Είναι μια animation ταινία εμπνευσμένη από την Ελλάδα του μεσοπολέμου, το κυνήγι από την αστυνομία, τον έρωτα, τη μουσική και τα ρεμπετάδικα, και την ασυμβίβαστη μουσική.
↧
«Δε λες κουβέντα»: Ένα animation για το ρεμπέτικο [Βίντεο]
↧
Έντεχνα, διασκευασμένα παλιά λαϊκά και ρεμπέτικα κι όχι μόνο στο El Convento Del Arte
Στο El Convento Del Arteεμφανίζεται ο σολίστ του μπουζουκιού και συνθέτης Βαγγέλης Τρίγκας με το μουσικό του σύνολο τηνΠέμπτη 9 Μαΐου, 2019, ώρα 22:00. Η μουσική παράσταση που θα παρουσιάσουν με τον τίτλο OPTIMA, περιλαμβάνει έντεχνα, διασκευασμένα παλιά λαϊκά και ρεμπέτικα, οργανικές συνθέσεις του Βαγγέλη Τρίγκα καθώς επίσης και τραγούδια Fados, Κάτω Ιταλίας και Latin που το μουσικό σχήμα αποδίδει με το δικό του ιδιαίτερο ήχο.
Συντελεστές:
Βαγγέλης Τρίγκας μπουζούκι – τραγούδι
Θόδωρος Μπρουτζάκης πιάνο
Μαργαρίτα Καραμολέγκου τραγούδι
Έρση Νόνη βιολοντσέλο
Αντώνης Σίδερης μπουζούκι – κιθάρα – τραγούδι
Πού:
El Convento Del Arte
Διεύθυνση:Βιργινίας Μπενάκη 7 Μεταξουργείο, Αθήνα
Μουσική Παράσταση: Μουσικό σύνολο « Βαγγέλης Τρίγκας»
Ημερομηνία: Πέμπτη 9 Μαΐου 2019
Διάρκεια: 2:30 ώρες με διάλειμμα
Ώρα προσέλευσης: 21:30 – Ώρα έναρξης: 22:00
Ο χώρος λειτουργεί από τις 21:30 για φαγητό και ποτό.
Πληροφορίες – Κρατήσεις: El Convento Del Arte – τηλ. 2105200602 –email: arttankltd@gmail.com
Είσοδος: 10 euro
Με την υποστήριξη του Web Music Radio
↧
↧
«Τα Ρεμπέτικα της αγάπης»
 |
| «Τα ρεμπέτικα της Αγάπης» Σάββατο 11/05/2019, στην Ιχθυόσκαλα Κερατσινίου - 9μ.μ |
“Ὁ ἔρως εἶναι ἕνας γλυκόπικρος ἐφιάλτης, σάβανο τῶν ζωντανῶν, φονεὺς, ψυχοβγάλτης, νεκροπομπὸς πουλιῶν, ἐλευθερωτής. Τέτοιους ἔρωτες ψάλλουν τ' ἀδέρφια μου, οἱ ἔσχατοι ρεμπέτες.”
Με αφορμή τα παραπάνω λόγια του Ηλία Πετρόπουλου και βασισμένο στις μουσικές που συνέθεσαν ρεμπέτες του Πειραιά το Πειραϊκό Φωνητικό Σύνολο Libro Coro παρουσιάζει σε μια ιδιαίτερη φωνητική επεξεργασία της Ανθής Γουρουντή
Είσοδος με Δελτία εισόδου από τα ταμεία του Θεάτρου
ΣυντελεστέςΕπεξεργασία-ενορχηστρώσεις, μουσική δραματουργία, διεύθυνση: Γουρουντή Ανθή
Φωνητική προετοιμασία: Παπαχειμώνα Κλεοπάτρα
Ακκορντεόν: Σταδιάτης Νίκος
Βιολί: Μέντη Σταυρούλα, Σουλκούκης Ζήσιμος
Έγχορδα νυκτά : Κουκουβής Λάμπρος
Κιθάρα /Φωνή : Γιαννή Ευφροσύνη
Κόντρα Μπάσσο: Τσιαχτσίρης Νίκος
Κρουστά /Φωνή: Χαλδαιάκης Νικόλαος
Πειραϊκό Φωνητικό Σύνολο Libro Coro
- Αμπραχαμιάν Μαρία
- Αργύρη Πηνελόπη
- ΑριστείδηΤίνα
- Βλάχου Μαρία
- Γιανίτσου Σοφία
- Γκαρτζόπουλος Μιχάλης
- Γρηγορίου Μαρι Κλαιρ
- Δακουτρού Ελένη
- Δάλλας Κωνσταντίνος
- Καισαρίνης Σταύρος
- Καλαϊτζίδης Δημήτρης
- Καλλίτσος Μιχάλης
- Κολοσιώνης Δημήτρης
- Κωστήρη Αγάθη
- Μανουσάκη Βίκυ
- Μάντζαρης Θανάσης
- Μαραθέφτη Νατάσσα
- Μαυρομάτη Σοφία Πηνελόπη
- Μητσοβολέα Βίκυ
- Μπαϊρακτάρη Ειρήνη
- Μπαρμπαγιάννη Ελένη
- Ορφάνη Σουζάννα
- Παπαχειμώνα Κλεοπάτρα
- Πιναλίδου Έφη
- Ράπτης Χρήστος
- Ρόμπας Γιάννης
- Σαρρή Ιωάννα
- Σκαβάρα Βάσω
- Τζίτζη Ελεάνvα
- Τζίτζη Μαργιάννα
- Χυτήρη Σταυρούλα
- Μπούρμπη Κοτρωνάκη Ουρανία
- Φάντη Μαίρη
- Τεάμα Ιχάμπ
- Πανδής Χριστόφορος
- Ρόσσου Αλεξία
Ηρώων Πολυτεχνείου 32 & Βασ. Γεωργίου 210 41 43 310 Για το ωράριο λειτουργίας του ταμείου δείτε εδώ.
↧
Στράτος Διονυσίου: 8 Νοεμβρίου 1935-11 Μαΐου 1990
 |
| Ο Στράτος Διονυσίου πέθανε από ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής το πρωί της 11ης Μαΐου 1990, σε ηλικία 54 ετών. |
Από μικρός βγήκε στη βιοπάλη και το 1947 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Δούλεψε ως μικροπωλητής, εργάτης και ράφτης, προτού ασχοληθεί με το τραγούδι. Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση έγινε στο κέντρο «Φαρίντα» της Θεσσαλονίκης, όπου έκανε αίσθηση με την πλούσια και τη γεμάτη φωνή του, με τη χαρακτηριστική και υπέροχη βραχνάδα.
Εκεί γνώρισε και τη σύντροφο της ζωής του Γεωργία Λαβένη, με την οποία ανέβηκε στα σκαλιά της εκκλησίας το 1955. Το ζευγάρι απέκτησε τέσσερα παιδιά, τον Άγγελο (γ. 1957), τον Στέλιο (γ. 1974) και τον Διαμαντή (γ. 1977), που ακολούθησαν τα βήματα του πατέρα τους και την Τασούλα (1959-2012).
Ο κόσμος άρχισε να τον γνωρίζει και οι δισκογραφικές εταιρείες δεν άργησαν να τον ανακαλύψουν. Υπογράφει συμβόλαιο με την «Κολούμπια» και κάνει τις πρώτες επιτυχίες του: «Δεν με πόνεσε κανείς» (διασκευή από ινδικό τραγούδι), «Στης Αγάπης μου το Δίσκο» ή «Ηλεκτρόφωνο» (μουσική και στίχοι Μπάμπη Μπακάλη), «Φύγε φύγε» (Στράτου Ατταλίδη / Κώστα Βίρβου) και άλλες.
Το όνομά του άρχισε να γίνεται γνωστό στο ευρύ κοινό και οι μεγάλοι δημιουργοί του λαϊκού
τραγουδιού άρχισαν να του εμπιστεύονται παλιές τους επιτυχίες, οι οποίες κυκλοφόρησαν σε δεύτερη εκτέλεση με τη φωνή του: «Αχάριστη» του Βασίλη Τσιτσάνη, «Πριν το χάραμα» του Γιάννη Παπαϊωάννου, «Η μπαμπέσα» του Γιώργου Μητσάκη, «Το φτωχομπούζουκο» του Μανώλη Χιώτη.
Το 1967 είναι μια χρονιά σταθμός για την καριέρα του, καθώς γνωρίζεται με τον Άκη Πάνου, ο οποίος του γράφει μερικές από τις μεγάλες του επιτυχίες: «Γιατί, καλέ γειτόνισσα» (1968), «Φέρτε το παιδί του χάρου» (1971), «Στο σταθμό του Μονάχου» (1972), «Ήταν ψεύτικα» (1972), «Μια γυναίκα» (1984), «Ασ’ τη να φύγει» (1984) κ.ά. Ο Μίμης Πλέσσας τον ανακαλύπτει, όταν τραγουδά στο κέντρο «Σου-Μου» της Ιεράς Οδού δίπλα στην Ανθούλα Αλιφραγκή και του δίνει να τραγουδήσει το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, που έγραψε για την ταινία «Ορατότης μηδέν» με πρωταγωνιστή τον Νίκο Κούρκουλο. Το τραγούδι σημείωσε τεράστια επιτυχία πριν ακόμη βγει το φιλμ στους κινηματογράφους στις αρχές του 1970.
