↧
7 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ: ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ .. (Τετάρτη 27 Μαρτίου ώρα 8:00 μ.μ)
↧
Ο Δημήτρης Μυστακίδης έρχεται στο Επτά στην Κέρκυρα..
Το Σάββατο 30 Μαρτίου, στις 10 το βράδυ, ο Δημήτρης Μυστακίδης θα είναι στο Επτά Τεχνών με τα… “εγκλήματα στο ρεμπέτικο”.
Αναλυτικά:
Ποιός σκότωσε τον Σακαφλιά? Αργιλέ μου γιατί σβήνεις? Τι γυρεύουν οι μπάτσοι τέτοια ώρα? Γιατί αντιλαλούν οι φυλακές?Σε αυτά και άλλα τέτοια βασανιστικά ερωτήματα έρχεται να απαντήσει φέτος το χειμώνα ο Δημήτρης Μυστακίδης. Και μαζί μ αυτά, να φωτίσει μεγάλα εγκλήματα που συντάραξαν την Ελλάδα του Μεσοπολέμου και που καταγράφηκαν με τον πιο γλαφυρό τρόπο μέσα από ρεμπέτικα τραγούδια.
Εγκλήματα πάθους και τιμής, παρανομίες και προσωπικές διαμάχες του τότε, θα δημιουργήσουν στο σήμερα μια ξεχωριστή φιλμ νουάρ ατμόσφαιρα, μεταφέροντας το πάντα επίκαιρο μήνυμα του ρεμπέτικου.
Για μια εμπεριστατωμένη και σε βάθος έρευνα, ο πολυοργανίστας Δημήτρης Μυστακίδης, πέρα από τη λαϊκή κιθάρα που τον συνόδευε αποκλειστικά ως σήμερα, φέρνει στη σκηνή και άλλα μουσικά όργανα και υπόσχεται να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση.
Εγκλήματα στο ρεμπέτικο
Δημήτρης Μυστακίδης: κιθάρα, μπουζούκι, λαούτο και τραγούδι
Ιφιγένεια Ιωάννου: κανονάκι και τραγούδι
Δημήτρης Παππάς & Γιώργος Τσαλαμπούνης: κιθάρα, μπαγλαμά και τραγούδι
Σάκης Καρακώστας: βιολί
Δημήτρης Τσεκούρας: κοντραμπάσο
Με την ευγενική υποστήριξη και την προτροπή του ΚΥΜΑ FM, 90.3.
Ιδέα και επιμέλεια παραγωγής Fishbowl Music Tank.
Επιμέλεια παραγωγής: “ΕΠΤΑ, Τεχνών Τόπος”,
“Φίλοι του ΕΠΤΑ”
Ώρα Έναρξης: 22.00
Προπώληση 12€ – Πόρτα 14€
Τηλέφωνο κρατήσεων 6974354460
«ΕΠΤΑ, Τεχνών Τόπος»,
Βιρός Κέρκυρας
Προπώληση:
Κατάστημα «Κορνίζα», Σπύρου Αρβανιτάκη 4, έναντι Πλατείας Γιωργάκη
& Corfuland Shop, Αλμπέρ Κοέν 2 έναντι Hondos, Κέρκυρα.
↧
↧
ΑΝΑΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΣΑΒΒΑΤΙΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ “Η ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΠΑΡΕΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ” ΣΤΟ ΧΟΡΙΑΜΒΟ
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Χορίαμβος ενημερώνει ότι για τεχνικούς λόγους η παράσταση “Η Ρεμπέτικη Παρέα στην Κατοχή”του Σαββάτου 30/3 δεν θα πραγματοποιηθείΗ παράσταση θα παιχτεί ακόμη για τα Σάββατα 6, 13 και 20 Απριλίου.
Γενικές πληροφορίες
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Χορίαμβος παρουσιάζει την “Ρεμπέτικη Παρέα στην Κατοχή” σε μια διαδραστική μουσικοχορευτική παράσταση με ζωντανή ορχήστρα!
