’42 με αρχές Ιανουαρίου του ’43 και χωρίς να έχει εξακριβώσει αν η ιστορία ήταν πραγματική ή όχι, έγραψε τα λόγια του τραγουδιού «Η λιτανεία του μόρτη» και τη μελωδία στο ρυθμό του χασάπικου. Έπειτα από λίγο καιρό άλλαξε τον τίτλο του τραγουδιού σε «Η λιτανεία του μάγκα» και το καλοκαίρι του ’44 ξανάγραψε τη μουσική του τραγουδιού, αυτή τη φορά στο ρυθμό του ζεϊμπέκικου. Δυστυχώς μετά το τέλος του πολέμου δεν πρόλαβε να ηχογραφήσει το τραγούδι, αφού πολύ γρήγορα επιβλήθηκε η λογοκρισία στα χασικλίδικα κι έτσι παρέμεινε ακυκλοφόρητο.

Στην πρώτη μελωδία στο ρυθμό του χασάπικου, ο Τσιτσάνης έβαλε άλλα λόγια και το 1950 ηχογράφησε το «Τη μοίρα μου την είδα και την ξέρω» με τον Πρόδρομο Τσαουσάκη.

Πολλά χρόνια αργότερα, το 1976, ο Απόστολος Νικολαΐδης ηχογράφησε το τραγούδι στην Αμερική, με τροποποιημένους στίχους και το ενέταξε στο δίσκο του «Ο αρχάγγελος». Η αρχική εκδοχή με τα κανονικά του λόγια, ηχογραφήθηκε από τον ίδιο τον Τσιτσάνη στο δίσκο που παρουσιάζουμε σήμερα.

Το 2000 στη συλλογή τραγουδιών «Ασεβή τροπάρια» που κυκλοφόρησε με την επιμέλεια του Κώστα Χατζηδουλή, συμπεριλήφθηκε η πρώτη εκδοχή του τραγουδιού, με τα χασικλίδικα λόγια στο ρυθμό του χασάπικου, με εκτελεστή τον Μιχάλη Δημητριάδη. Στον ίδιο δίσκο το τραγούδι υπάρχει και στην μορφή του ζεϊμπέκικου, αυτή τη φορά τραγουδισμένο από τον Γιώργο Νταλάρα…

Στο video που ακολουθεί μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο το δίσκο.

Πηγές:

1) Αφήγηση του Βασίλη Τσιτσάνη στον Κώστα Χατζηδουλή το 1983 (Από το βιβλίο - cd «Ασεβή τροπάρια» - Virgin 2000)
2) Διονύσης Μανιάτης «Βασίλης Τσιτσάνης - Ο ατελείωτος» (Πιτσιλός 1994)

 ΠΗΓΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

«Να μου κοπούν τα χέρια αν δεν μάθω μπουζούκι». Ο όρκος που έδωσε ο Μάρκος Βαμβακάρης όταν είδε να παίζουν μπουζούκι για πρώτη φορά. Σε έξι μήνες έπαιζε και σε λίγα χρόνια άλλαξε την ιστορία του ρεμπέτικου...

May 17, 2016, 7:49 am

≫ Next: O «σταθμός της ξενιτιάς» περιμένει τη... σωτηρία του

≪ Previous: H «Λιτανεία» του Τσιτσάνη με την Καίτη Γκρέυ (Βίντεο)

$

0

0

Ο Μάρκος Βαμβακάρης γεννήθηκε στη Σύρο στις 10 Μαΐου του 1905, αλλά ένα ατύχημα τον ανάγκασε να αφήσει τη γενέτειρά του σε ηλικία 15 ετών και να αναζητήσει την τύχη του στον Πειραιά.
Τα πρώτα χρόνια στο Πειραιά ήταν δύσκολα. Δούλευε στα καρβουνάκια για να μπορέσει να επιβιώσει και άρχισε να γνωρίζεται με το περιθώριο του λιμανιού. Σύχναζε στους τεκέδες και εκεί γνώρισε το μπουζούκι και τις απαγορευμένες ουσίες.
Οι περιπέτειες του με το χασίς ήταν πάρα πολλές. Για τη χρήση της κάνναβης μάλιστα βρέθηκε αρκετές φορές στη φυλακή ακόμα και για λίγες ώρες, αφού ήταν η τιμωρία της εποχής. Η πιο σημαντική στιγμή της ζωής του ήταν όταν είδε τον φημισμένο Νίκο Αϊβαλιώτη να παίζει μπουζούκι. Τον κοίταξε, άκουσε τον ήχο και μετά από λίγο είπε: «Να μου κοπούν τα χέρια εάν δεν μάθω να παίζω μπουζούκι». Έμφυτο ταλέντο στη μουσική, που ήδη έπαιζε διάφορα όργανα, ήξερε ότι θα τηρούσε την υπόσχεσή που έδωσε στον εαυτό του. Σε έξι μήνες ήξερε μυστικά του μπουζουκιού, που άλλοι οργανοπαίκτες δεν κατάφεραν να μάθουν ποτέ. Αυτό ήταν το δικό του χάρισμα που μοιράστηκε με τον κόσμο και έτσι ξεκίνησε η μουσική περιπέτεια για αυτόν, που επηρέασε καθοριστικά την πορεία της ελληνικής μουσικής και έβαλε το ρεμπέτικο σε όλα τα σπίτια....
Πηγή: www.mixanitouxronou.gr

O «σταθμός της ξενιτιάς» περιμένει τη... σωτηρία του

May 19, 2016, 5:11 am

≫ Next: Sala Sala: Παπαγκίκα και Μπέλλου αλλιώς... στη Στέγη

≪ Previous: «Να μου κοπούν τα χέρια αν δεν μάθω μπουζούκι». Ο όρκος που έδωσε ο Μάρκος Βαμβακάρης όταν είδε να παίζουν μπουζούκι για πρώτη φορά. Σε έξι μήνες έπαιζε και σε λίγα χρόνια άλλαξε την ιστορία του ρεμπέτικου...

$

0

0

Συζητήσεις για αξιοποίηση του παλιού σιδηροδρομικού σταθμού του Πειραιά

Ο παλιός σιδηροδρομικός σταθμός του Πειραιά απέναντι από την πύλη Ε3 του λιμανιού του Πειραιά λειτούργησε για έναν ολόκληρο αιώνα -από το 1904 ως το 2004- και έγινε γνωστός ως ο «σταθμός της ξενιτιάς»καθώς ήταν η αφετηρία αναχώρησης για πολλούς μετανάστες που αναζητούσαν μια καλύτερη ζωή στη Βόρεια Ευρώπη.

Χαρακτηρίζεται ένα έργο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, ιστορικής και κοινωνικής σημασίας για την πόλη και υπήρξε ένα πολύ προηγμένο τεχνικά έργο για την εποχή του. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και αποτέλεσε μέρος του οράματος του Χαριλάου Τρικούπη για τη σύνδεση της πρωτεύουσας με τη Βόρεια Ελλάδα και την Ευρώπη, όπως διαβάζει κανείς στην ιστοσελίδα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Λόγω της θέσης και της αρχιτεκτονικής του, το 2004 ο σταθμός χαρακτηρίστηκε μνημείο από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων. Με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων επιχειρήθηκε η ανακαίνισή του, όμως καθώς αυτή ολοκληρώθηκε μετά τους Αγώνες ο σταθμός δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε.

Σήμερα ο σταθμός έχει μισθωθεί στον Δήμο Πειραιά, με την προοπτική να λειτουργήσουν στις εγκαταστάσεις του ένα μουσείο αφιερωμένο στο ρεμπέτικο τραγούδι, ένα πολιτιστικό κέντρο, χώροι πρασίνου και αναψυχής, καθώς και ποδηλατόδρομοι κατά μήκος των παλαιών γραμμών του τρένου. Ενα σχέδιο που είχε εκπονηθεί από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή Πειραιά αλλά δεν υλοποιήθηκε.

Το θέμα της αξιοποίησης του κτιρίου αλλά και η απόδοση του  πρώην αμαξοστασίου για τα πράσινα λεωφορεία στην πλατεία Ιπποδάμειας (ανήκει στη Σταθερές Συγκοινωνίες ΑΕ), σε μια προσπάθεια να κατασκευαστεί η νέα κλειστή κεντρική αγορά του Πειραιά, θα βρεθούν στο επίκεντρο  συνάντησης που θα έχει ο αντιπεριφερειάρχης Πειραιά κ. Γιώργος Γαβρίλης με τον υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Χρήστο Σπίρτζη.

Photo: Gyrnas C. George

Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Αντιπεριφέρεια Πειραιά αναμένεται να ζητήσει την παραχώρηση του πρώην σταθμού του ΟΣΕ αλλά και της σιδηροδρομικής γραμμής ως τη Λεύκα - Ρετσίνα, με την υποχρέωση ωστόσο ότι αν ζητηθεί εκ νέου από τον Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδας να επιστραφεί άμεσα σε πέντε εβδομάδες. Ωστόσο στελέχη της Αντιπεριφέρειας σημείωναν ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να χρειαστεί στο μέλλον καθώς ήδη υπάρχει παραπλεύρως η γραμμή της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Σκέψεις για κατασκευή κλειστής αγοράς

Σχετικά με το κτίριο της ΣΤΑΣΥ, έκτασης περίπου έξι στρεμμάτων που χρησιμοποιείτο ως αποθήκη, στόχος είναι να παραχωρηθεί προκειμένου να γίνει εκεί η νέα κεντρική αγορά του Πειραιά.

Το συγκεκριμένο αίτημα για τη δημιουργία της νέας κεντρικής αγοράς της πόλης στο συγκεκριμένο κτίριο είναι παλιό και ήδη το Πανεπιστήμιο Πειραιά έχει εκπονήσει και σχετική μελέτη για το θέμα.