Ακολούθησαν όμως κι άλλοι, πολλοί δίσκοι, με τραγούδια που έγιναν το ίδιο ή και ακόμη πιο μεγάλες επιτυχίες: «Ο παλιατζής» (1969) και «Αγάπη μου επικίνδυνη» (1969) των Αντώνη Ρεπάνη και Δημήτρη Γκούτη και «Αφιλότιμη» (1972) των Γιώργου Χατζηνάσιου και Τάσου Οικονόμου.
Σε μία περίοδο που η καριέρα του είχε απογειωθεί, ο Στράτος έμπλεξε σε μια υπόθεση ναρκωτικών, που ο ίδιος τη χαρακτήρισε πλεκτάνη.
Στις 30 Μαΐου 1975 καταδικάσθηκε σε φυλάκιση 3 ετών κι εκτόπιση τριών ετών στα Γιάννινα για κατοχή ποσότητας ναρκωτικών (χασίς). Οδηγήθηκε στις φυλακές της Τίρυνθας, όπου παρέμεινε μέχρι το Πάσχα του 1976, οπότε αποφυλακίστηκε. Η καριέρα του, όμως, είχε πάρει την κατιούσα και το καλλιτεχνικό κύκλωμα τον είχε απορρίψει.
Με τη βοήθεια του στενού του φίλου Τόλη Βοσκόπουλου, που μεσουρανούσε εκείνη την περίοδο στις πίστες, κατόρθωσε να σταθεί στα πόδια του και να επανέλθει σύντομα στο προσκήνιο με διαχρονικές επιτυχίες, όπως τα τραγούδια «Τα πήρες όλα» (1981) και «Και λέγε λέγε» (1981) των Θανάση Πολυκανδριώτη και Γιάννη Πάριου, «Άκου, βρε φίλε» (1982) των Τάκη Σούκα και Κώστα Κοφινιώτη, «Ο Σαλονικιός» (1985) και «Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα» (1985) των Τάκη Σούκα και Κώστα Κοφινιώτη, «Εγώ ο ξένος» (1988) και «Λέγε με παλιόπαιδο» (1988) του Τάκη Μουσαφίρη.
Στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 είχε μαζί του τη Χαρούλα Αλεξίου, η οποία έκανε τις δεύτερες φωνές. Ακολούθησε μια πολύχρονη συνεργασία με τη Μαρίνα Βλαχάκη και τα τελευταία δύο χρόνια της ζωής του πάνω στην πίστα δίπλα του ήταν η Κική Λουκά.
Ο Στράτος Διονυσίου πέθανε από ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής το πρωί της 11ης Μαΐου 1990, σε ηλικία 54 ετών. Βρέθηκε λιπόθυμος σε σουίτα του ξενοδοχείου «Χανδρής» στη λεωφόρο Συγγρού (απέναντι από τον Ιππόδρομο του Νέου Φαλήρου), την οποία νοίκιαζε για να παρακολουθεί, όχι μόνο τις αγαπημένες του ιπποδρομίες, αλλά και την προπόνηση των αλόγων του.
Άφησε την τελευταία του πνοή κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός». Το προηγούμενο βράδυ είχε εμφανισθεί κανονικά στο κέντρο του «Στράτος» της οδού Φιλελλήνων, ενώ νωρίτερα είχε ηχογραφήσει τραγούδια για το νέο του δίσκο, που κυκλοφόρησε μετά το θάνατό του, με τον τίτλο «Ποιος άλλος;» και συνθέσεις του Τάκη Μουσαφίρη. Η κηδεία του ήταν πάνδημη και την παρακολούθησαν χιλιάδες θαυμαστών του στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας.
↧
«Σερσέ Λα Φαμ», μια παράσταση για τα ρεμπέτικα και τις γυναίκες
Ένα πρόγραμμα με… άρωμα γυναίκας και διάθεση γλεντιού. Το λαϊκό τραγούδι σε όλες του τις εκφάνσεις. Από το ρεμπέτικο στα λαϊκά του ’60, του ’70 και του ’80, με ενδιάμεσες στάσεις στην παράδοση και τα αρχοντορεμπέτικα.Τραγούδια που λατρέψαμε με την υπογραφή των Β. Τσιτσάνη, Μ. Χιώτη, Μ. Πλέσσα, Άκη Πάνου, Γ. Σπανού, Χρ. Νικολόπουλου, Θαν. Πολυκανδριώτη και άλλων κορυφαίων λαϊκών συνθετών, σε ένα πρόγραμμα καθαρόαιμης λαϊκής διασκέδασης.
Η Δήμητρα Σταθοπούλου, η Μυρτώ Καμβυσίδη και η Επιστήμη Καμπούρογλου απογειώνουν το κέφι και καθηλώνουν μέσα από φρέσκιες και δυνατές ερμηνείες. Μαζί με τέσσερις γυναίκες μουσικούς αφήνουν το δικό τους γυναικείο αποτύπωμα σε λαϊκά τραγούδια, που έγραψαν ιστορία. Μία μουσική παράσταση, ένα μουσικό παιχνίδι που συνεχώς αλλάζει χρώματα, εποχές και συναισθήματα.
Στα κρουστά του σχήματος είναι ο Στρατής Σκουρκέας, ενώ τις ιδιαίτερες και ευφάνταστες ενορχηστρώσεις υπογράφει ο μαέστρος Βαγγέλης Ζαρμπούτης, η αντρική φιγούρα στα μουσικά επεισόδια της σκηνής, μα πρωτίστως ένας εξαιρετικός σολίστας του μπουζουκιού.
Συντελεστές
Στην επιμέλεια του προγράμματος είναι ο Δημήτρης Χαλιώτης.
Βαγγέλης Ζαρμπούτης– Μπουζούκι , ενορχηστώσεις
Γιούλη Δανιγγέλη– Πιάνο
Ράνια Γκικοπούλου– Κιθάρα
Ιωάννα Πάλλα– Ακορντεόν
Αντωνία Οικονομοπούλου– Μπάσο
Στρατής Σκουρκέας– Κρουστά
Ηχοληψία: Παντελής Γιατζιτζόγλου
Φωτογραφίες: Νίκος Ζήκος
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Δημήτρης Χαλιώτης
Παραγωγή: Ηχόχρωμα
Ημερομηνία: 📅17/05/2019 Ώρα Έναρξης: 🕥22.30
Είσοδος: 💶13 ευρώ (μπύρα|κρασί)
Τηλεφωνικές κρατήσεις: ☎210 9226975, 210 9239031
Σταυρός του Νότου Plus
📍Φραντζή 14, Νέος Κόσμος
↧
↧
Ρεμπέτικη Σύνοδος Κορυφής το Σάββατο στο Γυάλινο..
Το ρεμπέτικο τραγούδι, που πρόσφατα αναγνωρίστηκε από τον οργανισμό της UNESCO ετοιμάζεται για Σύνοδο Κορυφής.
Το ρεμπέτικο που εγγράφηκε στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας, στέλνει το «σήμα» του στο παρόν, ζωντανό και αληθινό με μία συνεύρεση σημαντικών καλλιτεχνών το Σάββατο στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο.
Ο Δημήτρης Μυστακίδης στην κιθάρα και το τραγούδι, ο Μανόλης Πάππος στο μπουζούκι και το τραγούδι, ο Κυριάκος Γκουβέντας στο βιολί, ο Ηρακλής Βαβάτσικας στο ακορντεόν και το τραγούδι, o Μιχάλης Δάρμας στο κοντραμπάσο και η Ανατολή Μαργιόλα στο τραγούδι, συνθέτουν μια ρεμπέτικη dream team, που θα μας ταξιδέψει σε μερικά από τα ωραιότερα ρεμπέτικα τραγούδια, μεγάλων δημιουργών.
↧
Ο ξεχωριστός Christian Ronig με διασκευασμένα ρεμπέτικα
Στο πλαίσιο των εμφανίσεων του το καλοκαίρι του 2019, την Παρασκευή 7 Ιουνίου, ο Christian Ronig θα φιλοξενηθεί στο Roof Stage του Gazarte, παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα που δεν θα περιλαμβάνει μόνο τις ήδη γνωστές του διασκευές, αλλά και ακυκλοφόρητα ελληνικά τραγούδια, που μετέφρασε εν τω μεταξύ σε μια προσπάθεια να τα κάνει όχι μόνο δικά του, αλλά και διεθνή.
Τη λίστα των τραγουδιών που θα παρουσιάσει, εμπλουτίζει με επιλογές από Leonard Cohenκαι άλλους αγαπημένους του δημιουργούς, αλλά και δικές του συνθέσεις, που πρόκειται να κυκλοφορήσουν σύντομα.
Ο Christian Ronig μας καλεί σε ένα μουσικό ταξίδι με ευφάνταστους ήχους και θέα την Ακρόπολη, την Παρασκευή 7 Ιουνίου, στη ταράτσα του Gazarte. Στην εμφάνισή του αυτή, όπως κάθε φορά, θα συνοδεύεται από εξαιρετικούς μουσικούς.