Για τα Σάββατα 6, 13 και 20 Απριλίου και ώρα 20.45 στην έδρα του συλλόγου, Γαληνού 5 & Φαρμακίδου, στη Λάρισα.
Γενική είσοδος 10ευρώ, με ένα ποτήρι κρασί!
Για τις κρατήσεις σας τηλεφωνήστε στα 690 984 6224 &
690 770 1342
Η Ρεμπέτικη Παρέα στην Κατοχή
Παραμονές 28ης Οκτωβρίου 1941, μόλις έξι μήνες μετά την έναρξη της τριπλής γερμανικής, ιταλικής και βουλγαρικής Κατοχής στην Ελλάδα.
Ο ελληνικός λαός μουδιασμένος ακόμα προσπαθεί να αντιδράσει στη νέα πραγματικότητα. Το νεοσύστατο ΕΑΜ ορίζει την πρώτη επέτειο της 28ης Οκτωβρίου ως αρχή του νέου εθνικού απελευθερωτικού ξεκινήματος.
Σε ένα ρεμπέτικο στέκι στην Αθήνα μαζεύονται όλοι. Αντιστασιακοί, μαυραγορίτες, καλλιτέχνες, βιοπαλαιστές, Γερμανοί και Ιταλοί…
Η «Ρεμπέτικη Παρέα στην Κατοχή» είναι μια ρεμπέτικη μουσικοχορευτική παράσταση που έγραψε, σκηνοθέτησε και χορογράφησε ο Νίκος Σαμαρίνας και βασίζεται σε τραγούδια που τραγουδιόνταν στα χρόνια της Κατοχής, γραμμένα παλαιότερα, αλλά και μέσα στην Κατοχή.
Συντελεστές:
Αγραφιώτης Αντώνης
Βλάνδος Δημήτρης
Γαλλιός Δημήτρης
Γενιτσαριώτη Ζωή
Καραλή Βάσια
Μαυρομμάτη Μελίνα
Μποντικούλης Πάρης
Πατσιατζή Δέσποινα
Σαμαρίνας Νίκος
Σαραφείδου Ζωή
Σελήνη Χρυσούλα
Τσιάρα Άννα
Χαρχαντής Νίκος
Χατζηλιάδου Λένα
Ορχήστρα επί σκηνής:
Πατούλιας Δημήτρης
Σαμαρίνα Ελένη
Σαρηγιάννης Γιώργος
Τσιαπλές Βαγγέλης
Μουσική Επιμέλεια: Ελένη Σαμαρίνα, Τσαπλές Βαγγέλης
Φωτισμοί: Παπαδούλη Δώρα
Φωτογραφίες και βίντεο: Ντόμαλης Αποστόλης
↧
Γυναίκες της Γενιάς μας που Τραγουδούν Ρεμπέτικα..
 |
Με το ταλέντο τους κρατούν στα γλέντια μας τον μύθο από τις ρεμπέτισσες ζωντανό. |
Παράλληλα, από τα σχήματα αυτά σπάνια απουσιάζουν οι γυναικείες φωνές, αφού τα αξέχαστα τραγούδια που οι ρεμπέτισσες είχαν πρωτοερμηνεύσει, ξανακούγονται από τις γυναίκες της γενιάς μας δείχνοντας και τον σημαντικό ρόλο που είχαν οι γυναίκες τραγουδίστριες στο ρεμπέτικο. Είτε έχουν χαράξει μία επαγγελματική πορεία όπως αυτή της Ιφιγένειας Ιωάννου με παρουσία στις σημαντικότερες μουσικές σκηνές στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό, είτε παίζουν σε μικρά στέκια όπως η Ελένη Ζαχοπούλου, είτε το άκουσμα του ρεμπέτικου τους κληρονομήθηκε όπως της Σεμέλης Παπαβασιλείου, οι γυναίκες της γενιάς μας που παίζουν ρεμπέτικα μιλούν στην καρδιά μας και με το ταλέντο τους κρατούν στα γλέντια μας τον μύθο από τις ρεμπέτισσες ζωντανό.