Photo: Gyrnas C. George

Από την πλευρά του, ο κ. Γαβρίλης ανέφερε ότι στο συγκεκριμένο κτίριο μπορεί να γίνει η νέα αγορά του Πειραιά και τόνισε ότι το εγχείρημα είναι αρκετά δύσκολο καθώς χρειάζεται φορέα διαχείρισης και ο καλλικρατικός νόμος δεν επιτρέπει το «χτίσιμο» νέων δημοτικών επιχειρήσεων. Προσέθεσε ότι το Πανεπιστήμιο Πειραιά είχε δώσει ήδη για το θέμα αυτό τρεις εναλλακτικές λύσεις. Η μία είναι η δημιουργία  φορέα με μονομετοχική σύνθεση τον Δήμο Πειραιά, η δεύτερη η πλειοψηφία των μετοχών να ανήκει στον δήμο και στον εμπορικό σύλλογο και η τρίτη στη νέα εταιρεία να συμμετέχει η ΣΤΑΣΥ, στην οποία ανήκει και το κτίριο.

Το συγκεκριμένο σημείο, σύμφωνα με την Αντιπεριφέρεια, έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα καθώς βρίσκεται επάνω σε συγκοινωνιακό κόμβο όπου θα συναντώνται μετρό, ηλεκτρικός και προαστιακός, ενώ βρίσκεται και σε πολύ κοντινή απόσταση από το λιμάνι του Πειραιά.

Το έργο ουσιαστικά θα αναβιώσει την παλιά Δημοτική Αγορά του Πειραιά, με τον θεμέλιο λίθο να μπαίνει στις 18 Μαρτίου 1862. Ηταν στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται ο Πύργος του Πειραιά. Ηταν σημείο αναφοράς για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής, ενώ σε ιστορικά κείμενα αναφέρεται ότι όταν η κίνηση έπεφτε, συνήθως τα μεσημέρια, πήγαιναν εκεί γνωστά ονόματα του ρεμπέτικου τραγουδιού όπως οι Μ. Βαμβακάρης, Β. Τσιτσάνηςκ.ά. και απολάμβαναν ούζο και μεζέδες και έπαιζαν τραγούδια που ακούγονταν σε όλον τον χώρο. Η Δημοτική Αγορά κατεδαφίστηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1968, σύμφωνα με μαρτυρίες, κατά την περίοδο της δικτατορίας από τον τότε δήμαρχο Αριστείδη Σκυλίτση.

Βυθούλκας Διονύσης  

Sala Sala: Παπαγκίκα και Μπέλλου αλλιώς... στη Στέγη

May 20, 2016, 12:14 pm

≫ Next: Το ρεμπέτικο τραγούδι στην Κύπρο

≪ Previous: O «σταθμός της ξενιτιάς» περιμένει τη... σωτηρία του

$

0

0

Ένα από τα πλέον δημιουργικά κεφάλαια στην ελληνική ηλεκτρονική μουσική, ο Κωνσταντίνος Βήτα, «συνομιλεί» για πρώτη φορά με το ρεμπέτικο στις 3 και 4 Ιουνίου στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και στις 13 Ιουνίου 2016 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Το Sala Sala εστιάζει στη μουσική ιστορία που έγραψαν τον περασμένο αιώνα, η Σωτηρία Μπέλλου (1921-1997) και η Μαρίκα Παπαγκίκα (1890-1943), δύο μεγάλες κυρίες της ελληνικής μουσικής και δύο ξεχωριστές μουσικές φωνές που σημάδεψαν τη ζωή του.
Μετά από ένα χρόνο έρευνας για το ρεμπέτικο και διαδρομές σε μονοπάτια που είχαν τραγουδήσει αυτές οι δύο σπουδαίες εκπρόσωποί του, ο Κωνσταντίνος Βήτα μαζί με τον Ανδρέα Αγγελιδάκη και τον Άγγελο Πλέσσα, δημιούργησαν μια νέα ανάγνωση του ρεμπέτικου. Πρόκειται για μια απρόσμενη μουσική συνάντηση, γεμάτη χρώματα και μνήμες των πρώτων ακουσμάτων του Κ. Βήτα στο οικογενειακό του περιβάλλον.

«Αγάπησα το ρεμπέτικο και οι ήχοι του με συνοδεύουν πάντα σαν φθαρμένα χρώματα μιας υδατογραφίας. Χρώματα αλλά και στοιχεία που με βοηθούν να συνδέομαι με την αληθινή ζωή, τον πόνο, τη χαρά και τον άνθρωπο μέσα μου και γύρω μου. Τα τραγούδια αυτά είναι σαν μια πηγή, μια φλέβα όπου ένα αληθινό αίσθημα διαπερνά τα πάντα, μια εσωτερική κατάληψη που κυριεύει κάποιον και τον οδηγεί να αντιλαμβάνεται τις καταστάσεις. Ένας προορισμός που οδηγεί στην επιστροφή, στην αγκαλιά της μάνας. Ένας άνθρωπος που χάθηκε στην πορεία του, αλλά και οι ακρότητες που επιζητούν να ενωθούν» αναφέρει ο ίδιος και συμπληρώνει:
«Σε αυτό το σημείο αισθάνθηκα πως θέλω να ανοίξω μια είσοδο και να συνομιλήσω με δύο μορφές του ρεμπέτικου: Τη Μαρίκα Παπαγκίκα και τη Σωτηρία Μπέλλου. Μια προσέγγιση στον κόσμο του πρώιμου ρεμπέτικου μέσα από τα παραδοσιακά τραγούδια της Σμύρνης και τον απόηχο που άφησαν οι επιρροές τους στην Αθήνα του '40. Μέσα από αυτές τις δύο φωνές, τις δύο σκιές, θέλησα να απεικονίσω το πρόσωπο της συντριβής, της χαράς, ένα πλοίο που ακόμη ταξιδεύει μέσα μας, μια κρυφή ανέλπιστη χαρά, ένα θλιμμένο χαμόγελο, τον άνθρωπο - ένα παιδί χωρίς οικογένεια. Το ρεμπέτικο, ένα γιαπί που μπάζει, ένα σπίτι μέσα μας».
Στο Sala Sala τραγουδούν η Θεοδώρα Μπάκα και ο Κ. Βήτα. Παίζουν οι μουσικοί: Χρήστος Αλεξάκης (Πιάνο, Farfisa), Αλέκος Βουλγαράκης (ηλεκτρική κιθάρα), Κώστας Γιαννίρης (ηλεκτρικό μπάσο), Παναγιώτης Τσεκούρας (Theremin).

Πληροφορίες

Στέγη, Κεντρική Σκηνή, 3-4 Ιουνίου (20:30)
Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, 13 Ιουνίου (21:00)

Εισιτήρια

Στέγη: Κανονικό: 18–25–28–36–45 ευρώ
Μειωμένο ή μικρή παρέα (5-9 άτομα): 14–20–23–29–36 ευρώ
Μεγάλη Παρέα (10+ άτομα): 13–19–21–27–34 ευρώ
ΑΜΕΑ - Άνεργοι: 5 ευρώ
Συνοδός ΑΜΕΑ: 10 ευρώ
Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (http://www.tch.gr)

---

Το ρεμπέτικο τραγούδι στην Κύπρο

May 21, 2016, 3:20 am

≫ Next: Στους δρόμους του Μάρκου

≪ Previous: Sala Sala: Παπαγκίκα και Μπέλλου αλλιώς... στη Στέγη

$

0

0

Μια βραδιά αφιερωμένη στο ρεμπέτικο τραγούδι, που επηρέασε αλλά και προσδιόρισε έναν ολόκληρο λαό με αποτέλεσμα να θεωρείται σήμερα η κατεξοχήν έκφραση της ελληνικής ψυχής.
 
Τρία σχήματα, δώδεκα νέοι καλλιτέχνες και η παρεΐστικη ατμόσφαιρα των παλιών ρεμπετάδικων, όπου η μουσική ηχούσε ατόφια, χωρίς μικρόφωνα, ηχητική ενίσχυση και «μοντέρνες» προσθήκες. 

Η εκδήλωση θα γίνει στο Αρχοντικό Αξιοθέας στη Λευκωσία, στις 30 του Μάη στις 20:30. 
Συμμετέχουν τα σχήματα: «Αρχή διά του Ρεμπέτικου», «Λαϊκή Τετρακτύς» και «Λουλλαδάκια του μπαχτσέ».

Πληροφορίες και κρατήσεις: 22894531, 22894532

city.sigmalive.com 

Στους δρόμους του Μάρκου

May 21, 2016, 10:14 am

≫ Next: Ελληνικό Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού, μια μοναδική συναυλία

≪ Previous: Το ρεμπέτικο τραγούδι στην Κύπρο

$

0

0

Φεστιβάλ Μάρκου Βαμβακάρη στη Σύρο

Στους λαϊκούς δρόμους του Μάρκου Βαμβακάρη θα κινηθεί για 5 ημέρες η Σύρος, με το νησί να τιμά, μέσω ενός μεγάλου αφιερώματος, τον ρεμπέτη που το ύμνησε.
Μέσω μιας κοινής προσπάθειας του Δήμου Σύρου-Ερμούπολης και της Εταιρείας Ανάπτυξης και Προόδου Κυκλάδων του Επιμελητηρίου Κυκλάδων, επιχειρείται η υλοποίηση του πολυσυζητημένου φεστιβάλ με τίτλο «η Σύρα του Μάρκου Βαμβακάρη».
Ένα φεστιβάλ για το λαϊκό τραγούδι θα πραγματοποιηθεί στη Σύρο από 31 Αυγούστου έως 4 Σεπτεμβρίου, με μουσικά αφιερώματα, σεμινάρια, προβολές, συναυλίες, διαλέξεις και πολλές παράλληλες εκδηλώσεις, με τη συμμετοχή γνωστών καλλιτεχνώ, δεξιοτεχνών του μπουζουκιού και τοπικών μουσικών και χορευτικών σχημάτων.
Η πρόταση για το φεστιβάλ, με πλήρη ανάλυση των εκδηλώσεων, των συμμετεχόντων, των χώρων που πρόκειται να διατεθούν, του κόστους που αναλογεί στη συμμετοχή του Δήμου, όπως και της δαπάνης για το προωθητικό υλικό, πρόκειται να τεθούν στην κρίση του Δημοτικού Συμβουλίου, στη συνεδρίαση της Δευτέρας 23 Μαΐου 2016.