Συντελεστές
Christian Ronig: φωνή/κιθάρα
Γιάννης Αγγελόπουλος: τύμπανα
Παρασκευάς Κίτσος: μπάσο
Στέλιος Χατζηκαλέας: τρομπέτα
↧
Λένα Κιτσοπούλου: «Έχει μια ιδιαίτερη συγκίνηση το να παίζεις ρεμπέτικη μουσική στο εξωτερικό»
 |
| www.gossip-tv.gr |
Η ανατρεπτική Λένα Κιτσοπούλουμιλάει για τις δέκα μέρες που πέρασε στη Νέα Υόρκη τραγουδώντας ρεμπέτικα στην ιστορική σκηνή της «Joe’s Pub» και ανεβάζοντας την «Αντιγόνη» της στο «Public Theater» υπό την αιγίδα του Onassis Culture.
«Η ρεμπέτικη βραδιά ήταν για άλλη μία φορά μια πολύ ωραία στιγμή. Εχει μια ιδιαίτερη συγκίνηση το να παίζεις τέτοια μουσική στο εξωτερικό, πόσο μάλλον εκεί όπου το ελληνικό στοιχείο είναι τόσο έντονο. Τα τραγούδια από μόνα τους ξυπνάνε μνήμες. Η μουσική αυτή από μόνη της έχει μια δύναμη να ενώνει άσχετους ανθρώπους μεταξύ τους -και όχι μόνο τους ομογενείς- γιατί κινητοποιεί το συναίσθημα και αποδεικνύει ότι σε πέντε πολύ βασικά πράγματα όλοι οι άνθρωποι είμαστε το ίδιο.
Αγαπάμε, πονάμε, κλαίμε, χωρίζουμε από αγαπημένα μέρη και πρόσωπα και παρ' όλα αυτά προσπαθούμε να χαρούμε μια βραδιά της ζωής μας και, ίσως, να ελπίσουμε ότι αυτό που χάσαμε για πάντα θα γυρίσει πίσω».
Λίγες μέρες μετά τη ρεμπέτικη βραδιά η Λένα Κιτοοπούλου εμφανίστηκε στις τέσσερις παραστάσεις της δικής της, διαφορετικής «Αντιγόνης» που ανέβηκε στο «Public Theater», ένα επίσης ιστορικό θέατρο και από τα σημαντικότερα της Νέας Υόρκης, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Democracy is coming» υπό την αιγίδα του Onassis Culture. Η αγωνία της ανταμείφθηκε αφού το κοινό ήταν και πάλι θερμό - όπως λέει η ίδια, «το θερμότερο που έχουμε συναντήσει μέχρι σήμερα. Η παράσταση εκεί εξελίχθηκε ακόμα περισσότερο διότι προσαρμόστηκε στον χώρο και το ταξίδι, μια και ως κείμενο έχει αυτή τη δυνατότητα και τη\ ανάγκη να αλλάζει ανάλογα με το μέρος στο οποίο βρισκόμαστε. Επίσης, ένα βασικό τμήμα της παράστασης μας, το βίντεο, το οποίο είναι η πορεία της δικής μας Αντιγόνης προς τον τάφο, είχαμε την ευκαιρία να το γυρίσουμε στον εκεί χώρο της σκηνής και του φουαγιέ.
Το σενάριο αναγκαστικά άλλαξε, έγινε ουσιαστικά μια καινούρια ταινία, αποκλειστικά για εκεί. Αυτό, για μένα αλλά και για όλους τους συντελεστές, προχώρησε το έργο και το νόημα του ένα βήμα παραπέρα και μας χάρισε μια πολύ δημιουργική διαδικασία-εμπειρία. Ζήσαμε ένα γύρισμα μέχρι τις 5.30 το πρωί σε τρομερή εγρήγορση, γεμάτοι αδρεναλίνη και χαρά, παρ' όλη την κούραση. Κατά τη γνώμη μου, η παράσταση έγινε πολύ καλύτερη εκεί, και αυτό επιβεβαίωσε αυτό που πιστεύω γενικά ότι πρέπει να ισχύει στο θέατρο: να είναι ζωντανό και άμεσο, άρα να μπορεί πάντα να εξελίσσεται, να αλλάζει, να ανοίγει χώρους, να είναι απρόσμενο ακόμα και για μας τους ίδιους, να ξαναγράφεται, να είναι ένα κανονικό live και όχι ένα κλειστό σύστημα το οποίο παλεύει ψυχαναγκαστικά να επαναλαμβάνει τον εαυτό του. Τέτοιοι χώροι και τέτοιες ιδανικές συνθήκες δουλειάς, όπως αυτές που είχαμε εκεί, ευτυχώς μας δίνουν αυτή τη δυνατότητα, μας εμπνέουν να δοκιμάζουμε, να παίζουμε και, κυρίως, να ασχολούμαστε μόνο με τη δουλειά μας, δηλαδή με τη δημιουργία και όχι με χιλιάδες άλλα πράγματα που πολλές φορές στην Ελλάδα αναγκαζόμαστε να επωμιστούμε επειδή ποτέ δεν υπάρχει ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, ή επειδή δεν υπάρχει σύστημα καλοσυνάτο».
Κι αυτό τελικά είναι που κρατάει από όλο αυτό το γεμάτο δεκαήμερο στη Νέα Υόρκη, μια πόλη της την οποία έδειξε να αναπτύσσει ένα ιδανικό αλισβερίσι, ένα μαγικό πάρε-δώσε: «Αυτό είναι όλο το τραγούδι για μένα. Ζήσαμε δέκα πολύ συμπυκνωμένες μέρες εκεί, σαν να ζήσαμε δύο μήνες. Πρόβες, χαρά, βόλτες, τζετ λαγκ, πολύ περπάτημα, μουσεία., ωραίες εκθέσεις, είχαμε την τύχη να δούμε την τρομερή, σούπερ, παράσταση "Relic" του Ευριπίδη Λασκαρίδη, γνωριστήκαμε με τον Ψαρογιώργη -Γιώργο Ξυλούρη-, που-κι αυτός έπαιζε δυο βραδιές εκεί, είδαμε την πανσέληνο ανάμεσα στους ουρανοξύστες, αγαπηθήκαμε πάλι-μεταξύ μας. Πολλά και ωραία ζήσαμε, αλλά και πολλούς περιορισμούς, που πια σ' αυτή τη χώρα, κατά τη γνώμη μου, είναι αδιανόητοι, αφόρητοι και αβίωτοι.
Συνεχείς απαγορεύσεις για τα πάντα, για το πού θα καπνίσεις, πού θα πιεις, πόσα μέτρα δεξιά ή αριστερά θα σταθείς. Υστερία κανονική και θλίψη. Ο καιρός άστατος. Από τη ζέστη στο κρύο, από τη βροχή στον ήλιο. Όλα τα καιρικά φαινόμενα μέσα σε δέκα μέρες. Μακάρι να συνεχίσουμε να ταξιδεύουμε στις παραστάσεις μας και να γνωρίζουμε αληθινούς συγγενείς που δεν μιλάνε απαραίτητα ελληνικά και μακάρι να παραμείνουμε άστατοι και ανήσυχοι σαν τον καιρό της Νέας Υόρκης», λέει στο Gala.
«Η ρεμπέτικη βραδιά ήταν για άλλη μία φορά μια πολύ ωραία στιγμή. Εχει μια ιδιαίτερη συγκίνηση το να παίζεις τέτοια μουσική στο εξωτερικό, πόσο μάλλον εκεί όπου το ελληνικό στοιχείο είναι τόσο έντονο. Τα τραγούδια από μόνα τους ξυπνάνε μνήμες. Η μουσική αυτή από μόνη της έχει μια δύναμη να ενώνει άσχετους ανθρώπους μεταξύ τους -και όχι μόνο τους ομογενείς- γιατί κινητοποιεί το συναίσθημα και αποδεικνύει ότι σε πέντε πολύ βασικά πράγματα όλοι οι άνθρωποι είμαστε το ίδιο.
Αγαπάμε, πονάμε, κλαίμε, χωρίζουμε από αγαπημένα μέρη και πρόσωπα και παρ' όλα αυτά προσπαθούμε να χαρούμε μια βραδιά της ζωής μας και, ίσως, να ελπίσουμε ότι αυτό που χάσαμε για πάντα θα γυρίσει πίσω».
Λίγες μέρες μετά τη ρεμπέτικη βραδιά η Λένα Κιτοοπούλου εμφανίστηκε στις τέσσερις παραστάσεις της δικής της, διαφορετικής «Αντιγόνης» που ανέβηκε στο «Public Theater», ένα επίσης ιστορικό θέατρο και από τα σημαντικότερα της Νέας Υόρκης, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Democracy is coming» υπό την αιγίδα του Onassis Culture. Η αγωνία της ανταμείφθηκε αφού το κοινό ήταν και πάλι θερμό - όπως λέει η ίδια, «το θερμότερο που έχουμε συναντήσει μέχρι σήμερα. Η παράσταση εκεί εξελίχθηκε ακόμα περισσότερο διότι προσαρμόστηκε στον χώρο και το ταξίδι, μια και ως κείμενο έχει αυτή τη δυνατότητα και τη\ ανάγκη να αλλάζει ανάλογα με το μέρος στο οποίο βρισκόμαστε. Επίσης, ένα βασικό τμήμα της παράστασης μας, το βίντεο, το οποίο είναι η πορεία της δικής μας Αντιγόνης προς τον τάφο, είχαμε την ευκαιρία να το γυρίσουμε στον εκεί χώρο της σκηνής και του φουαγιέ.