«Το ρεμπέτικο περιγράφει με ευθύτητα και ειλικρίνεια όλα τα συναισθήματα μας»
↧
Μνήμες Μικράς Ασίας: «Μάγια μ’ έκανες» (Πολυαγαπημένο τραγούδι στα Παράλια της Μικρασίας.)
Με ιδιαίτερη προσωπική συγκίνηση από τις μνήμες και τις μεταλαμπαδεύσεις των τριών δικών μου ανθρώπων, που επιβίωσαν από την όλη οικογένεια στο Ρεΐζντερε Ερυθραίας –Ιωνίας Μικράς Ασίας των μαρτυρικών γεγονότων του 1922 (γιαγιά –πατέρας –θεία), προβάλω ένα από τα πλέον αγαπημένα τους Μικρασιάτικα τραγούδια. Ένα τραγούδι που με δάκρυα στα μάτια και με τον κόμπο στο λαιμό τους, μου το δίδαξαν…Άλλη μια πλήρως επιτυχημένη κατά τη γνώμη μου ερμηνεία από την χορωδία του Συλλόγου Ρεθυμνίων Μικρασιατών, που με το συνολικό αυτό πόνημά τους τίμησαν τις μουσικές και όχι μόνον μνήμες των μαρτύρων προγόνων μας στα ματωμένα Μικρασιάτικα Χώματα και εκτιμώ ότι αξίζουν της επιδοκιμασίας όλων μας! Οι κρίσεις δικές σας…
«Μάγια μ’ έκανες».
Ήχος πλάγιος του δεύτερου του σκληρού χρώματος. Ρυθμός επτάσημος σε μορφή 3+2+2.
Εντοπίζεται στα παράλια της Μικράς Ασίας, καθώς και σε ορισμένα νησιά μας. Καταγράφεται για πρώτη φορά σε παράρτημα της «Φόρμιγγας» (μουσικό εκκλησιαστικό και φιλολογικό περιοδικό του Ωδείου Εθνικής Μουσικής), στις αρχές του 20ου αιώνα από τον Γεώργιο Βασίλα.
Τραγουδά η Δέσποινα Πετρούλη -Δασκαλάκη και η χορωδία του Συλλόγου Μικρασιατών Ρεθύμνου.
Στα όργανα συμμετέχουν: • Πατήρ Γεώργιος Τζάβλας, κανονάκι • Γεώργιος Αγγελογιαννάκης, λύρα • Μάρκος Δασκαλάκης, ούτι • Μανόλης Κοντογιάννης, λαούτο • Χρήστος Μπαλτσίδης, ούτι • Αλέξανδρος Μυρωδιάς, ταμπουράς • Δημήτρης Σολακόγλου, κουτάλια • Άρης Συσκάκης, βιολί και • Μανόλης Χριστοδούλου, τουμπελέκι.
Η χορωδιακή, μουσική και γενικά συνολική επιμέλεια του μουσικού αυτού έργου ανήκει στον ακούραστο και καταξιωμένο καθηγητή της Βυζαντινής μουσικής, κ. Ανδρέα Γιακουμάκη!
«Μάγια μ’ έκανες» (στίχοι)
Για μάγια –μάγια μ’ έκανες,
για μαγεμένο μ’ έχεις (Δέσποινα),
για μάγια –μάγια μ’ έκανες,
για μαγεμένο μ’ έχεις (χορωδία),
και μέσα στην αγκάλη σου περιπλεγμένο μ’ έχεις (Δέσποινα),
και μέσα στην αγκάλη σου περιπλεγμένο μ’ έχεις (χορωδία).
Ω, ω, ω μάγια μ’ έκανες (χορωδία),
ω, ω, ω εσύ με τρέλλανες. (χορωδία).
Είναι καρδιές όπου γελούν,
είναι καρδιές που κλαίνε (Δέσποινα),
είναι καρδιές όπου γελούν,
είναι καρδιές που κλαίνε (χορωδία)
είναι καρδιές όπου πονούν,
τον πόνο τους δεν λένε (Δέσποινα),
είναι καρδιές όπου πονούν,
τον πόνο τους δεν λένε (χορωδία).