Συντάκτης: Τέτα Βαρλάμη

Από την πλευρά του το Επιμελητήριο Κυκλάδων, μπαίνοντας σε πρωτόγνωρες γι’ αυτό διαδικασίες, έχει αναλάβει την ευθύνη της διοργάνωσης και της διαχείρισης του φεστιβάλ, κρίνοντας πως πρόκειται για ένα εγχείρημα που θα συμβάλλει θετικά στην επικοινωνιακή προώθηση του νησιού.

Ολόκληρο το πρόγραμμα των εκδηλώσεων

Το πλήρες πρόγραμμα των εκδηλώσεων, όπως καταγράφεται στην εισήγηση προς το Δημοτικό Συμβούλιο, που θα περιλαμβάνει το φεστιβάλ έχει ως ακολούθως:

Τετάρτη 31 Αυγούστου

Το φεστιβάλ θα ανοίξει με ομιλία εκπροσώπων Δήμου Σύρου-Ερμούπολης και θα ακολουθήσει καλλιτεχνική εκδήλωση στο πρώτο μέρος της οποίας θα παρουσιαστεί μουσικοχορευτική παράσταση, αφιερωμένη στον Μάρκο Βαμβακάρη, με τίτλο «ήθελα να σ’ αντάμωνα», που θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Μιαούλη, με τη συνεργασία της Λαϊκής Ορχήστρας Σύρου και του Λαογραφικού Χορευτικού Ομίλου «Η σοφία της παράδοσης». Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης η Λαϊκή Ορχήστρα Σύρου θα συνεχίσει με παλιά λαϊκά τραγούδια των μεγαλύτερων συνθετών της προπολεμικής και μεταπολεμικής περιόδου.

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου

Μουσική παρουσία του Μ. Βαμβακάρη στη γειτονιά που γεννήθηκε στην Άνω Σύρο, από μουσικό σχήμα αποτελούμενο από Συριανούς μουσικούς, θα παρουσιάσει τραγούδια του, αλλά και τραγούδια στα οποία ο Βαμβακάρης συμμετείχε ως ερμηνευτής.
Επίσης θα πραγματοποιηθεί στο θέατρο Απόλλων το πρώτο μέρος διάλεξης και σεμιναρίου με θέμα την τεχνική του μπουζουκιού και την εξέλιξη του μέσα στο πέρασμα των δεκαετιών που χαρακτηρίστηκαν από το ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι. Η παρουσίαση θα γίνει από τον σολίστα και δάσκαλο του μπουζουκιού, Βαγγέλη Τρίγκα, με τη συνεργασία του πιανίστα Θοδωρή Μπρουτζάκη.
Την ίδια ημέρα θα παρουσιαστεί στην Πιάτσα της Άνω Σύρου η παράσταση κουκλοθεάτρου με τίτλο «Ο ρεμπέτης Γιοβάν» της Αννέτας Στεφανοπούλου.
Στο ίδιο σημείο θα ακολουθήσει η προβολή ντοκιμαντέρ για τον Μ. Βαμβακάρη, με τίτλο «Μ’ αρέσουν οι καρδιές σαν τη δική μου» του Γιώργου Ζέρβα, το οποίο είναι βασισμένο τόσο στην ηχογραφημένη συνέντευξη που έδωσε ο ίδιος στην Αγγελική Καλαμαρά, όσο και στις μαρτυρίες των συγγενών και των ανθρώπων που έζησαν κοντά του και δούλεψαν μαζί του.

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου

Θα πραγματοποιηθεί το δεύτερο μέρος της διάλεξης για την τεχνικής του μπουζουκιού, όπως επίσης θα γίνει και η παρουσίαση της αυτοβιογραφίας του Μ. Βαμβακάρη της Αγγελικής Βέλλου Κάιλ (1978), για πρώτη φορά σε αγγλική μετάφραση, η οποία εκδόθηκε στο Λονδίνο, με τίτλο: “Markos Vamvakaris, the Man and the Bouzouki, Autobiography”.
Η πιάτα της Άνω Σύρου θα κατακλυστεί από νότες με την παρουσίαση από το μουσικό σχήμα των μαθητών του Αρίστου Βαμβακούση, τραγουδιών του Βασίλη Τσιτσάνη, σε μερικά εκ των οποίων έχει συμμετάσχει ο Μ. Βαμβακάρης ως ερμηνευτής.

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου

Στο θέατρο Απόλλων θα παρουσιαστεί από τον Βαγγέλη Τρίγκα και το μουσικό του σύνολο η μουσική παράσταση με τίτλο «Μπουζούκι και λαϊκό τραγούδι», αναδεικνύοντας την άρρηκτη σχέση που είχαν μεταξύ τους το μπουζούκι και το λαϊκό τραγούδι, καθώς και την παράλληλη εξέλιξη του στις πρώτες δεκαετίες. Η παράσταση περιλαμβάνει μία αναδρομή από τις αρχές της δεκαετίας του 1930 μέχρι και το 1970, με τραγούδια και οργανικά κομμάτια των σημαντικότερων λαϊκών συνθετών, οι οποίοι έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του λαϊκού τραγουδιού και της ελληνικής λαϊκής μουσικής γενικότερα. Τα τραγούδια θα παιχθούν με ιστορική σειρά δίνοντας έτσι το στίγμα κάθε περιόδου, ενώ τα σχόλια που κάνει εμβόλιμα ο Β. Τρίγκας βοηθούν το κοινό να κατανοήσει πως συντελέστηκε αυτή η μετάβαση από το ρεμπέτικο στο λαϊκό και από το λαϊκό στο έντεχνο λαϊκό τραγούδι. Οι ενορχηστρωτικές παρεμβάσεις καθώς και τα κλασσικά όργανα, πιάνο, κλασσική κιθάρα και βιολοντσέλο, που είναι ενταγμένα στην ορχήστρα του Β. Τρίγκα, αποτελούν πρόταση για ένα νέο, διαφορετικό τρόπο απόδοσης και ακρόασης της λαϊκής μουσικής.

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου

Οι εκδηλώσεις θα κλείσουν με τη συναυλία του Γιώργου Νταλάρα στην Πλατεία Μιαούλη, ο οποίος θα παίξει και θα τραγουδήσει Μ. Βαρβακάρη, με τους γνωστούς δεσμούς που έχει αναπτύξει ως ερμηνευτής με το ρεμπέτικο τραγούδι, όπως το απέδωσε ερμηνευτικά στη δισκογραφία και στις συναυλίες του.
Ως παράλληλα εκδήλωση, καθ’ όλο το 5ημερο του φεστιβάλ θα λειτουργήσει στην αίθουσα «Βάτη» έκθεση παραδοσιακών μουσικών οργάνων.
 

Τα κόστη για το Δήμο

Στην εισηγητική έκθεση του θέματος προς το Δημοτικό Συμβούλιο καταγράφονται και τα ποσά που θα αφορούν στην οικονομική συμμετοχή του Δήμου για τις προγραμματισμένες εκδηλώσεις, όπως και για το υλικό προώθησης και διαφήμισης του φεστιβάλ.
Συγκεκριμένα σε ότι αφορά στην υλοποίηση των εκδηλώσεων ο Δήμος θα διαθέσει το ποσό των 20.000 ευρώ, μη συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, το οποίο ανέρχεται στο ποσό των 4.600 ευρώ.
Όσο δε για τη δαπάνη που απαιτείται για τις εκτυπώσεις αφισών, προσκλήσεων και banner για τις ανάγκες του φεστιβάλ, αυτή ανέρχεται στο ποσό των 3.690 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ.
Ενημερωτικά να αναφερθεί πως για την παραχώρηση του χώρου της Πιάτσας της Άνω Σύρου υπήρξε θετική γνωμοδότηση του συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας Άνω Σύρου, όπως θετική ήταν και η γνωμοδότηση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής του Δήμου για την παραχώρηση της Πλ. Μιαούλη και της Επιτροπής Πολιτισμού για το σύνολο των προτεινόμενων εκδηλώσεων.