Το σενάριο αναγκαστικά άλλαξε, έγινε ουσιαστικά μια καινούρια ταινία, αποκλειστικά για εκεί. Αυτό, για μένα αλλά και για όλους τους συντελεστές, προχώρησε το έργο και το νόημα του ένα βήμα παραπέρα και μας χάρισε μια πολύ δημιουργική διαδικασία-εμπειρία. Ζήσαμε ένα γύρισμα μέχρι τις 5.30 το πρωί σε τρομερή εγρήγορση, γεμάτοι αδρεναλίνη και χαρά, παρ' όλη την κούραση. Κατά τη γνώμη μου, η παράσταση έγινε πολύ καλύτερη εκεί, και αυτό επιβεβαίωσε αυτό που πιστεύω γενικά ότι πρέπει να ισχύει στο θέατρο: να είναι ζωντανό και άμεσο, άρα να μπορεί πάντα να εξελίσσεται, να αλλάζει, να ανοίγει χώρους, να είναι απρόσμενο ακόμα και για μας τους ίδιους, να ξαναγράφεται, να είναι ένα κανονικό live και όχι ένα κλειστό σύστημα το οποίο παλεύει ψυχαναγκαστικά να επαναλαμβάνει τον εαυτό του. Τέτοιοι χώροι και τέτοιες ιδανικές συνθήκες δουλειάς, όπως αυτές που είχαμε εκεί, ευτυχώς μας δίνουν αυτή τη δυνατότητα, μας εμπνέουν να δοκιμάζουμε, να παίζουμε και, κυρίως, να ασχολούμαστε μόνο με τη δουλειά μας, δηλαδή με τη δημιουργία και όχι με χιλιάδες άλλα πράγματα που πολλές φορές στην Ελλάδα αναγκαζόμαστε να επωμιστούμε επειδή ποτέ δεν υπάρχει ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, ή επειδή δεν υπάρχει σύστημα καλοσυνάτο».
Κι αυτό τελικά είναι που κρατάει από όλο αυτό το γεμάτο δεκαήμερο στη Νέα Υόρκη, μια πόλη της την οποία έδειξε να αναπτύσσει ένα ιδανικό αλισβερίσι, ένα μαγικό πάρε-δώσε: «Αυτό είναι όλο το τραγούδι για μένα. Ζήσαμε δέκα πολύ συμπυκνωμένες μέρες εκεί, σαν να ζήσαμε δύο μήνες. Πρόβες, χαρά, βόλτες, τζετ λαγκ, πολύ περπάτημα, μουσεία., ωραίες εκθέσεις, είχαμε την τύχη να δούμε την τρομερή, σούπερ, παράσταση "Relic" του Ευριπίδη Λασκαρίδη, γνωριστήκαμε με τον Ψαρογιώργη -Γιώργο Ξυλούρη-, που-κι αυτός έπαιζε δυο βραδιές εκεί, είδαμε την πανσέληνο ανάμεσα στους ουρανοξύστες, αγαπηθήκαμε πάλι-μεταξύ μας. Πολλά και ωραία ζήσαμε, αλλά και πολλούς περιορισμούς, που πια σ' αυτή τη χώρα, κατά τη γνώμη μου, είναι αδιανόητοι, αφόρητοι και αβίωτοι.
Συνεχείς απαγορεύσεις για τα πάντα, για το πού θα καπνίσεις, πού θα πιεις, πόσα μέτρα δεξιά ή αριστερά θα σταθείς. Υστερία κανονική και θλίψη. Ο καιρός άστατος. Από τη ζέστη στο κρύο, από τη βροχή στον ήλιο. Όλα τα καιρικά φαινόμενα μέσα σε δέκα μέρες. Μακάρι να συνεχίσουμε να ταξιδεύουμε στις παραστάσεις μας και να γνωρίζουμε αληθινούς συγγενείς που δεν μιλάνε απαραίτητα ελληνικά και μακάρι να παραμείνουμε άστατοι και ανήσυχοι σαν τον καιρό της Νέας Υόρκης», λέει στο Gala.
↧
Ο «παράνομος» έρωτας του Βασίλη Τσιτσάνη με τη Μαρίκα Νίνου.
Τα τραγούδια που τους σημάδεψαν και το δύσκολο τέλος...
Οι δρόμοι τους συναντήθηκαν πρώτη φορά το 1949. Ο Βασίλης Τσιτσάνης τραγουδά μαζί με τη Σωτηρία Μπέλλου στου «Τζίμη του Χονδρού» στην Αχαρνών. Η Νίνου τραγουδούσε στο κέντρο «Φλόριδα» της λεωφόρου Αλεξάνδρας στο πλευρό του Στελλάκη Περιπινιάδη. Σύμφωνα με σχετικό βίντεο που επιμελήθηκε για την εκπομπή Ελένη η Κάλλια Καστάνη, ένα βράδυ ο Τσιτσάνης πηγαίνει στο κέντρο που τραγουδούσε η Νίνου για την ακούσει διότι πολλά του είχαν μεταφέρει για εκείνο το «ανερχόμενο αστέρι του ρεμπέτικου». Λίγο καιρό αργότερα έγιναν ντουέτο και σε ελάχιστο χρόνο σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Όπου παίζουν γίνεται το αδιαχώρητο.
Παράλληλα, ξεκινά κι ένας μεγάλος, «παράνομος» έρωτας. Είναι και οι δυο παντρεμένοι και με παιδιά αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να παραδοθούν στο πάθος που τους καταπίνει. Ο Τσιτσάνης, λέγεται, πως από την αρχή της είχε ξεκαθαρίσει πως δεν έχει πρόθεση να διαλύσει την οικογένειά του. Εκείνη το αποδέχτηκε, ωστόσο, απαιτούσε να έχει την αποκλειστικότητα στο πάλκο και στην δισκογραφία. Ήθελε να γράφει μόνο για εκείνη.
Τέσσερα χρόνια μετά τίποτε δεν ήταν όπως πρώτα. Οι τσακωμοί ανάμεσα στο ζευγάρι ήταν συνεχής. Το 1953, αν και εμφανίζονται μαζί, δεν ανταλλάσσουν ούτε λέξη. Λίγο καιρό αργότερα, όταν ο καρκίνος «χτύπησε» την πόρτα της Μαρίκας Νίνου, εκείνη προτείνει στον Τσιτσάνη να πάνε μαζί στην Αμερική ώστε να συνδυάσουν την θεραπεία μαζί με μια περιοδεία. Εκείνος μαθαίνει πως η γυναίκα του είναι έγκυος στο δεύτερο παιδί τους και αρνείται να πάει μαζί της. Το ζευγάρι τσακώνεται πολύ άσχημα.
Το 1954, λίγο προτού φύγει η Νίνου για την Αμερική ο Τσιτσάνης της ζητάει να ηχογραφήσει ένα τραγούδι. Εκείνη πηγαίνει στο στούντιο χωρίς να γνωρίζει τους στίχους. Όταν τους διαβάζει συνειδητοποιεί πως είναι ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα. Η Μαρίκα Νίνου λύγισε και έφυγε από το στούντιο για να μην την δουν να κλαίει. Επέστρεψε λίγη ώρα αργότερα και τραγούδησε το «τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα», μόνο μια φορά. Το είπε τέλεια. Είναι αυτό που τελικά ηχογραφήθηκε.
Λένε πως αν προσέξει κάποιος καλά την ερμηνεία της υπάρχουν φορές που η φωνή της έχει ένα φυσικό λυγμό.
Πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου του 1957, σε ηλικία μόλις 39 ετών. Ο Τσιτσάνης δεν πήγε στην κηδεία της.
↧
↧
Ρεμπέτικη Συνάντηση (ΕΥΡΙΠΙΔΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ-ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ)
Παλιά τραγούδια , “ χωρίς να ξεφεύγουν από την αρχική τους γραμμή “ μας μεταφέρουν στο κλίμα αλλοτινών εποχών , όταν το ταβερνάκι , το κρασί , η γειτονιά ήταν οι εικόνες μιας κοινωνίας που είχε την ανάγκη να τραγουδήσει τα βάσανά της . Πάνω από 8 τραγουδιστές και τραγουδίστριες που έχουν κάνει το ρεμπέτικο, τρόπο ζωής και διασκέδασης και έχουν περάσει από πολλά συνοικιακά και μεγαλύτερα μαγαζιά, θα μας ταξιδέψουν στον ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΣΜΟ της ΡΕΜΠΕΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ……
ΕΥΡΙΠΙΔΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ( ΣΑΛΑΜΙΝΑ )ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019 ΩΡΑ 21.00
ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ( ΠΕΙΡΑΙΑΣ )ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019 ΩΡΑ 21.00
↧
Ρεμπέτικο γλέντι με τον Παντελή Χατζηκυριάκο σήμερα, Τετάρτη 12 Ιουνίου..