Ω, ω, ω έλα πέρασε (χορωδία),
ω, ω, ω παίξε και γέλασε (χορωδία).
Αχ τις πληγές που μ’ άνοιξες έλα να τις μετρήσεις (Δέσποινα),
αχ τις πληγές που μ’ άνοιξες έλα να τις μετρήσεις (χορωδία),
να ιδείς που δεν γιατρεύονται και δάκρυα να χύσεις (Δέσποινα),
να ιδείς που δεν γιατρεύονται και δάκρυα να χύσεις (χορωδία).
Ω, ω, ω τα ολόμαυρα (χορωδία), ω, ω, ω να μην τα βάλεις πια (χορωδία).
Μ’ αρνήθηκες αλύπητη, που να σε βρεί το κρίμα (Δέσποινα),
μ’ αρνήθηκες αλύπητη, που να σε βρεί το κρίμα (χορωδία),
και να σε πάρει η θάλασσα στης Μπαρμπαριάς το κύμα (Δέσποινα),
και να σε πάρει η θάλασσα στης Μπαρμπαριάς το κύμα (χορωδία).
Ω, ω, ω πάπια του γιαλού (χορωδία),
ω, ω, ω μην αγαπάς αλλού (χορωδία).
Ω, ω, ω μάγια μ’ έκανες (χορωδία),
ω, ω, ω εσύ με τρέλλανες. (χορωδία).
ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ
Α. Γυναίκες: 1. Μαρίτσα Βοριά -Παναγιωτάκη, 2. Κωνσταντίνα Γωνιωτάκη, 3. Γεωργία Δαμβόγλου –Παυλάκη, 4. Μαρία Δασκαλάκη, 5. Κούλα Κανέλλου –Παπαδομανωλάκη, 6. Ελένη Καρπιδάκη –Σκευάκη, 7. Μαρία Κισσανδράκη, 8. Ειρήνη Κλάδου –Παπαδάκη, 9. Βασιλεία Μαρίνου –Καζαβή, 10. Ζαχαρένια Παπαδάκη, 11. Μαρία Πατάκα, 12. Μαρία Πατάκα –Λιουδάκη, 13. Μαρίνα Πατάκα –Καραδάκη, 14. Δέσποινα Πετρούλη –Δασκαλάκη, 15. Μαρία Σαρηγιάννη –Αλεξανδράκη, 16. Ειρήνη Συσκάκη, 17. Γκορτάνα Τανάσκοβιτς, 18. Βενετία Τσομπανάκη –Σταγάκη, 19. Ευαγγελία Τσομπανάκη –Σταματογιαννάκη, 20. Μαρία Χατζησπύρου –Τσαγκαράκη.
Β. Άνδρες: 1. Κυριάκος Αραμπατζόγλου, 2. Αθανάσιος Γιακουμάκης, 3. Κωνσταντίνος Γονιδάκης, 4. Μιχάλης Καραδάκης, 5. Μανόλης Λαμπρίδης, 6. Ισίδωρος Μαρίνος, 7. Σταύρος Μαρίνος, 8. Τάσος Μιχαηλίδης, 9. Ελευθέριος Μιχάλας, 10. Δημήτρης Σολάκογλου, 11. Παρασκευάς Συριανόγλου, 12. Χαράλαμπος Τσομπανάκης.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΣΤΟ Κ.Μ.Σ. & ΣΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΜΕΧΤΙΔΗ
Ακόμη ένα ολόθερμο ευχαριστώ στο Κέντρο Μικρασιάτικων Σπουδών (Κ.Μ.Σ.), καθώς και στον αγαπητό φίλο και συγγραφέα Πέτρο Μεχτίδη, για την ευγενική και ένθερμη συναίνεσή τους ως προς τη χρήση του ιστορικού τους υλικού, στην όλη αυτή προσπάθεια δημόσιας ανάδειξης και μεταλαμπάδευσης της μουσικής και όχι μόνο μαρτυρικής κληρονομιάς των προγόνων μας στις αλησμόνητες Μικρασιάτικες Πατρίδες…
Η εικόνα εμφάνισης του παρόντος video, έχει ληφθεί στην παραλία του Λυθριού (Αρχαίες Ερυθρές), με θέα απέναντι τα βουνά της Χίου.