πηγή www.koinignomi.gr

Ημερήσια Εφημερίδα των Κυκλάδων

 

Ελληνικό Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού, μια μοναδική συναυλία

May 21, 2016, 12:22 pm

≫ Next: «Μουσικός περίδρομος», ένα βιβλίο συνταγών από ρεμπέτικα

≪ Previous: Στους δρόμους του Μάρκου

$

0

0

Στις 4 Ιουνίου 2016 στις 8.15 μ.μ. στον κήπο του Ελληνικού Κέντρου Τέχνης και Πολιτισμού (Αντωνίου Κιμπιζή 5 Κορωπί ) www.ektp.grθα έχουμε την χαρά μέσα από τα μονοπάτια της μουσικής της Ανατολής να συναντήσουμε την Ελληνική μουσική και το Ρεμπέτικο για να καταλήξουμε στην Δύση και στα Βαλκάνια μέσα από αυτοσχεδιασμούς ,κόντρα ρόλους των οργάνων και γνωστά τραγούδια.
Ο Νίκος και η Γιασεμή Σαραγούδα μαζί με νέους ταλαντούχους μουσικούς ,τον Βασίλη Κανελλόπουλο , κιθάρα -την Χαρούλα Τσαλπαρά , ακορντεόν , τον Νεκτάριο Αγγέλου , κρουστά και τον Georgi Gospodinov Petrov, gadulka,θα μας ταξιδέψουν και θα μας συντροφεύσουν σε ήχους μαγικούς , γεμίζοντας την ψυχή μας με μυστήριο, περιπλάνηση, έρωτα, ταξίδια μακρινά , στην τέχνη της μουσικής ,την αυθεντικότητα και την εντιμότητά τους που τόσο απλόχερα την χαρίζουν.

Γενική είσοδος 10Ε
Φοιτητικό/μαθητικό 5 Ε
Λόγω των περιορισμένου αριθμού θέσεων γίνεται προπώληση των εισιτηρίων
*Στο ΕΚΤ&Π Αντ.Κιμπιζή 5 Κορωπί κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας 2106020026/6974380541
* στο mail vakiousi@otenet.grμαζί με την κατάθεση του αντιτίμου στην τράπεζα Πειραιώς
στο όνομα Ελληνικό Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού Αρ. λογ. 5033-075285-691 GR 480172033000
ΤΡΟΠΟΙ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ από Αθήνα
*ΜΕΤΡΟ μπλε γραμμή Μ3 προς αεροδρόμιο , σταθμός Κορωπί και από σταθμό ΜΕΤΡΟ με το λεωφορείο του ΟΑΣΑ 309 προς Κορωπί ,στάση Παλαιό Τέρμα (αστικό εισιτήριο 1.20 Ε)
*Λεωφορείο ΟΑΣΑ 309 από ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ((αστικό εισιτήριο 1.20 Ε)
*Δρομολόγια ΚΤΕΛ από πεδίον του Άρεως προς Κερατέα ή Λαύριο (εισιτήριο 2.20 Ε )
ΤΡΟΠΟΣ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗΣ από Γλυφάδα προς Κορωπί Λεωφορείο ΟΑΣΑ 120 , στάση Παλαιό Τέρμα (αστικό εισιτήριο 1.20 Ε )

Το Ελληνικό Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού βρίσκεται στην οδό Αντωνίου Κιμπιζή 5 στο Κορωπί η οποία είναι κάθετος στην κεντρική λεωφόρο Βασιλέως Κων/νου (50 μέτρα από το Super Market Σκλαβενίτης). 

 

«Μουσικός περίδρομος», ένα βιβλίο συνταγών από ρεμπέτικα

May 23, 2016, 1:05 pm

≫ Next: Γιορτή αφιέρωμα στην ιστορία του ρεμπέτικου στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Οιχαλίας

≪ Previous: Ελληνικό Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού, μια μοναδική συναυλία

$

0

0

Ρεμπέτικες γεύσεις, συνταγές παράδοσης μετά μουσικής, μεζεδάκια με νότες, είναι το λεύκωμα «Μουσικός περίδρομος», που ετοίμασε ο αρχιμάγειρας Νίκος Φωτιάδης και «μαγείρεψε» ο εκδοτικός οίκος Τόπος. 
Παραθέτοντας τους στίχους και ένα σύντομο ιστορικό σε γνωστά και λιγότερο γνωστά ρεμπέτικα και παραδοσιακά τραγούδια, ο συγγραφέας, γεννημένος το 1962 στην Καβάλα, πρόεδρος του Ινστιτούτου Ελληνικού Διατροφικού Πολιτισμού, καθηγητής σε ΙΕΚ Τουριστικών Επαγγελμάτων, έκανε κάτι πολύ απλό αλλά ευφάνταστο: Παρουσίασε στίχους που περιλαμβάνουν αναφορές σε φαγητά με τις αντίστοιχες συνταγές.
Εν αρχή ην ο άρτος ημών ο επιούσιος. Με βάση το «Είσαι αφράτη σαν φρατζόλα/ σαν το χάσικο ψωμί/ όποιος σε κοιτάξει εσένα τόνε ζώνουν οι καημοί», σε μουσική και στίχους του Μάρκου Βαμβακάρη, που τραγούδησε το 1940 ο Απόστολος Χατζηχρήστος, ο συγγραφέας μαθαίνει στον αναγνώστη πώς να φτιάξει το «χάσικο ψωμί», δηλαδή το λευκό, το σιταρένιο, το καλής ποιότητας.
Και ακολουθούν «Η κακαβιά» (Παπαϊωάννου-Βασιλειάδη-Περπινιάδη), «Δημητρούλα μου» (Τούντας- Εσκενάζυ), «Ανοιχτά παίζει η σαρδέλα» (Παπαϊωάννου-Μοσχονάς), «Μπαρμπαγιαννακάκης» (Παραδοσιακό Μικράς Ασίας-Νταλγκάς), «Στου Λινάρδου την ταβέρνα» (Τούντας-Περπινιάδης), «Φασουλάδα» (Ανέκδοτο-Μητσάκης), «Η σουπιά» (Τσιτσάνης-Γεωργακοπούλου), «Ο Σορόπης» (Περιστέρης-Καμβύσης-Ρούκουνας) και άλλα παρεμφερή.

Γιορτή αφιέρωμα στην ιστορία του ρεμπέτικου στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Οιχαλίας

May 24, 2016, 6:30 am

≫ Next: Φεστιβάλ Αξιοθέας: Καλλιτεχνικό πρόγραμμα για όλα τα γούστα

≪ Previous: «Μουσικός περίδρομος», ένα βιβλίο συνταγών από ρεμπέτικα

$

0

0

Το σχολείο μας, σύμφωνα πάντα με τον παιδαγωγικό προγραμματισμό, ετοιμάζει, οργανώνει και θα παρουσιάσει και φέτος – ως καλή πρακτική και συνέχεια της ομολογουμένως πολύ όμορφης περσινής γιορτής λήξης – τη φετινή γιορτή λήξης, γιορτή μικρό αφιέρωμα στην ιστορία του ρεμπέτικου τραγουδιού, με ρεμπέτικες αναφορές, ρεμπέτικη μουσική, χορούς και τραγούδια, θεατρικά, κυκλωτικούς παραδοσιακούς χορούς της Πατρίδας μας, παιχνίδια και παιδαγωγικά δρώμενα στην αυλή...

Η συντονιστική ομάδα προετοιμασίας της γιορτής, οι μαθητές όλων των τάξεων, η Διεύθυνση του σχολείου, όλοι οι εκπαιδευτικοί της σχολικής μονάδας, o Πρόεδρος και το Δ.Σ. του συλλόγου γονέων, με άψογες συνεργασίες και συνεργατικές δράσεις, από την αρχή της χρονιάς και με γνώμονα τη σωστή κατανομή του χρόνου ως προς το καλύτερο παιδαγωγικό αποτέλεσμα για τους μικρούς μας μαθητές, σας προσκαλούν όλους, για μια πολύ όμορφη αποχαιρετιστήρια σχολική, μαθητική βραδιά!

ΥΓ) Τη Δευτέρα 13 Ιουνίου 2016 το σχολείο μας θα επισκεφτεί το μεγαλύτερο βιομηχανικό μουσείο της Ελλάδας (Μουσείο Τσαλαπάτα – Βόλος), καθώς επίσης και το Αθανασάκειο Αρχαιολογικό μουσείο Βόλου.

Στη διδακτική επίσκεψη μπορούν να συμμετέχουν και γονείς μαθητών.

e-mail: mail@2dim-oichal.tri.sch.gr
f/b:https://www.facebook.com/2oDimotikoOichalias/ 

 

Φεστιβάλ Αξιοθέας: Καλλιτεχνικό πρόγραμμα για όλα τα γούστα

May 25, 2016, 1:30 am

≫ Next: M is for Markos ...

≪ Previous: Γιορτή αφιέρωμα στην ιστορία του ρεμπέτικου στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Οιχαλίας

$

0

0

Από 30 Μαΐου μέχρι 31 Ιουλίου

Λευκωσία: Για 19η χρονιά φέτος το Πολιτιστικό Φεστιβάλ του Πανεπιστημίου Κύπρου θα εμπλουτίσει την πολιτιστική ατζέντα της πρωτεύουσας με ένα ποικίλο πρόγραμμα καλλιτεχνικών εκδηλώσεων στο υψηλό επίπεδο που έχουμε συνηθίσει να απολαμβάνουμε στον μοναδικό χώρο του Αρχοντικού Αξιοθέας. Με πάνω από είκοσι εκδηλώσεις σε διάστημα δύο μηνών, η Αξιοθέα σίγουρα έχει κάτι να προσφέρει ακόμα και στους πιο απαιτητικούς θεατές.

Στα 750 χρόνια του Δάντη

Το Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κύπρου θα γιορτάσει τα 750 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου ποιητή της Δύσης με ένα αφιέρωμα που συνδιοργανώνεται με την Πρεσβεία της Ιταλίας στην Κύπρο και θα φέρει στη Λευκωσία μια από τις σημαντικότερες σύγχρονες ποιήτριες της Ιταλίας, ιστορικό της τέχνης και δοκιμιογράφο, την Antonella Anedda, η οποία θα μιλήσει για το έργο του Δάντη. Στο καλλιτεχνικό μέρος της εκδήλωσης, μέλη του Θ.Ε.ΠΑ.Κ. θα διαβάσουν αποσπάσματα από τη «Θεία Κωμωδία» σε μετάφραση κορυφαίων νεοελλήνων ποιητών, ενώ η σοπράνο Eleonora Aleotti και ο τσελίστας Jacopo Mosesso θα παρουσιάσουν ένα μουσικό αφιέρωμα στη μεσαιωνική ιταλική μουσική (7 Ιουνίου, Είσοδος ελεύθερη).