Ο Παντελής, μαθητής του Κάρολου Μιλάνου, θα παίξει μουσικές προσπαθώντας να φέρει όσο πιο κοντά στο σήμερα στιγμιότυπα και ήχους από τα βράδια που συνέβαιναν στην ιστορική Σκάλα.
Είσοδος ελεύθερη.
Περισσότερα Εδώ
↧
Το Rebetiko festival στο Παλιό Αμαξοστάσιο της ΟΣΥ στο Γκάζι
Το Φεστιβάλ Ρεμπέτικου τραγουδιούπραγματοποιείται στο Παλιό Αμαξοστάσιο της ΟΣΥστο Γκάζιαπό την Παρασκευή 5 Ιουλίου έως την Κυριακή 7 Ιουλίου 2019. Ένα μοναδικό Ρεμπέτικο γλέντι συντροφιά με καταξιωμένους καλλιτέχνες του χώρου.
Προσφυγιά, κοινωνική καταπίεση, έρωτας, φτώχεια οσμώθηκαν με τα μπουζούκια, τους μπαγλαμάδες και τους μάγκες της εποχής και ανέδειξαν ένα είδος αστικού λαϊκού τραγουδιού που αγαπήθηκε από τους ανθρώπους διαχρονικά και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ελληνικής μουσικής κουλτούρας.
Μαζί θα σεργιανίσουμε με τραγούδια Σμυρναίικα, Ρεμπέτικα προπολεμικά και μεταπολεμικά του Πειραιά, της Αθήνας και άλλων Ελληνικών πόλεων μέσα από τη μουσική που λατρεύτηκε και άφησε εποχή.
Το πρόγραμμα θα πλαισιώσουν καταξιωμένοι καλλιτέχνες όπως:η Μαριώ, ο Αγάθωνας, οι Rebetien, η Ντένια Κουρούση, οι Ρεμπελέτικο, οι Απειρωτάν, τα Τεχν-Άσματα και οι Κιουρντί.
Πρόγραμμα:
Παρασκευή, 5 Ιουλίου 2019
19:00 – 20:00: Κιουρντί
20:00 – 22:00: Ρεμπελέτικο
22:00 – 00:30: Μαριώ & Ντένια Κουρούση
Σάββατο, 6 Ιουλίου 2019
19:00 – 20:00 Κιουρντί
20:00 – 22:00: Απειρωταν
22:00 – 00:30: Αγάθωνας
Κυριακή, 7 Ιουλίου 2019
19:00 – 20:00 Κιουρντί
20:00 – 22:00: Τεχν-Άσματα
22:00 – 00:30: Rebetien
Το χορευτικό σχήμαΠλεύσεις Παράδοσηςθα πλαισιώσει την εκδήλωση με χορευτικές παραστάσεις σε επιλεγμένα τραγούδια.
Είσοδος: 6 ευρώ
Αγορά Εισιτηρίων από www.viva.grκαι από την είσοδο της διοργάνωσης.
Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στην ιστοσελίδα μας www.rebetikofestival.grκαθώς και στη σελίδα μας στο Facebook: Rebetiko Festival.
5 – 7 Ιουλίου 2019
Παλιό Αμαξοστάσιο της ΟΣΥ
Διευθ:Πειραιώς και Ερμού - Γκάζι
↧
Παναγιώτης Τούντας (1886 - 23 Μαΐου 1942)
 |
| photo: www.sansimera.gr |
Ξεκίνησε να μαθαίνει μαντολίνο. Αργότερα, συμμετείχε στη σμυρναίικη Εστουδιαντίνα του Σιδερή που έμεινε γνωστή με το όνομα «τα Πολιτάκια». Μαζί του ήταν και αρκετοί μουσικοί που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πορεία του λαϊκού μας τραγουδιού, όπως ο Βαγγέλης Παπάζογλου και o Σπύρος Περιστέρης.
Συμμετείχε επίσης σε διάφορα μουσικά σχήματα που έκαναν περιοδείες εκτός Σμύρνης – στην Αίγυπτο, στην Αβησσυνία, γενικότερα όπου υπήρχε Ελληνισμός, με σκοπό να διασκεδάζουν τους Έλληνες της διασποράς. Σε αυτά τα ταξίδια βρήκε ευκαιρία να έρθει σε επαφή με την ανατολίτικη αλλά και με τη δυτική κουλτούρα.
Αναδημοσίευση από: www.tar.gr
Με την Εστουδιαντίνα του Σιδερή εμφανίζεται στην δισκογραφία πριν τη μικρασιατική καταστροφή, σε ηχογραφήσεις που πραγματοποιήθηκαν στη Σμύρνη (στην Ελλάδα δεν είχαν ανοίξει ακόμα εργοστάσια δίσκων).Μετά τη συμφορά, ήρθε στην Αθήνα και εγκαταστάθηκε στη Νέα Σμύρνη. Δούλεψε για ένα χρόνο ως μουσικός σε μικρασιάτικες κομπανίες, μαζί με τους Ευάγγελο Σωφρονίου, Γιάννη Δραγάτση (Ογδοντάκη) και άλλους πρόσφυγες μουσικούς και τραγουδιστές. Το 1924 ηχογραφεί στην Ελλάδα το πρώτο του τραγούδι «η Σμυρνιά» και γίνεται ο πρώτος λαϊκός συνθέτης της δισκογραφίας που το όνομά του αναφέρεται σε ετικέτα δίσκου.
Την ίδια χρονιά αναλαμβάνει τη διεύθυνση του ελληνικού παραρτήματος της δισκογραφικής εταιρίας Odeon. Από τότε εγκαταλείπει το πάλκο και η σχέση του με τις κομπανίες περιορίζεται στην οργάνωσή τους. Για έξι χρόνια είναι προϊστάμενος ηχογραφήσεων, ενώ από το 1931 αναλαμβάνει καλλιτεχνικός διευθυντής της Columbia και της His Master’s Voice και παραμένει στη θέση αυτή μέχρι το 1941. Εκτός από ενορχηστρωτής, είναι υπεύθυνος ρεπερτορίου και ταυτόχρονα αυτός που αναζητά νέους δημιουργούς και ερμηνευτές.
Με υπόδειξη δική του θα περάσουν στη δισκογραφία αρκετοί σπουδαίοι ερμηνευτές, όπως ο Κώστας Ρούκουνας, ο Στελλάκης Περπινιάδης, ο Βαγγέλης Σωφρονίου, η Ρίτα Αμπατζή, η Ρόζα Εσκενάζυ και πολλοί άλλοι, ενώ φτιάχνει πολύ συχνά τις παρτιτούρες για τραγούδια άλλων λαϊκών τραγουδοποιών που δεν γνώριζαν να γράφουν νότες.
Από το 1924 ως το 1941 θα ηχογραφήσει σχεδόν 400 τραγούδια. Μέσα σε αυτά έχουν μεταφερθεί πολλές παραδοσιακές μικρασιάτικες μελωδίες, ωστόσο έγραψε και πολλά πρωτότυπα κλασικά λαϊκά τραγούδια, αλλά και ελαφρά.
Κι ενώ στα παλαιότερα τραγούδια του εναλλάσσεται ο «ευρωπαϊκός» ήχος με τα «σαντουροβιόλια» από τραγούδι σε τραγούδι, αργότερα, όταν επικράτησε ο πειραιώτικος ήχος (μπουζούκια και μπαγλαμάδες) τον χρησιμοποίησε κι αυτόν.
Τα τραγούδια του καλύπτουν ολόκληρο το φάσμα της μουσικής της εποχής εκείνης: από επιθεωρησιακά μέχρι δημοτικοφανή, από «ελαφρά ευρωπαϊκά» μέχρι «βαριά» ρεμπέτικα.
Η θεματολογία των τραγουδιών αυτών είναι πολύ πλούσια. Μοιάζουν σαν μεγάλοι κατάλογοι που περιγράφουν τη ζωή διαφόρων ανθρώπων από κάθε κοινωνική τάξη, τις συνήθειές τους, τα πάθη τους, τα ελαττώματά τους ή διάφορα επαγγέλματα, με τρόπο ηθογραφικό και συχνά χιουμοριστικό. Κάθε τραγούδι είναι σαν ένα μικρό θεατρικό έργο που παρουσιάζει τη ζωή, με τα συναισθήματα, τις διακυμάνσεις, την ατμόσφαιρά της, ακόμα και το σκηνικό όπου βιώνεται. Θα μπορούσαμε μάλιστα να πούμε ότι πολλές φορές υποβόσκει και ένα καταγγελτικό ύφος, με σχεδόν πολιτική και ιστορική απόχρωση.
Με προσωπική μου πρωτοβουλία παραθέτω μερικά από τα ωραιότερα τραγούδια του, με τη συνοδεία ενός μικρού σχολίου. Αδικώ σίγουρα άλλα εξίσου σπουδαία, μα ήταν πολύ δύσκολη η επιλογή.