↧
↧
«Διάλογοι» για το ρεμπέτικο στη Σύρο.
Το ρεμπέτικοτραγούδι είναι ένα κομμάτι της ελληνικής μουσικής παράδοσης που επηρέασε όλη την λαϊκή μουσική στα χρόνια που το διαδέχθηκαν και συνεχίζει να την επηρεάζει. Η σειρά εκδηλώσεων «Διάλογοι» που διοργανώνει κάθε μήνα το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το Μάρτιο ήταν αφιερωμένη στο ρεμπέτικο.
Για το λόγο αυτό οι «Διάλογοι» ταξίδεψαν στη Σύρο στη γενέτειρα του Μάρκου Βαμβακάρηόπου διοργανώθηκε η εκδήλωση στην παλιά Κλωστουφαντουργεία Γ. Ζησιμάτος και Υιος Ε.Ε. σε έναν χώρο διαμορφωμένο με τρόπο που θυμίζει τη Σύρο του μεσοπολέμου, εποχή που είναι συνυφασμένη με το ρεμπέτικο.
Μουσικοί, ακαδημαϊκοί και τεχνίτες μουσικών οργάνων συζήτησαν σε μια κατάμεστη αίθουσα για τις ρίζες και την επιρροή που άσκησε το ρεμπέτικο στην παγκόσμια μουσική σκηνή, την κοινωνιολογική του αξία, την αργοπορημένη απενοχοποίησή του, καθώς και τα πολιτισμικά στοιχεία που μετέφερε από άκρη σ’ άκρη του πλανήτη.
Στο πάνελ βρέθηκαν οιΔημήτρης Μυστακίδης,μουσικός, καθηγητής της Σχολής Μουσικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Γιώργος Κοκκώνης, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών επίσης στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων , Κάρολος Τσακιριάν, Οργανοποιός και η Τάνυα-Βεανούς Τσακιριάνεπίσης Οργανοποιός.
Για το λόγο αυτό οι «Διάλογοι» ταξίδεψαν στη Σύρο στη γενέτειρα του Μάρκου Βαμβακάρηόπου διοργανώθηκε η εκδήλωση στην παλιά Κλωστουφαντουργεία Γ. Ζησιμάτος και Υιος Ε.Ε. σε έναν χώρο διαμορφωμένο με τρόπο που θυμίζει τη Σύρο του μεσοπολέμου, εποχή που είναι συνυφασμένη με το ρεμπέτικο.
Μουσικοί, ακαδημαϊκοί και τεχνίτες μουσικών οργάνων συζήτησαν σε μια κατάμεστη αίθουσα για τις ρίζες και την επιρροή που άσκησε το ρεμπέτικο στην παγκόσμια μουσική σκηνή, την κοινωνιολογική του αξία, την αργοπορημένη απενοχοποίησή του, καθώς και τα πολιτισμικά στοιχεία που μετέφερε από άκρη σ’ άκρη του πλανήτη.
Στο πάνελ βρέθηκαν οιΔημήτρης Μυστακίδης,μουσικός, καθηγητής της Σχολής Μουσικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Γιώργος Κοκκώνης, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών επίσης στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων , Κάρολος Τσακιριάν, Οργανοποιός και η Τάνυα-Βεανούς Τσακιριάνεπίσης Οργανοποιός.
↧
Ετοιμάζεται το πρώτο εικονικό μουσείο για το ρεμπέτικο τραγούδι..
 |
Όλοι οι κρυμμένοι θησαυροί θα έρθουν στο φως, καθώς το αρχείο θα αποκτήσει σύντομα το δικό του εικονικό μουσείο στη δική του ιστοσελίδα |
Με την υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), όλοι αυτοί οι κρυμμένοι θησαυροί θα έρθουν στο φως για όσους μοιράζονται το ίδιο πάθος με τον Κουνάδη, καθώς το αρχείο θα αποκτήσει σύντομα το δικό του εικονικό μουσείο στη δική του ιστοσελίδα.