Μουσική όλων των εποχών

Το μουσικό μέρος του προγράμματος και το ίδιο το Φεστιβάλ ξεκινούν, όπως αρμόζει, με ένα αφιέρωμα στη μεγάλη παράδοση τουρεμπέτικου τραγουδιούπου επηρέασε αλλά και προσδιόρισε έναν ολόκληρο λαό με αποτέλεσμα να θεωρείται σήμερα η κατεξοχήν έκφραση της ελληνικής ψυχής. Τρία σχήματα –«Αρχή διά του Ρεμπέτικού», «Λαϊκή Τετρακτύς» και «Λουλλαδάκια του Μπαχτσέ»– θα αναπαράγουν την παρεΐστικη ατμόσφαιρα των παλιών ρεμπετάδικων όπου η μουσική ηχούσε ατόφια, χωρίς μικρόφωνα, ηχητική ενίσχυση και «μοντέρνες» προσθήκες (30 Μαΐου, Είσοδος ελεύθερη).

«Λαϊκή Τετρακτύς»

Στη σύγχρονη εποχή θα μας μεταφέρει το αγαπημένο ροκ συγκρότημα «Κίτρινα Ποδήλατα» των αδελφών Αλέξανδρου και Γιώργου Παντελιά, οι οποίοι θα παρουσιάσουν την πρόσφατη δουλειά τους «Κίτρινα Ποδήλατα – the acoustic project» σε μια ξεχωριστή συναυλία με την οποία θέλουν να αποδείξουν για άλλη μια φορά πως η εσωτερική δύναμη και το νόημα των τραγουδιών μπορεί να αποκτήσει ιδιαίτερη αξία πάνω στις χορδές από δυο κιθάρες (3 Ιουνίου).

Στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου για τον σπουδαίο Έλληνα συνθέτη και αρχιτέκτονα Ιάννη Ξενάκη «Continuum 2016» που συνδιοργανώνεται από το Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Κύπρου και το Τμήμα Μουσικής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, το Πολιτιστικό Φεστιβάλ της Αξιοθέας θα υποδεχτεί τον καταξιωμένο βρετανό καλλιτέχνη Peter Sheppard Skaerved, ο μόνος εν ζωή βιολιστής ο οποίος έχει παίξει τα βιολιά των Niccolo Paganini, Joseph Joachim και G B Viotti, σε μια συναυλία η οποία αναδεικνύει τη διαχρονική σχέση ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν – τις διασυνδέσεις, τις ροές, τις αντιθέσεις, τις συμφωνίες και παραφωνίες που πάλλονται στις χορδές ενός παλιού βιολιού. Θα ακουστούν έργα των Biagio Marini, Εύη Σαμμούτη, Michael Alec Rose, Jean-Jacques Rousseau, Judith Bingham, Heinrich Biber, Giovanni Bassano, Paul Pellay, Ιάννη Ξενάκη και Locatelli (13 Ιουνίου, Είσοδος ελεύθερη).

Στο ίδιο πλαίσιο πραγματοποιείται και το ρεσιτάλ κιθάρας του κύπριου καλλιτέχνη Τιμόθεου Στυλιανίδη, ο οποίος θα παρουσιάσει μια επιλογή έργων που αναδεικνύει τις επιρροές της παραδοσιακής μουσικής στο ρεπερτόριο της κλασικής κιθάρας. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει το αφιέρωμα στον Debussy από τον De Falla, καταλανικές ενορχηστρώσεις του Llobet, τη σύνθεση σε τέσσερις κινήσεις του Frank Martin, τη «Φαντασία» του R. Gerhard, το «Nocturnal» του B. Britten, την «Toccata» του J. Rodrigo και το «Usher Waltz» του N. Koshkin (14 Ιουνίου, Είσοδος ελεύθερη).

Στους ρυθμούς της τζαζ θα κινηθούν τα μέλη του «Αντρέας Ροδοσθένους Τρίο» (Αντρέας Ροδοσθένους – μπάσο, Στέλιος Ξυδιάς – τύμπανα και Γιώργος Μορφίτης – πιάνο) με τη συμμετοχή του Αντρέα Πολυζογόπουλου στην τρομπέτα, παρουσιάζοντας μια σύγχρονη προσέγγιση στην τζαζ μέσα από συνθέσεις από τον πρώτο ψηφιακό δίσκο του σχήματος με τίτλο «Απλότητα» (16 Ιουνίου).

Η καταξιωμένη και αγαπημένη κύπρια ερμηνεύτρια και τραγουδοποιός Βάκια Σταύρου μεταφέρει τις μνήμες από τα πολλά ταξίδια της σε μια οργανική σύνθεση τραγουδιών του κόσμου αλλά και δικών της, με συνοδοιπόρους τους Κάρλος Μπερνάρντο (ενορχηστρώσεις, κιθάρα, ιρλανδικό μπουζούκι, kalimba, charango, melodica), Ινόρ Σοτολόγκο (κρουστά) και Στέλιο Πίττα (βιολοντσέλο). (20 Ιουνίου)

Μιαν άλλη οργανική σύνθεση, μεταξύ μουσικής και εικαστικής δράσης, προτείνει ο μουσικός Δημήτρης Σπύρου με τη σύμπραξη των εικαστικών performer Χριστίνας Παπακυριακού και Τζούλιας Γεωργιάδου που συναντιούνται σε μια «άσκηση ήχου και όρασης» στην οποία ιστορίες, ποιήματα και εικόνες γεννιούνται και συνυπάρχουν μέσα σε μια παλέτα από χρώματα και ήχους (26 Ιουνίου).

Τους ήχους και τους μύθους της Κρήτης θα ζωντανέψουν επί σκηνής οι Μαρίνα Κατσαρή (αφήγηση), Άλκης Αγαθοκλέους (νέυ, κρουστά), Ζαχαρίας Σπυριδάκης (λύρα, φωνή), Βαγγέλης Γέττος (λαούτο, φωνή) και Γιάννης Σουλτάτος (μαντολίνο, φωνή) σε μια παράσταση στην οποία το χθες και το αύριο σμίγουν σε ένα αιώνιο τώρα (28 Ιουνίου).

Ο Ευαγόρας Καραγιώργης και το κιθαριστικό σύνολο «Acordes» θα παρουσιάσουν μια επιλογή από διασκευές για κιθάρες που σε μεγάλο βαθμό βασίζονται στη μουσική παράδοση της Κύπρου ή σε άλλα αγαπημένα δημοτικά, καθώς και σε συνθέσεις των Μάνου Χατζιδάκι, Αχιλλέα Λυμπουρίδη, Μιχάλη Χριστοδουλίδη κ.ά. (30 Ιουνίου).

Άλλου τύπου έργα από το κιθαριστικό ρεπερτόριο θα εκτελέσει το Cyprus Guitar Trio (Βασίλειος Αβραάμ, Γιώργος Χριστοφή, Σωκράτης Λεπτός) που προτείνει ένα ταξίδι στον χρόνο από την εποχή του Μπαρόκ μέχρι τον 20ό αιώνα, μέσα από ένα ρεπερτόριο με έργα σπουδαίων συνθετών όπως οι Boccherini, Vivaldi, Bizet, Guridi, διασκευασμένα για τρεις κιθάρες, καθώς και αυθεντικά έργα των Farkas, Pujol, Kaps, Dyens, Hindemith και Gragnani (3 Ιουλίου).

Το γνωστό Τρίο Αθηνών έχει ετοιμάσει ένα πρόγραμμα με μεσογειακό ηχόχρωμα που περιλαμβάνει γνωστές και χιλιοτραγουδισμένες μελωδίες, επεξεργασμένες αριστοτεχνικά από συνθέτες όπως οι Σόλων Μιχαηλίδης, Γιάννης Κωνσταντινίδης, Κωνσταντίνος Κυδωνιάτης, Γιώργος Κάρβελλος, Άλκης Μπαλτάς (13 Ιουλίου).

Το μουσικό μέρος του καλοκαιρινού προγράμματος της Αξιοθέας κλείνει το project «Doc-fic-oh» του Μιχάλη Σιγανίδη και του Συγκροτήματος Λαμπράκη που αποτελεί μια «μουσική σύναψη» μεταξύ καταγραμμένου ηχητικού υλικού και ζωντανής μουσικής δράσης και συνδυάζει μουσική, ποίηση και βίντεο. Συμμετέχουν οι Μιχάλης Σιγανίδης (κοντραμπάσο, ηλεκτρική κιθάρα, φωνή, samples), Χάρης Λαμπράκης (νέι, πλήκτρα, samples), Αλέξανδρος Γαγάτσης (μαρίμπα, τύμπανα) και Ζωή Πατίνη-Κεσελοπούλου (τραγούδι, κρουστά). (25 Ιουλίου).

Θέατρο για μικρούς και μεγάλους

Η πιο ενδιαφέρουσα πρόταση στο θεατρικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ είναι η παράσταση του Θ.Ε.ΠΑ.Κ. «Νερά της Κύπρου, της Συρίας και της Αιγύπτου. Σπουδή στον “θεατρικό” Καβάφη», η οποία φέτος έχει ξαναδουλευτεί προς την κατεύθυνση της πολιτικής διάστασης των ποιημάτων του Αλεξανδρινού ποιητή για τη Συρία και τη διαχρονική τους ισχύ που σχολιάζει τη σημερινή πολιτική κατάσταση στη χώρα. Σ’ αυτή του τη μορφή, το έργο σε σκηνοθεσία Μιχάλη Πιερή και μουσική Ευαγόρα Καραγιώργη, παρουσιάστηκε με εξαιρετική επιτυχία στο Παλέρμο, στις αρχές του Μάη, ενώ αναμένεται να ταξιδέψει στο Βερολίνο και στην Αθήνα.(1 Ιουνίου).