«Η Σμυρνιά»είναι ένα τραγούδι που εμφανώς βρίσκεται μεταξύ Ανατολής και Δύσης αφού ο παραδοσιακός δρόμος (σαμπάχ) των στροφών εναρμονίζεται με δυτικό τρόπο στο ρεφρέν (διφωνίες με διαστήματα τρίτης), αποδίδεται από τον Κώστα Μισαϊλίδη και την αθηναϊκή Εστουδιαντίνα του Τάσου Μαρίνου.
«Η προσφυγοπούλα»είναι ένα νοσταλγικό καθαρά ελαφρό τραγούδι, τραγουδισμένο από τον Γιώργο Βιτάλη που το όνομά του συναντάται εκείνο τον καιρό εκτός από ελαφρά και σε λαϊκά, μέχρι και σε άριες από όπερες. Εδώ ο πρόσφυγας συνθέτης αναπολεί τη χαμένη του πατρίδα.
«Η Φαληριώτισσα»είναι ένα τραγούδι που κινείται στο χώρο του «ελαφρού», μια ερωτική καντάδα.
«Το κουκλί της Κοκκινιάς»λόγω της μεγάλης επιτυχίας του είχε πολλές επανεκδόσεις σε διαφορετικές εταιρείες. Εδώ παρουσιάζεται η πρώτη εκτέλεση με τον Κώστα Ρούκουνα. Ακολούθησαν οι εκτελέσεις του Στελλάκη Περπινιάδη και της Ρόζας Εσκενάζυ, μια και τα τραγούδια που είχαν μεγάλη επιτυχία κυκλοφορούσαν από όλες τις τότε γνωστές εταιρείες.
Tο τραγούδι «Miss Odeon»αναφέρεται στην εποχή πριν το 1933, που άνοιξαν στην Ελλάδα εταιρείες δίσκων. Μέχρι τότε έρχονταν από το εξωτερικό και ηχογραφούσαν ελληνικά τραγούδια (είχαν ηχογραφηθεί ελληνικά τραγούδια στη Σμύρνη, στην Πόλη και στην Αμερική αλλά όχι ακόμα στην Ελλάδα). Έτσι λοιπόν, η Miss Odeon έρχεται από το Βερολίνο και αναζητεί τον κύριο Τούντα να ακούσει τι καινούργιο έχει γι’ αυτήν. Το τραγούδι αποτελείται από αποσπάσματα διάφορων άλλων τραγουδιών του συνθέτη.
«Του Λινάρδου η ταβέρνα»είναι σαν πίνακας λαϊκής ζωγραφικής που απεικονίζει το κέφι και το γλέντι σε ένα στέκι της εποχής εκείνης.
«Η γκαρσόνα» όπως και το «Μαριανθάκι»δείχνουν μια γυναίκα ανεξάρτητη, τολμηρή και χειραφετημένη, κάτι αρκετά πρωτοπόρο για εκείνη την εποχή. Το «Μαριανθάκι» το τραγουδά η Κάκια Μένδρη, σημαντική εκπρόσωπος του ελαφρού τραγουδιού.
«Το καλοκαίρι τώρα»περιγράφει τις εντυπώσεις και τα σχόλια που προκαλεί μια νέα μόδα άγνωστη μέχρι τότε, ιδιαίτερα διαδεδομένη και αγαπημένη σήμερα: το μπάνιο στη πλαζ.
Στο «Ερηνάκι», η απόγνωση που νιώθει ο ήρωας λόγω της απόρριψης από μια γυναίκα τον σπρώχνει στα ναρκωτικά ως έσχατη λύση, και βέβαια γίνεται σαφές πως πρόκειται για πάθος που οδηγεί τον άνθρωπο στην καταστροφή. Το τραγούδι αυτό κυκλοφόρησε με τη Ρίτα Αμπατζή τον επόμενο χρόνο και στίχους που απευθύνονται σε «άκαρδο» άντρα.
«Αμάν Κατερίνα μου»: ερωτικό τραγούδι ή μήπως απλώς αυτός που απευθύνεται στην Κατερίνα λιγουρεύεται τα φαγητά της; Ο καλοφαγάς ερωτευμένος περιγράφεται με αρκετό χιούμορ από τον συνθέτη.
Η «Δημητρούλα», ένα πολύ διάσημο τραγούδι ακόμα και σήμερα, παρουσιάζει μια απελευθερωμένη γυναίκα, προκλητική και ιδιαίτερα επιθυμητή.
«Εγώ θέλω πριγκιπέσσα», μας εξομολογείται ο συνθέτης σε μια ατμόσφαιρα παραμυθιού, εκφράζοντας τα όνειρα πολλών απλών ανθρώπων που περιμένουν να πλουτίσουν από μια καλή προίκα,, για να φτάσουμε στη «Βαρβάρα», τραγούδι που προκάλεσε σκάνδαλο (και κάτι παραπάνω) την εποχή που κυκλοφόρησε. Σατιρικό, με έξυπνα σεξουαλικά υπονοούμενα, θεωρήθηκε από το φασιστικό καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά άκρως προσβλητικό για τη δημόσια αιδώ – και επιπλέον, φήμες ανέφεραν πως το τραγούδι αναφερόταν στην κόρη του Μεταξά.
Γνώρισε τεράστια επιτυχία: λέγεται πως σε μια Ελλάδα με 10.000 γραμμόφωνα, πούλησε γύρω στους 90.000 δίσκους. Το τραγούδι απαγορεύτηκε, ενώ ο Τούντας οδηγήθηκε στο δικαστήριο και καταδικάστηκε σε βαρύ χρηματικό πρόστιμο. Η αστυνομία έψαξε, μάζεψε και έσπασε όσα αντίτυπα της «Βαρβάρας» βρήκε.
Ο Τούντας απάντησε ξανακυκλοφορώντας το τραγούδι με άλλους στίχους και άλλους τίτλους και η επιτυχία συνεχίστηκε. Ωστίσο, αυτή η υπόθεση στάθηκε αφορμή να επιβληθεί η λογοκρισία (οι αιτίες ήταν παλιότερες και βαθύτερες) και να ξεκινήσει η προσπάθεια να αφανιστεί οτιδήποτε θύμιζε Ανατολή. Έτσι εξαφανίστηκαν αρκετοί Μικρασιάτες συνθέτες που αρνήθηκαν να προσαρμοστούν σε ένα πιο «δυτικό στυλ» (ήχος, τρόπος), ή όσοι έγραφαν τολμηρούς στίχους (για ναρκωτικά, κανόνες «μαγκιάς», νόμους του υποκόσμου κτλ.). Η θέση του Τούντα στις δισκογραφικές εταιρείες αποδυναμώθηκε. Παρ’ όλα αυτά, εκείνος συνέχισε να γράφει μέχρι το 1941 που οι Γερμανοί έκλεισαν τα εργοστάσια δίσκων.
Στην «Τομπουρλίκα»ή «Ταμπουρλίκα» (δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό, ούτε τι σημαίνει), είναι εμφανές πλέον το πιο δυτικό «κανταδόρικο» ύφος.
«Τα τσόκαρα» τέλος είναι ένα ερωτικό τραγούδι, στο οποίο ξεχωρίζει η χιουμοριστική αναφορά του δημιουργού στη γιαγιά του στην τέταρτη στροφή («σαν τα δικά σου τσόκαρα φορούσε κι η γιαγιά μου…»).
Ο Παναγιώτης Τούντας έφυγε από τη ζωή στις 23 Μαΐου του 1942από ρευματισμούς. Με το θάνατό του έκλεισε ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο της λαϊκής ελληνικής μουσικής. Το έργο του πολύ συχνά έχει καταπατηθεί από νεότερους τραγουδοποιούς και πραγματικά δεν έχει αξιολογηθεί όπως του αξίζει. Σε αντίθεση με τις μέρες μας, το τραγούδι τότε διένυε ιδιαίτερα γόνιμη εποχή.
Ο Τούντας στάθηκε πραγματικά μια κορυφή για το ελληνικό τραγούδι του πρώτου μισού του εικοστού αιώνα, και το έργο του ύψιστη λαογραφική και πολιτιστική κληρονομιά μας. Ως συνθέτης, κατάφερε να κάνει κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή καταγραφή.
Εκφράζει όλες τις κοινωνικές τάξεις της εποχής του, περιγράφοντας όχι μόνο την καθημερινότητά τους αλλά και τον συναισθηματικό τους κόσμο. Ο τρόπος που ασχολείται με τα προβλήματα του καιρού του αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους νεότερους δημιουργούς στη δική μας άγονη από πολλές απόψεις εποχή, που το τραγούδι έχει περάσει σε καθαρά εμπορικά χέρια, αποσκοπώντας στο γρήγορο και εύκολο κέρδος εις βάρος οποιασδήποτε πνευματικής και καλλιτεχνικής αξίας.
↧
↧
Έφυγε από τη ζωή ο γιος του Μάρκου Βαμβακάρη, Στέλιος
 |
Ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, απεβίωσε σε ηλικία 72 ετών |
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί την Πέμπτη, 20 Ιουνίου 2019.
Ο Στέλιος Βαμβακάρης, σύμφωνα με το ogdoo.gr, γεννήθηκε στις 2 Μαρτίου 1947 στην Παλιά Κοκκινιά Πειραιώς. Δημιουργός και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, γιος του Μάρκου Βαμβακάρη.