Το έργο υλοποιείται με την ερευνητική υποστήριξη του Πανεπιστημίου Αιγαίου, το οποίο συμμετέχει με το Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων που εδρεύει στη Σύρο. Το Αρχείο Κουνάδη είναι ένα από τα καλύτερα οργανωμένα αρχεία αστικής λαϊκής μουσικής της περιόδου 1900 -1960.
Ιδρύθηκε το 2007 και περιλαμβάνει μία από τις πλουσιότερες συλλογές ρεμπέτικων μουσικών ηχογραφήσεων και χειρόγραφων, αποτυπώνοντας την εξέλιξη της δημιουργικής μουσικής σύνθεσης της εποχής, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
↧
Ασεβή τροπάρια με τους ήχους της κάνναβης!
Η Ελλάδα έχει μια παγκόσμια ιδιαιτερότητα. Διαθέτει την μακροβιότερη σύνδεση της μουσικής με την κάνναβη όσο καμία άλλη χώρα στον κόσμο. Το ρεμπέτικο!
Είπαμε λοιπόν να κάνουμε μια γιορτή σαν ευχαριστώ σε αυτές τις ευλαβικές μορφές της δισκογραφίας που διατήρησαν ζωντανό το σπόρο του ρεμπέτικου και της κάνναβης μέσα από τις ανυπέρβλητες δημιουργίες τους, με μια μεγαλειώδη συναυλία στις 20 Απριλίου 2019 στο Κλειστό Παλαιού Φαλήρου (Ταε Κβο Ντο)!
Ένα μουσικό ταξίδι που ξεκινάει από τα τέλη του 19ου αιώνα, κάνει ένα πέρασμα από την Σμύρνη και τον Πειραιά, οδεύει με τα πρώτα ρεμπέτικα της εποχής της απαγόρευσης και συνεχίζει στην μεταπολεμική περίοδο με τραγούδια που κράτησαν ζωντανή αυτή την, μοναδική διεθνώς, μουσική!
«...Αυτά τα τραγούδια που συζητάμε τώρα, τα οποία, λόγω της στιχουργίας τους βέβαια η κρατική εξουσία, ένα μέρος του κοινού, ακόμα και συνάδελφοί μας άλλου μουσικού είδους τα θεωρούσαν για χρόνια ασεβέστατα και σκουπίδια του υποκόσμου, αντικοινωνικά και επικίνδυνα.
Όπως ακριβώς θεωρούσαν και εμάς τους ίδιους που τα γράφαμε και τα τραγουδούσαμε. Ας μάθουν όμως επιτέλους όλοι πως τα τραγούδια αυτά, βγαλμένα από τις εμπνεύσεις και τις ψυχές ταλαιπωρημένων, αθώων και τίμιων εργατών της λαϊκής μουσικής, θα ζούνε αιώνια. Σέρνοντας πάντα μαζί τους την ντομπροσύνη, την περηφάνια και την αλήθεια της τέχνης τους».
Όπως ακριβώς θεωρούσαν και εμάς τους ίδιους που τα γράφαμε και τα τραγουδούσαμε. Ας μάθουν όμως επιτέλους όλοι πως τα τραγούδια αυτά, βγαλμένα από τις εμπνεύσεις και τις ψυχές ταλαιπωρημένων, αθώων και τίμιων εργατών της λαϊκής μουσικής, θα ζούνε αιώνια. Σέρνοντας πάντα μαζί τους την ντομπροσύνη, την περηφάνια και την αλήθεια της τέχνης τους».
Μπαγιαντέρας (απο τις ανέκδοτες μαρτυρίες του)
Τα τραγούδια σε αυτή την τρίωρη συναρπαστική τσάρκα, παίζονται από εξαμελή ρεμπέτικη ορχήστρα μπουζουκομπαγλαμάδων και τετραμελή κομπανία Σμυρναϊκών οργάνων και πλαισιώνονται από ερμηνευτές που τις αγαπούν σαν κάτι ξεχωριστό και ιερό.