Για τους μικρούς φίλους της Αξιοθέας, το Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κύπρου έχει ετοιμάσει τρεις ελκυστικές προτάσεις. Ο καραγκιοζοπαίχτης Θοδωρής Κωστιδάκης θα παρουσιάσει την κλασική κωμωδία του Ελληνικού Θεάτρου Σκιών «Ο Καραγκιόζης γραμματικός», προσαρμοσμένη στη σύγχρονη πραγματικότητα και αισθητική, με φρέσκο μάτι αλλά και με σεβασμό στην παράδοση (22 Ιουνίου, Είσοδος ελεύθερη.) Η χορογράφος, ηθοποιός και σκηνοθέτις Στέλλα Μιχαηλίδου θα προσφέρει ένα Σεμινάριο-θεατρικό παιχνίδι για παιδιά ηλικίας 3–13 χρονών, το οποίο στοχεύει να ενεργοποιήσει την έμφυτη διάθεση των παιδιών να εκφραστούν μέσα από την κίνηση και το θέατρο. (14 Ιουλίου, Δωρεάν συμμετοχή). Ενώ η μουσικοθεατρική παράσταση «O Γάιδαρος, ο Μένιος, ο παραχαϊδεμένος» θα γνωρίσει στα παιδιά ένα παραμύθι, γεμάτο ευαισθησία και χιούμορ, για την περιπέτεια της ζωής ενός παραχαϊδεμένου γαϊδουριού και την πορεία του προς την ενηλικίωση. Συμμετέχουν οι Στέλλα Μιχαηλίδου (κείμενο, αφήγηση, σκηνοθετική επιμέλεια), Κώστας Βόμβολος (μουσική, πιάνο, αφήγηση), Μύρια Χατζηματθαίου (αφήγηση), Χριστίνα Πιερή (τραγούδι), Αργύρης Μπακιρτζής (τραγούδι), Γρηγόρης Παπαγρηγορίου (τραγούδι), Μιχάλης Σιγανίδης (κοντραμπάσο), Αλέξανδρος Γαγάτσης (τύμπανα) και τα παιδιά που έχουν παρακολουθήσει το σεμινάριο της προηγούμενης ημέρας. (15 Ιουλίου).

Τις εκδηλώσεις του καλοκαιρινού προγράμματος της Αξιοθέας συμπληρώνουν οι παραστάσεις του Θεάτρου Ένα με το έργο «Αμμόχωστος Βασιλεύουσα» του Κυριάκου Χαραλαμπίδη, σε σκηνοθεσία Φώτου Φωτιάδη και μουσική Σάββα Σάββα (27, 28, 29, 30, 31 Ιουλίου).

Παραστάσεις του Θ.Ε.ΠΑ.Κ. εκτός Αξιοθέας

Το φετινό καλοκαίρι το Θεατρικό Εργαστήρι του Πανεπιστημίου Κύπρου θα δώσει μια φιλανθρωπική παράσταση της κυπριακής «Λυσιστράτης» του Μόντη στο Προεδρικό Μέγαρο (6 Ιουλίου) προς ενίσχυση του κοινωφελούς σκοπού της Λέσχη Λαϊονές Λευκωσίας-Κερύνειας, καθώς και δύο παραστάσεις του «Χρονικού της Κύπρου» του Λεόντιου Μαχαιρά στο Αρχαίο Ωδείο της Πάφου (11 Ιουλίου) και στο Αρχαίο Θέατρο Κουρίου (19 Ιουλίου). Τον Σεπτέμβριο το έργο θα παρουσιαστεί επίσης στο Μεσαιωνικό Κάστρο της Λάρνακας. Η περιοδεία του «Χρονικού», η οποία πραγματοποιείται με την επιχορήγηση της εταιρείας Medochemie στο πλαίσιο των εορτασμών για τα σαραντάχρονά της, θα κλείσει το φθινόπωρο, στο Αρχοντικό Αξιοθέας.

Το πλήρες πρόγραμμα του πρώτου μέρους του 19ου Πολιτιστικού Φεστιβάλ του Πανεπιστημίου Κύπρου είναι διαθέσιμο σε ηλεκτρονική μορφή στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου: www.ucy.ac.cy
Εισιτήρια: κανονικό €15, φοιτητικό/μειωμένο €7. Εισιτήριο διαρκείας για όλες τις παραστάσεις Μάιος – Ιουλίου: €60.

Για πληροφορίες και κρατήσεις: τηλ. 22894531-2. 

 

M is for Markos ...

May 25, 2016, 7:56 am

≫ Next: Παραδοσιακά,ρεμπέτικα και όχι μόνο..., με τον Αποστόλη Βαγγελάκη στο Ρυθμός Stage

≪ Previous: Φεστιβάλ Αξιοθέας: Καλλιτεχνικό πρόγραμμα για όλα τα γούστα

$

0

0

Οι «SupeRembets» είναι μια ομάδα που αποτελείται από σπουδαίες φιγούρες του ρεμπέτικου τραγουδιού. 
Ο γραφίστας και graffiti artist Πάρις Ξινταριανός, πιστός στην φιλοσοφία των σούπερ ηρώων, έδωσε ταυτότητα και σούπερ δυνάμεις στους Μανώλη Χιώτη, Βασίλη Τσιτσάνη, Μάρκο Βαμβακάρη και Γιάννη Παπαϊωάννου.

Ο «Χ» (Μανώλης Χιώτης)

Σε μικρή ηλικία ο Μανώλης συνειδητοποίησε πως μπορούσε να κινήσει τα χέρια του με μεγαλύτερη ταχύτητα από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Στην ηλικία των 14 τα δάχτυλά του έβγαζαν σπίθες και φως και αυτή η δύναμη εξαπλώθηκε σε ολόκληρο το χέρι του.
Ο Μανώλης θεωρείται το μεταλλαγμένο μέλος της ομάδας, ωστόσο, εξαιτίας της ικανότητάς του στο μπουζούκι μπορεί να θεωρηθεί μεταλλαγμένος και στην πραγματική ζωή.

Ο «Ελ Τσιτσάνο» (Βασίλης Τσιτσάνης)

Ο Βασίλης ήρθε από την μικρή πόλη των Τρικάλων στη μεγάλη πόλη της Αθήνας, με σκοπό να διευρύνει το κοινό του και να κάνει γνωστή τη μουσική του σε κάθε Έλληνα. Το «μπουζουκόπλο» που κρατάει το δημιούργησε και του το χάρισε ο «Χ». Κάποιοι ισχυρίζονται πως έχουν δει τον «Ελ Τσιτσάνο» σαν περαστική σκιά στις στέγες να περιπολεί την πόλη.

Ο «Σούπερ Μαρκ» ή ο Πατριάρχης (Μάρκος Βαμβακάρης)

Όταν ο Μάρκος Βαμβακάρης ήρθε από την Σύρο στην Αθήνα αναζητώντας δουλειά, γνώρισε έναν ηλικιωμένο από τον Πειραιά που υποστήριζε πως έχει ένα περίεργο είδος καπνού φυτεμένο κρυφά στο σπίτι του. Ο ηλικιωμένος έπεισε τον Μάρκο να καπνίσει λίγο και από τότε, όταν υπάρχει ανάγκη από βοήθεια στην πόλη, ο Μάρκος στρίβει ένα τσιγάρο και γίνεται μονομιάς ο «Σούπερ Μαρκ»!

Ο «PJ» (Γιάννης Παπαϊωάννου)

Όταν ο Γιάννης δοκίμασε ένα ραδιενεργό λουκούμι που του πρόσφερε ο Μάρκος, τα μάτια του έγιναν κίτρινα και μια φλογερή αύρα κάλυψε ολόκληρο το σώμα του. Από τότε κι έπειτα ο Γιάννης έγινε o «PJ», ο κυρίαρχος της φλόγας, όπως τα τραγούδια του μιλάνε για τη φωτιά στην καρδιά των ερωτευμένων…

 Δείτε δημιουργίες του Πάρι Ξινταριανού εδώ: cantervania.deviantart.com/gallery

  

---

Παραδοσιακά,ρεμπέτικα και όχι μόνο..., με τον Αποστόλη Βαγγελάκη στο Ρυθμός Stage

May 28, 2016, 11:56 am

≫ Next: Κ. Βήτα: «Εφτιαξα τον κόσμο του “Σάλα Σάλα”»

≪ Previous: M is for Markos ...