Βίωσε μαζί του τις δυσκολίες αλλά και την αναγέννησή του.
Συνεργάστηκε σαν παίκτης με μεγάλους του λαϊκού: Περπινιάδη, Γκρέυ, Αγγελόπουλο, Ζαγοραίο κ.ά.
Στην δεκαετία του ‘70 ο Στέλιος Βαμβακάρης συμμετείχε με συνθέσεις του στους δίσκους «Ερωτικά» (1977) με τον Νίκο Ξυλούρη, «Οι Μάηδες οι ήλιοι μου» (1978) με τον Γιώργο Νταλάρα που οι πωλήσεις του ξεπέρασαν τις 100.000 αντίτυπα, καθώς και στον προσωπικό δίσκο της Βίκυς Μοσχολιού (1980). Στην επόμενη δεκαετία συνεργάστηκε πάλι με επιτυχία με τον Νταλάρα στο δίσκο «Άπονα μάτια» .
Επίσης αίσθηση προκάλεσαν οι καταθέσεις του με παλιά και σύγχρονα λαϊκά τραγούδια («Στο Μάρκο» -1981, «Πικρόλογα – Γλυκόλογα» - 1984, «Κατέβα Χριστέ να σε κεράσω» 1990) και η συνεργασία του με την Σωτηρία Μπέλλου στο άλμπουμ «Άνοιξα πόρτα στην ζωή» (1985) όπου υπογράφει σαν συνθέτης όλα τα τραγούδια.
Άριστος γνώστης των μουσικών δρόμων και ανήσυχο πνεύμα δεν δίστασε να συνεργαστεί με πρωταγωνιστές της ροκ μουσικής, όπως με τον Παύλο Σιδηρόπουλο (Η φαντασία στην εξουσία που ξεχώρισε από τους «Ρομαντικούς παραβάτες» -1994, το τραγούδι είχε ήδη ηχογραφηθεί και γίνει γνωστό από το 1986) και να συνδέσει το μπλουζ με το ρεμπέτικο («Το μπλουζ συναντά το ρεμπέτικο» μαζί με τον blues man Luisiana Red, «Ένας ναύτης απ’ την Σύρα σε ένα μπαρ του Μισσισίπι»).
Ήξερε όσο λίγοι τα Καραντουζένια και τα μυστικά κουρδίσματα. Ήταν ρεμπέτης, βαθύς και ροκάς μεστός, όχι για το θεαθήναι.
Στο εξαιρετικό δίσκο του «Επισκέπτης» (2015) την παραγωγή υπογράφει ο Σωκράτης Μάλαμας, ο οποίος συμμετέχει και σαν ερμηνευτής.
Τον Στέλιο τον θαύμαζα και τον εκτιμώ. Απ' τους πρώτους που γνώρισα πιτσιρίκος στο ταξίδι της έρευνας γύρω απ' το ελληνικό τραγούδι. Φίλος του πατέρα μου. Μάγκας, με την ωραία έννοια της λέξης, και ωραίος, με όλη την ουσία της. Αριστοκράτης, ευγενής, καίριος, μάστορας.
Πηγή:www.newsbeast.gr
↧
Με ρεμπέτικα και μουσικά όργανα το τελευταίο αντίο στον Στέλιο Βαμβακάρη (ΒΙΝΤΕΟ - ΦΩΤΟ)
Ο συνθέτης και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, Στέλιος Βαμβακάρης, γιος του πατριάρχη του ρεμπέτικου, Μάρκου Βαμβακάρη, έφυγε από τη ζωή τη Δευτέρα 17/6, σε ηλικία 72 ετών.Η κηδεία του γνωστού μουσικού πραγματοποιήθηκε χθες με την εξόδιο ακολουθία να παρακολουθεί πλήθος κόσμου, καλλιτέχνες αλλά και φίλοι του Στέλιου Βαμβακάρη.
Μάλιστα στο ταξίδι για την τελευταία του κατοικία ο παρευρισκόμενος δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, Γιάννης Παπαβασιλείου «Βλάχος» τον αποχαιρέτισε παίζοντας μπουζούκι.
Δείτε το βίντεο και φωτογραφίες στο: www.newsbeast.gr
↧
Κάστρο Ιωαννίνων: Διήμερο Φεστιβάλ Ρεμπέτικου ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪
Ο Σύλλογος Ρεμπετόφιλων Ιωαννίνων διοργανώνει το 5ο Φεστιβάλ Ρεμπέτικου στην πόλη των Ιωαννίνων, στις 28 & 29 Ιουνίου 2019, στο 9ο Διαπολιτισμικό Δημοτικό Σχολείο Ιωαννίνων, σε έναν πανέμορφο χώρο μέσα στο Κάστρο Ιωαννίνων.
Στο φεστιβάλ προσφέρθηκαν για ακόμη μια φορά να συμμετέχουν: Ρεμπετόφιλοι από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, μουσικοί, οργανοποιοί λαϊκών μουσικών οργάνων, δάσκαλοι και μαθητές μουσικής και χορού, συγγραφείς, καλλιτέχνες θεάτρου σκιών αλλά και άλλοι σύλλογοι, σε μια κοινή προσπάθεια ανάδειξης της ρεμπέτικης και παραδοσιακής μουσικής.
Αναλυτικά το πρόγραμμα του φεστιβάλ:
Παρασκευή 28 Ιουνίου
Από τις 19:00 - στον εκθεσιακό χώρο
Έκθεση λαϊκών μουσικών οργάνων
19:00 - στην κεντρική σκηνή
"Μια βραδιά στους ρεμπετόφιλους"
Θεατρικό σκετς από μέλη του συλλόγου "Ο Πλάτανος"
με μουσική από τους Ρεμπετόφιλους Ιωαννίνων
20:00 - στην κεντρική σκηνή
Παρουσίαση Μαθητών Δημοτικού Ωδείου Ιωαννίνων
"Αφιέρωμα στον Δημήτρη Γκόγκο (Μπαγιαντέρα)"
Μπουζούκι - Λαϊκή κιθάρα - Κοντραμπάσο - Ακορντεόν
Δάσκαλοι:
Ντίνος Μπουζάνης (μπουζούκι - λαϊκή κιθάρα), Απόστολος Παπαπέτρος (κοντραμπάσο),
Μερόπη Παπανικολάου (ακορντεόν)
20:40 - στην κεντρική σκηνή
"Ρεμπετόφιλοι Ιωαννίνων"
Συναυλία από μέλη του συλλόγου Ρεμπετόφιλων Ιωαννίνων
21:30 - στην κεντρική σκηνή
"Ο γάμος του Σταύρακα"
Θέατρο σκιών / παράσταση Καραγκιόζη από τον Νικόλα Δριστιλιάρη
με μουσική από τους Ρεμπετόφιλους Ιωαννίνων
22:00 - στην κεντρική σκηνή
"Trianaki"
Συναυλία ρεμπετόφιλων από τη Γαλλία
Antoinne Guillaume(μπουζούκι, τραγούδι), Nado Chardron (κιθάρα, τραγούδι),
Dom Beillevaire (κρουστά, τραγούδι)
22:45 - στην κεντρική σκηνή
"Μαεστρίο"
Συναυλία ρεμπετόφιλων από την Αθήνα
Απόστολος Θεοδώρου (μπουζούκι), Γιάννης Μαστροθεοδώρου (κιθάρα),
Μυρσίνη Ποντικοπούλου - Βενιέρη (βιολί), Γιώργος Χριστοδούλου (μπαγλαμάς)
00:30 - στην κεντρική σκηνή
"El Catastrof"
Συναυλία ρεμπετόφιλων από τη Μυτιλήνη
Μαρία Σεϊτανίδου (τραγούδι), Γιώργος Σκομβούλης (μπουζούκι), Ιγνάτιος Φιλιανός (κιθάρα),
Αλέξανδρος Καφούνης (σαντούρι)
Αυτοσχέδιο γλέντι.... στα σκέτα!
γλέντι χωρίς αρχή και τέλος....!