Ετοιμαστείτε για πολλές εκπλήξεις με άσματα όπως ήταν πριν λογοκριθούν, άλλα που δεν έχουν μελοποιηθεί ποτέ, καθώς και άγνωστες στο ευρύ κοινό διηγήσεις!
Μη λείψει κανείς από αυτή την μοναδική συνάντηση!
Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Κώστας Χατζηδουλής
Έκτακτη συμμετοχή: Στέλιος Βαμβακάρης
Για περισσότερες πληροφορίες:
Διοργάνωση: "Ηλέκτρα διοργάνωση εκδηλώσεων" και το Μουσείο της Κάνναβης
20 Απριλίου 2019
Κλειστό Γυμναστήριο Φαλήρου (Ταε Κβο Ντο)
Ώρα έναρξης: 21:00
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/music/tae-kwon-do/asevi-troparia-me-tous-ihous-tis-kannavis/
↧
Τον Παναγιώτη Κουνάδη τίμησε ο Δήμαρχος Άρης Βασιλόπουλος
 |
Τον γνωστό μουσικό και ερευνητή Παναγιώτη Κουνάδη τίμησε ο Δήμαρχος Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας, σε μια ξεχωριστή βραδιά από την Δημοτική Χορωδία, αφιερωμένη στο ρεμπέτικο τραγούδι. |
Στο τέλος της βραδιάς, ο Δήμαρχος Άρης Βασιλόπουλος παρέδωσε τιμητική πλακέτα στον Παναγιώτη Κουνάδη, για την προσφορά του στο ελληνικό τραγούδι και την ιστορική μελέτη του ρεμπέτικου.
↧
↧
Μουσική βραδιά συντροφιά με ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια στο «CENTRO» της Φαρκαδόνας
Μετά τις επιτυχημένες πρόσφατες μουσικές εκδηλώσεις το café bar «CENTRO» της Φαρκαδόνας αναμένεται το προσεχές Σάββατο (αύριο) 13 Απριλίουνα διοργανώσει μια ακόμη μουσική βραδιά, στην οποία θα κυριαρχήσει η λαϊκή και ρεμπέτικη μουσική με τον Φαρκαδόνιο μουσικό Αποστόλη Σακκά.Οι μουσικές βραδιές στο café bar «CENTRO» της Φαρκαδόνας έχουν αρχή αλλά όχι και τέλος. Και πώς να έχουν τέλος, όταν ο κόσμος κατακλύζει το μουσικό στέκι για να διασκεδάσει και απολαύσει όμορφα μουσικά βράδια.
Μετά τις επιτυχημένες πρόσφατες μουσικές εκδηλώσεις το café bar «CENTRO» της Φαρκαδόνας αναμένεται το προσεχές Σάββατο 13 Απριλίου να διοργανώσει μια ακόμη μουσική βραδιά, στην οποία θα κυριαρχήσει η λαϊκή και ρεμπέτικη μουσική με τον Φαρκαδόνιο μουσικό Αποστόλη Σακκά και την παρέα του.
Ο γνωστός μουσικός της περιοχής μας αλλά και γενικότερα σε όλη τη χώρα, θα γυρίσει με τους Δήμητρα Καλλιάρα, κανονάκι-φωνή, Νίκο Αλεξόπουλος, κιθάρα-φωνη, Βασίλη Καρανάσιο, μπαγλαμά-φωνή το χρόνο πίσω και θα ταξιδέψει όλους εκείνους που θα βρεθούν στο μαγαζί στα μονοπάτια του ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού, που τόσο αγαπήθηκε και είναι διαχρονικό, συγκινώντας όλες τις ηλικίες ακόμη και της νέας γενιάς.
Τηλέφωνο επικοινωνίας και κρατήσεων 2433022200.
↧
Ρεμπέτικο, το μεράκι της ψυχής μας εσαεί…
Συνέντευξη με τον συγγραφέα Ηλία Βολιότη – Καπετανάκη, με αφορμή το βιβλίο «Αδέσποτες Μελωδίες. Αείζωοι λαϊκοί καημοί», που ολοκληρώνει μια τριλογία από τις εκδόσεις Μετρονόμος.