$

0

0

Ένας από τους σπουδαιότερους, σύγχρονους μουσικούς πνευστών στην Ελλάδα, ο Αποστόλης Βαγγελάκης,θα παρουσιάσει την Πέμπτη 2 Ιουνίου στον Ρυθμό Live Stageστην Ηλιούπολη τη μουσική παράσταση Παραδοσιακά και όχι μόνο... 
Με διάθεση swing, rock, jazz αλλά κυρίως παραδοσιακή, o Αποστόλης Βαγγελάκης ακροβατεί ανάμεσα στο δημοτικό , το έντεχνο , το λαϊκό και το ρεμπέτικο τραγούδι, με πολλούς σολιστικούς αυτοσχεδιασμούς στο κλαρίνο, το σαξόφωνο, το φλάουτο και το καβάλ. 
Σ’ ένα τρίωρο μουσικό πρόγραμμα , που μπορεί να κρατήσει και μέχρι το πρωί, ο Αποστόλης Βαγγελάκης μας παρασέρνει σ’ ένα οδοιπορικό σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας με τραγούδια Θρακιώτικα, Μακεδονίτικα, μέχρι βαριά τσάμικα και Ηπειρώτικα, αλλά και έντεχνα, λαϊκά και ρεμπέτικα που όλοι έχουμε τραγουδήσει.
Και όπως λέει ο ίδιος: «Τραγουδάμε τραγούδια που αγαπάμε, ξεφεύγοντας από τα κλισέ του "μουσικού είδους", δίνοντας ιδιαίτερη βάση σε μια Αισθητική που παραπέμπει πότε στην ψυχαγωγία και πότε στη διασκέδαση...»
Μαζί του παίζουν οι: Παναγιώτης Κωνσταντινίδης (ακορντεόν), Κώστας Γεδίκης (Λάφτα, λαούτο),Βασίλης Καραχούτης (Κόντραμπάσο), Λάζαρος Ακριβόπουλος (κρουστά).
Φιλική συμμετοχή: Σοφία Κουρτίδου, Βασίλης Προδρόμου, Ντάσο Κούρτι, Δημήτρης Σίντος
Λίγα λόγια για τον Αποστόλη Βαγγελάκη εδώ στο culturenow.gr

Κ. Βήτα: «Εφτιαξα τον κόσμο του “Σάλα Σάλα”»

May 29, 2016, 1:16 pm

≫ Next: «Και διηγώντας τα... να τρως»: μουσικοθεατρικές ιστορίες νοστιμιάς στην Αποβάθρα

≪ Previous: Παραδοσιακά,ρεμπέτικα και όχι μόνο..., με τον Αποστόλη Βαγγελάκη στο Ρυθμός Stage

$

0

0

«Το ρεμπέτικο είναι ένας θησαυρός όπου χάνεσαι, άπειροι συνθέτες και φωνές», σημειώνει ο Κωνσταντίνος Βήτα.

Μας έχει συνηθίσει σε αναπάντεχες «συνομιλίες» ο Κωνσταντίνος Βήτα. Με έναν τρόπο, είναι σαν να παίρνει καύσιμο από απρόσμενα παντρέματα που πάντα έρχονται να προσθέσουν κάτι καινούργιο, να ανοίξουν νέους δρόμους στη μουσική σκέψη. 
Αυτή τη φορά επιλέγει για «συνομιλητή» του το ρεμπέτικο. Η παράστασή του, που θα κάνει πρεμιέρα στη Στέγη στις 3 και 4 Ιουνίου και έπειτα θα ταξιδέψει στη Θεσσαλονίκη, έχει τίτλο «Σάλα Σάλα».
Ο Κωνσταντίνος Βήτα ρίχνει τους προβολείς του στη μουσική ιστορία που έγραψαν τον περασμένο αιώνα δύο σημαντικές μορφές του είδους, η Σωτηρία Μπέλλου (1921-1997) και η Μαρίκα Παπαγκίκα (1890-1943). Υστερα από ένα έτος έρευνας για το ρεμπέτικο και διαδρομές σε μονοπάτια που είχαν τραγουδήσει, ο δημιουργός μάς προτείνει, μαζί με τον Ανδρέα Αγγελιδάκη και τον Αγγελο Πλέσσα, μια νέα ανάγνωση του ρεμπέτικου.

– Θυμάστε πότε ακούσατε για πρώτη φορά ρεμπέτικο;

– Πιτσιρικάς, έτυχε με φίλους μου να βρεθούμε έξω από μια ταβέρνα στη Νέα Ζωή και να ακούμε τον Γρηγόρη Μπιθικώτση ζωντανά να τραγουδάει. Ηταν σαν να ήσουν στα αστέρια. Πιο νεαρός είδα κάμποσες φορές την Μπέλλου με τον Τσιτσάνη στο Χάραμα. Είχα αρκετές παρόμοιες εμπειρίες. Στον Περπινιάδη, στον Ζαμπέτα, πηγαίναμε στα μαγαζιά τους κάποια βράδια, ήμουν εξοικειωμένος με το λαϊκό τραγούδι από μικρός. Η Μπέλλου, η Μοσχολιού, ο Μπιθικώτσης ήταν από τις πιο αγαπημένες μου φωνές.
– Αγαπημένο  ρεμπέτικο  τραγούδι;
– Δύσκολη ερώτηση, ένας αγαπημένος μου συνθέτης ήταν ο Γιάννης Παπαϊωάννου, όπως και τα τραγούδια του, τα «Κάνε κουράγιο, καρδιά μου» και «Το ‘χει η κατεργάρα μπλέξει» και άλλα...

– Πώς επιλέξατε τη Σωτηρία Μπέλλου και τη Μαρίκα Παπαγκίκα;

– Το ρεμπέτικο είναι ένας θησαυρός όπου χάνεσαι, άπειροι συνθέτες και φωνές. Απλώς προσπάθησα να γίνω λίγο πιο συγκεκριμένος, γιατί κάποια στιγμή πήγα να χαθώ. Διάλεξα την Μπέλλου και την Παπαγκίκα ακριβώς γιατί δεν είχαν καμία σχέση μεταξύ τους, και αυτό από μόνο του ήταν μουσική. Η Παπαγκίκα έζησε στη Νέα Υόρκη, όπου ηχογράφησε κυρίως παραδοσιακά με έναν τέτοιο τρόπο που έφερνε έναν ρεμπέτικο αέρα. Η Μπέλλου έζησε και έκανε καριέρα στην Αθήνα. Μέσα από αυτές τις δύο μορφές προσπάθησα να δημιουργήσω μια ιστορία και να βρω χαρακτήρες, περιστατικά, καταστάσεις που να φτιάξουν τον κόσμο τού «Σάλα Σάλα». Υπάρχει κόσμος που δεν έχει έλθει σε επαφή ούτε με την Παπαγκίκα αλλά ούτε και με την Μπέλλου. Είναι δύο ιδιαίτερες και αντίθετες φωνές η μία με την άλλη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, σ’ αυτήν τη συναυλία τα τραγούδια θα αποδώσει η μεσόφωνος Θεοδώρα Μπάκα και λίγα τραγούδια θα πω κι εγώ. Τα ονόματα είναι μια αφορμή για να δημιουργηθεί μία ιδέα, εφόσον οι τραγουδίστριες αυτές πια δεν είναι ανάμεσά μας.
– Πιστεύετε ότι αν άκουγαν με κάποιο μαγικό τρόπο αυτό που θα παρουσιάσετε, θα τους άρεσε;
– Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Νομίζω οι τραγουδιστές μεταξύ τους είναι αρκετά εξοικειωμένοι με τις συνθέσεις και με την τροποποίηση, δεν τους ενδιαφέρει τόσο πολύ το τι γίνεται στο μουσικό μέρος, αρκεί να μπουν μέσα σε αυτό και να τραγουδήσουν τη μελωδία τους. Γενικά, όμως, μεταξύ των μουσικών υπάρχει πολύ μεγάλη ελευθερία και κατανόηση σε οτιδήποτε συμβαίνει, είναι πολύ χαλαρές οι σχέσεις, το βλέπω και μεταξύ μας σήμερα, εννοώ με τους συνθέτες της γενιάς μου και τους τραγουδιστές. Ο κόσμος απ’ έξω είναι κάποιες φορές πιο αυστηρός και επικριτικός. Πιστεύω, ναι, πως θα τους άρεσε, ίσως το έβρισκαν ενδιαφέρον.
«Η μουσική δεν έχει σχέση με τον χρόνο»
– Υπάρχουν ρεμπέτες σήμερα;
– Ο άνθρωπος δεν αλλάζει μέσα στον χρόνο, αφαιρεί ή προσθέτει διαφορετικά στερεότυπα, αλλάζει ρούχα και αυτό νομίζει ότι τον κάνει κάπως πιο διαφορετικό από τον παππού του ή τη γιαγιά του ίσως. Κατά βάθος και ο σύγχρονος άνθρωπος παραμένει βαθιά συντηρητικός, βίαιος, μονομανής, απόλυτος, ημιμαθής. Από τις έρευνες αλλά και από τα τραγούδια τα ίδια προκύπτει πως οι άνθρωποι εκείνης της εποχής είχαν περισσότερο αυτοσεβασμό, αξιοπρέπεια ακόμα και αν είχαν κατρακυλήσει, είχαν μια εσωτερική λεβεντιά και ίσως περισσότερο ήθος.
– Κάνατε έρευνα πάνω στο ρεμπέτικο. Τι σας εντυπωσίασε περισσότερο;
– Το πόσο κοινά στοιχεία υπάρχουν σήμερα και τότε, περισσότερο ενωνόμαστε παρά διαχωριζόμαστε. Κρίση, φθορά, καταπίεση, πόνος, πόλεμος, διαφθορά, λογοκρισία, ουσίες, οτιδήποτε συμβολίζει την παρακμή συνεχίζει ακόμα να υπάρχει. Σήμερα είναι ίσως πιο καταπιεσμένοι οι άνθρωποι, απλά έχουν την εντύπωση πως αφού έχουν περισσότερα πράγματα είναι και πιο ελεύθεροι.
– Μπορεί το ρεμπέτικο να εκφράσει όσα συμβαίνουν σήμερα;
– Νομίζω πως η μουσική δεν έχει σχέση με τον χρόνο, δεν περιορίζεται από τον χρόνο, τις εποχές, το πριν ή το μετά. Γενικότερα με τις τέχνες συμβαίνει αυτό. Αυτή είναι και η γοητεία της μουσικής, της σύνθεσης γενικώς. Ερχεται και ξαναέρχεται μέσα από τον χρόνο όπως τα κύματα.