Σάββατο 29 Ιουνίου
από τις 19:00 - στον εκθεσιακό χώρο
Έκθεση λαϊκών μουσικών οργάνων
στον εκθεσιακό χώρο του φεστιβάλ
19:00 - στον εκθεσιακό χώρο
Παρουσιάσεις βιβλίων
"Προπολεμικό Ρεμπέτικο | Μ. Βαμβακάρης, Α. Δελιάς, Γ. Μπάτης"
Βαγγέλης Πετρινιώτης
"Ρόζα Εσκενάζυ - Προπολεμικά, ρεμπέτικα & παραδοσιακά τραγούδια"
Δέσποινα Ψαθά
20:00 - στον εκθεσιακό χώρο
"Το σκαφτό μπαγλαμαδάκι" - Σεμινάριο οργανοποιίας
στον εκθεσιακό χώρο του φεστιβάλ
Luthieros Mucic Instruments - Οργανοποιία "Αναστάσιος"
- 20:30 • Σεμινάριο Σμυρνέικων & Ρεμπέτικων χορών
στην κεντρική σκηνή
Χοροδιδάσκαλοι: Βαγγέλης Γούσιας & Γλυκερία Γούσια
- 21:00 • Παρουσίαση παιδικού χορευτικού τμήματος - "Σύλλογος Πραμαντιωτών"
στην κεντρική σκηνή, με μουσική από τους Ρεμπετόφιλους Ιωαννίνων
Χοροδιδάσκαλος: Δημήτρης Καμηνάς
- 21:15 • "Ρεμπετόφιλοι Ιωαννίνων" (Καμηλιέρηδες)
Μουσικό σχήμα μελών του συλλόγου Ρεμπετόφιλων Ιωαννίνων
- 22:00 • "Εναρέ"
Συναυλία ρεμπετόφιλων από τα Γρεβενά
Ράνια Λαμπρακάκη (τραγούδι), Μάριος Αναγνώστου (μπουζούκι), Κώστας Φαρμάκης (κιθάρα),
Χρήστος Μήττας (τουμπερλέκι), Τέλης Αντωνίου (κοντραμπάσο)
- 23:00 • "Πετρινιώτης - Ψαθά"
Συναυλία ρεμπετόφιλων από την Καρδίτσα
Βαγγέλης Πετρινιώτης (μπουζούκι, τραγούδι), Δέσποινα Ψαθά (κιθάρα, τραγούδι)
- 00:30 • "Rempet Motiv"
Συναυλία ρεμπετόφιλων από την Πάτρα
Σταύρος Ξιούρας (μπουζούκι), Αλέξανδρος Πώχος (ακορντεόν, τραγούδι), Αυγούστα Παρασκευοπούλου
(τραγούδι), Φίλιππος Θεοδωρόπουλος (μπαγλαμάς, τραγούδι), Δημήτρης Μπούργος (κιθάρα, τραγούδι),
Γιώργος Νικολόπουλος (κοντραμπάσο), Γιώργος Πισπιρίγκος (κρουστά)
- --:-- Αυτοσχέδιο γλέντι.... στα σκέτα! γλέντι χωρίς αρχή και τέλος....!
Είσοδος Ελεύθερη
↧
Ο Δημήτρης Μυστακίδης για το Ρεμπέτικο τραγούδι..
Το Ρεμπέτικο και η ιστορία του στον Μελωδία. Με αφορμή τη μεγάλη καλοκαιρινή συναυλία του Μελωδία, "Ρεμπέτικα - Οι τέλειες ατέλειες", Πέμπτη 11 Ιουλίου στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, ο Δημήτρης Μυστακίδης μάς μιλά για το Ρεμπέτικο τραγούδι.
↧
↧
Βόλος: Συναυλία στην Αλλη Μεριά..🎸🎶🎵🎼
Αφιέρωμα στο ρεμπέτικο τραγούδι με την κιθαριστική ορχήστρα 19 Τάστα διοργανώνεται την Παρασκευή 28 Ιουνίου στις 21.15 στον χώρο της πλατείας Κυλινδρά στην Αλλη Μεριά, με είσοδο ελεύθερη.
Η συναυλία εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Κυλινδράς, που διοργανώνει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αλλης Μεριάς.
Υπεύθυνοι καθηγητές είναι οι Παπαγεωργίου Θάνια, Ταξιάρχης Κούντριας.
Στην ορχήστρα συμμετέχουν οι μαθητέςΑκριβοπούλου Σεμίνα, Αμανατίδης Νίκος, Αμανατίδης Περικλής, Βαΐτσης Αντώνης, Γκινίδης Κωστής, Γκόμας Γιώργος, Γραμμένου Ευφροσύνη, Δημητρίου Αναστασία, Ζημέρη Αρτεμις, Θέμελη Νάσια, Καντάνιος Θοδωρής, Κατσιαβριά Ελένη, Κατσιαβριά Ελευθερία, Κατσιαβριά Ξανθίππη, Κέκιας Δημήτρης, Μαρινοπούλου Ρίτσα, Μουστάκα Ευτυχία, Μπουκουβάλα Βασιλεία, Μπουκουβάλα Ιωάννα, Παπαδόπουλος Ανθιμος, Παπαθεοδώρου Χρήστος, Πουρνάρας Βησσαρίωνας, Σάββα Αναστασία, Σάμσων Γρηγόρης, Τίρχα Θέλμα, Τριάντος Αποστόλης, Χαραλάμπους Χαρά, Χατζοπούλου Κατερίνα, Ψιλοβίκος Αντώνης.
↧
Ταξίδι στο μαγικό κόσμο της ρεμπέτικης μουσικής….
 |
Δύο συναυλίες με αγαπημένα ρεμπέτικα παλιά τραγούδια... |
Πάνω από 8 τραγουδιστές και τραγουδίστριες που έχουν κάνει το ρεμπέτικο, τρόπο ζωής και διασκέδασης και έχουν περάσει από πολλά συνοικιακά και μεγαλύτερα μαγαζιά, θα μας ταξιδέψουν στο ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΣΜΟ της ΡΕΜΠΕΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ……
ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΣΕΡΤΟΣ
ΑΓΑΘΩΝΑΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΜΠΕΣΗΣ
ΣΤΙΓΚΑ ΘΕΟΔΟΣΙΑ
ΝΑΝΤΙΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ
ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΕΡΠΙΝΙΑΔΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ
ΜΠΑΜΠΗΣ ΚΑΡΑΠΕΤΗΣ
ΝΟΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ
ΑΓΑΘΩΝΑΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΜΠΕΣΗΣ
ΣΤΙΓΚΑ ΘΕΟΔΟΣΙΑ
ΝΑΝΤΙΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ
ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΕΡΠΙΝΙΑΔΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ
ΜΠΑΜΠΗΣ ΚΑΡΑΠΕΤΗΣ
ΝΟΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ
Μουσική επιμέλεια : ΦΑΙΔΩΝ ΛΙΟΝΟΥΔΑΚΗΣ
Όλοι μαζί θα συναντηθούμε στο :
ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ( ΠΕΙΡΑΙΑΣ )
ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019
ΩΡΑ 21.00
ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019
ΩΡΑ 21.00
ΕΥΡΙΠΙΔΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ( ΣΑΛΑΜΙΝΑ )
ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019
ΩΡΑ 21.00
ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019
ΩΡΑ 21.00
Προπώληση εισιτηρίων :
ΤΑΜΕΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΑΥΛΑΙΑ ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ
VIVA
PUBLIC
Τιμή εισιτηρίου : 18 ευρώ
ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝΘΑ ΔΙΑΤΕΘΟΥΝ ΣΤΟΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ
ΤΑΜΕΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΑΥΛΑΙΑ ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ
VIVA
PUBLIC
Τιμή εισιτηρίου : 18 ευρώ
ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝΘΑ ΔΙΑΤΕΘΟΥΝ ΣΤΟΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ
↧
"Τα Ρεμπέτικα της Τετάρτης" στο Χάραμα..♫ ♪
Τα ρεμπέτικα της Τετάρτης, ....στο "Πριν το Χάραμα" .... στα Βραχναίικα, Πάτρα
Στη γραφική αυλή της ταβέρνας που σε καλωσορίζει εδώ και χρόνια μπαίνοντας στο Χάραμα, από αυτή την Τετάρτη και κάθε Τετάρτη στις 22.00 το βράδυ, οκταμελές συγκρότημα με τους
Βιβή Αποστολάτου, Γιώργο Γκριζιώτη, Δώρα Βέτσου, Σπύρο Δελέγκο, Σενιχ, Κώστα Τσιμπούκη, Βασίλη Ζωιτόπουλο, Νίκο Αβραντινήπαρουσιάζει, τα ρεμπέτικα της Τετάρτης.
Βιβή Αποστολάτου, Γιώργο Γκριζιώτη, Δώρα Βέτσου, Σπύρο Δελέγκο, Σενιχ, Κώστα Τσιμπούκη, Βασίλη Ζωιτόπουλο, Νίκο Αβραντινήπαρουσιάζει, τα ρεμπέτικα της Τετάρτης.
Ρεμπέτικα τραγούδια από τη δεκαετία του '50 και πίσω, αυθεντικά αποδοσμένα και σε συνδυασμό με το περιβάλλον, θα μας μεταφέρουν σε παλιά νοσταλγικά βράδια ρεμπέτικης διασκέδασης.
Οι φτέρες και τα γεράνια, τα γιασεμιά,οι βασιλικοί και οι τριανταφυλλιές, αλλά και τα οχήματα μιας άλλης εποχής παίρνουν επίσης μέρος σε αυτό το ταξίδι στο όμορφο παρελθόν. ...
Στην διάρκεια της βραδιάς προσφέρονται μεζέδες στα κάρβουνα,μπίρα βαρέλι, ούζο και όλα τα ποτά.
Στην διάρκεια της βραδιάς προσφέρονται μεζέδες στα κάρβουνα,μπίρα βαρέλι, ούζο και όλα τα ποτά.
Στο τηλέφωνο 6909198997, κρατάτε το τραπέζι σας.
"Πριν το Χάραμα" .... κάθε Τετάρτη στις 22.00 το βράδυ
"Πριν το Χάραμα" .... κάθε Τετάρτη στις 22.00 το βράδυ
Πηγή: www.patrasevents.gr
↧