– Υπάρχει τρόπος να προσεγγίσει κανείς ένα παλιότερο είδος; Υπάρχουν περιοριστικοί κανόνες;

– Φαντάζομαι πως ο κάθε δημιουργός έχει έναν δικό του τρόπο να προσεγγίσει το παρελθόν, εννοώ πως δεν υπάρχει κάποια συνταγή ή κάποιος κανόνας στο να ερμηνεύσεις ή να διαβάσεις ξανά μουσική. Ή να διασκευάσεις κάτι που σου αρέσει. Ο δημιουργός μέσα από τα δικά του φίλτρα, το δικό του ίσως ένστικτο και τον τρόπο αντίληψης βρίσκει έναν δρόμο για να συνομιλήσει, να επικοινωνήσει και να καταγράψει την έρευνά του. Προσπαθείς να δημιουργήσεις μία σχέση με αυτό. Υπάρχουν φαντάζομαι πολλοί τρόποι για να κάνει κάποιος μια προσέγγιση. Στον κινηματογράφο αυτό συμβαίνει πάρα πολύ συχνά.

– Είναι εύκολο να παραμείνει κανείς δημιουργικός σήμερα; Να βρίσκει καύσιμο;

– Είναι μια ανθρώπινη, εσωτερική, ίσως ψυχική ανάγκη για έναν δημιουργό το να αναζητά, να δημιουργεί. Είναι πέρα από τα χρήματα, είναι πέρα από αυτό που καθημερινά συμβαίνει. Η δημιουργία για μένα είναι κυρίως ένας εσωτερικός διάλογος, δεν έχει να κάνει με αυτά που γνωρίζεις μόνο αλλά και με αυτά που μέσα μας αφήνουμε να χαθούν ή υπήρχαν πριν γεννηθούμε. Η γραφή, η δημιουργία είναι μία συνομιλία, μία ένωση με αυτό που πιστεύει ο καθένας πως είναι η ουσία, η αλήθεια ίσως. Για να δημιουργήσω δεν έχω ανάγκη ιδανικές συνθήκες ή ιδανικά μέρη. Οταν έρχεται εκείνη η στιγμή απλά κάθομαι και γράφω γιατί είναι η ώρα να είμαι πιο κοντά στον εαυτό μου, πιο κοντά στην καρδιά μου.
​​3 και 4/6 στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση,  13/6 Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.

 ΠΗΓΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ

«Και διηγώντας τα... να τρως»: μουσικοθεατρικές ιστορίες νοστιμιάς στην Αποβάθρα

June 1, 2016, 6:10 am

≫ Next: Το ''Ουζερί Τσιτσάνης''του Μανούσου Μανουσάκη στον OTE TV

≪ Previous: Κ. Βήτα: «Εφτιαξα τον κόσμο του “Σάλα Σάλα”»

$

0

0

Ένας περιπλανώμενος μουσικός θίασος που μοιράζεται τη μεγάλη αγάπη του για το φαγητό και τα τραγούδια καταφθάνει την Τετάρτη 8 Ιουνίουστην Αποβάθρα της Αμαξοστοιχίας-Θεάτρου «το Τρένο στο Ρουφ».

Με αφορμή το βιβλίο της Μελίσσας Στοΐλη «Και διηγώντας τα... να τρως» (εκδόσεις Κίχλη) διηγείται ιστορίες νοστιμιάς και θυμάται τραγούδια, που υμνούν το φαγητό, το κρασί και το γλέντι. Ταξιδεύει σε τόπους κι εποχές. Γιώργος Μητσάκης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Μουζάκης, Βασίλης Τσιτσάνης, Απόστολος Χατζηχρήστου, Πάνος Τούντας, Νίκος Γούναρης, Μιχάλης Σουγιούλ, Σπύρος Περιστέρης κά.

Μέσα από διαδρομές αλλά και στάσεις σε ταβέρνες και καπηλειά, σε πανηγύρια και σε δεξιώσεις, σε οικογενειακά μεσοαστικά τραπεζώματα, κάτω από δέντρα ή δίπλα στη θάλασσα, συλλέγει ιστορίες και μουσικές για αγαπημένα φαγητά.

Τώρα, για 4 Τετάρτες του Ιουνίου, σταθμεύει στην Αποβάθρα του Τρένου στο Ρουφ, ανεβαίνει στο πάλκο ανάμεσα στο ρομαντικό φως των βαγονιών και τις ανθισμένες πικροδάφνες, ανοίγει τις αποσκευές του, κουρδίζει τα όργανα και πιάνει τα μικρόφωνα για να διηγηθεί και να τραγουδήσει.
Μια κεφάτη μουσικοθεατρική παράσταση με αέρα από τις δεκαετίες του '50 και του '60, που αφήνει στο στόμα μας γεύση από γκαζόζα και πάστα νουγκατίνα.

Ο «θίασος» αποτελείται από τους Βιβή Κόκκα, Πάνο Σταθακόπουλο, Μελίσσα Στοΐλη, Ηρακλή Στρούγγη, Θανάση Χαλκιά, Θοδωρή Ζέη (μπουζούκι) και Κώστα Παπακωστόπουλο (κιθάρα-τραγούδι).

Παραστάσεις: Τετάρτες 8, 15, 22 & 29 Ιουνίου 2016, στις 21.30, στην Αποβάθρα
Γενική Είσοδος: 10€
Προαιρετικά κρασί 3,5€ / ποτό 5,5€ & φαγητό από 5€

Πληροφορίες - κρατήσεις
Αμαξοστοιχία-Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ, τηλ. 210 5298922 κατά τις ημέρες των παραστάσεων
Σιδηροδρομικός & Προαστιακός Σταθμός Ρουφ επί της Λεωφ. Κωνσταντινουπόλεως
(10’ με τα πόδια από το ΜΕΤΡΟ Κεραμεικός)
Free Wi-Fi / Δωρεάν Parking

                            

Το ''Ουζερί Τσιτσάνης''του Μανούσου Μανουσάκη στον OTE TV

June 3, 2016, 6:03 am

≫ Next: Συναυλία - αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη..

≪ Previous: «Και διηγώντας τα... να τρως»: μουσικοθεατρικές ιστορίες νοστιμιάς στην Αποβάθρα

$

0

0

Ουζερί Τσιτσάνης του Μανούσου Μανουσάκη - Κυριακή 19 Ιουνίου στις 21.00στο OTE CINEMA 1HD

Θεσσαλονίκη, 1942-1943. Στην υπό γερμανική κατοχή πόλη, ο Γιώργος και η Εστρέα είναι ερωτευμένοι. Ομως ο έρωτας ανάμεσα σε έναν Χριστιανό και μία Εβραία είναι απαγορευμένος. 
Η περιπετειώδης και παθιασμένη ιστορία αγάπης, παγιδευμένη ανάμεσα σε ένα απάνθρωπο ολοκληρωτικό καθεστώς και τον παραλογισμό των φυλετικών διακρίσεων, βρίσκει καταφύγιο στο ιστορικό Ουζερί Τσιτσάνης. Εκεί ο μεγάλος Ελληνας συνθέτης Βασίλης Τσιτσάνης διανύει τα πιο δημιουργικά του χρόνια και συνθέτει τα πιο γνωστά του τραγούδια, ανάμεσα στα οποία και την καθοριστική Συννεφιασμένη Κυριακή.
Τοποθετημένο σε μια τραγική στιγμή της παγκόσμιας ιστορίας και μιλώντας για κάτι που στην Ελλάδα παρέμενε αποσιωπημένο για πολλά χρόνια, την εξόντωση των Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης (κι όχι μόνο) από τους Γερμανούς, το φιλμ του Μανούσου Μανουσάκη ξεκινά από το πετυχημένο βιβλίο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, αφήνει τη μουσική του Βασίλη Τσιτσάνη στο φόντο, μια καταδικασμένη ερωτική ιστορία στο κέντρο της και προσφέρει ένα «λαϊκό» σινεμά έτοιμο να αγαπηθεί.
Η ταινία είναι μια συμπαραγωγή του OTE TV.

flix.gr 

Συναυλία - αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη..

June 8, 2016, 3:12 am

≫ Next: Στον Άγιο Νείλο του Μπαγιαντέρα (Δημήτρης Γκόγκος 1903-1985)

≪ Previous: Το ''Ουζερί Τσιτσάνης''του Μανούσου Μανουσάκη στον OTE TV

$

0

0

Συναυλία- αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη από τον δήμο Θερμαϊκού σε συνεργασία με την Τοπική Κοινότητα των Ν. Επιβατών.

 Ο Βασίλης Τσιτσάνης στα πρώτα του βήματα, την περίοδο της Κατοχής, βρέθηκε στους Νέους Επιβάτες, πιο γνωστό τότε ως Μπαξέ Τσιφλίκι, έπαιξε μπουζούκι και έγραψε πολλά από τα τραγούδια του.
Είναι αναμφισβήτητα μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ρεμπέτικου και του λαϊκού μας τραγουδιού, που δε σταμάτησε μέχρι την τελευταία στιγμή να γράφει τραγούδια με τα οποία σφράγισε μοναδικά και ανεξίτηλα την ελληνική μουσική σκηνή. Με τα τραγούδια του σημάδεψε όχι μόνο την καλλιτεχνική αλλά και την κοινωνική ζωή του τόπου, ενώ οι καινοτομίες του έγιναν οδηγός των νεώτερων μουσικών και στιχουργών.

Συμμετέχει ο Πολιτιστικός Σύλλογος ‘’ ΝΕΟΙ ΕΠΙΒΑΤΕΣ’’.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 Ιουνίου, ώρα 9.00μ.μ.,
Παραλία Ν. Επιβατών (Γήπεδο Beach Bolley)
Είσοδος ελεύθερη.