Με το βιβλίο «Αδέσποτες Μελωδίες. Αείζωοι λαϊκοί καημοί», ο Ηλίας Βολιότης – Καπετανάκης ολοκληρώνει την Τριλογία των Ασμάτων και των Παιχνιδιατόρων: «Αδέσποτες Μελωδίες. Αείζωοι λαϊκοί καημοί», «Μάγκες Αλήστου Εποχής. 24 ρεμπέτικα πορτρέτα» και το «Μουσικό Σεργιάνι Άλλα 22 ρεμπέτικα πορτρέτα».
Σε αυτό το νέο του βιβλίο ο Ηλίας Βολιότης – Καπετανάκης σκιαγραφεί το πορτρέτο της κοινωνίας μέσα από το λαϊκό αστικό τραγούδι, το επονομαζόμενο Ρεμπέτικο.
Αρχικά παρουσιάζει γιατί και με ποιον μηχανισμό το ρεμπέτικο ακτινογραφεί τόσο εύστοχα και εμπνευσμένα την κοινωνία. Πόθεν η λέξη «ρεμπέτικο» και ποιες θεωρίες έχουν διατυπωθεί. Το πιο σημαντικό: Το ψυχογράφημα του ρεμπέτη μέσα από τη ζωή, τη δράση και το έργο του Πατριάρχη Μάρκου Βαμβακάρη. Στο δεύτερο μέρος, «Αείζωα μέλη», χαρακτηριστικές κι αδέσποτες μελωδίες, κληρονομιά των λαών της Βαλκανικής, διατρέχουν την ψυχή μας, πλουτίζουν τη μουσική, από την πρώτη εμφάνισή τους στο γραμμόφωνο μέχρι τις μέρες μας.
↧
Στο ΕΚΚΟ για μια μοναδική ρεμπέτικη εμφάνιση έρχεται η Μαριώ...🎤
Στο ΕΚΚΟ στις Σέρρες για μια μοναδική ρεμπέτικη εμφάνιση έρχεται η Μαριώ.
Όταν την ρωτήσανε τι την έφερε στον κόσμο του τραγουδιού, απάντησε «το ρεμπέτικο τραγούδι από το γραμμόφωνο και ο πατέρας μου που ήταν μουσικός», αλλά και «τα σμυρνέϊκα που τα άκουγα από την κούνια μου γιατί τα τραγούδαγε η μάνα μου».
Αυτός είναι ο κόσμος της Μαριώς....
Το ρεμπέτικο τραγούδι που το υπηρετεί με συνέπεια περισσότερο από 50 χρόνια.Γνήσια ρεμπέτισσα και μια από τις εκφραστικότερες εκπροσώπους του είδους , η Μαριώ δημιούργησε όλα αυτά τα χρόνια τη δική της μικρή ιστορία.
Μια ιστορία που διηγείται, με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο, σε κάθε της εμφάνιση, τραγουδώντας όλα εκείνα τα ρεμπέτικα τραγούδια που αγαπήσαμε μέσα στα χρόνια και όχι μόνο.
↧
Πέθανε ο «κύριος» του λαϊκού τραγουδιού Κώστας Χατζηδούλης..
Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή μετά από καρδιακό επεισόδιο που υπέστη ο Κώστας Χατζηδούλης, ο άνθρωπος που κράτησε ζωντανό και αναβίωσε το ρεμπέτικο τραγούδι.
Ο Κώστας Χατζηδούλης υπήρξε ένας σπουδαίος μελετητής του λαϊκού τραγουδιού και η συμβολή του στη διάσωση του ρεμπέτικου τραγουδιού υπήρξε καίρια!
Την δυσάρεστη είδηση του θανάτου του αποκάλυψε ο Σταμάτης Κραουνάκης λέγοντας πως τον ενημέρωσε ένας άλλος μεγάλος καλλιτέχνης, ο Μανώλης Μητσιάς
Η Χρύσα Παπαϊωάννου, κόρη του μεγάλου μας ρεμπέτη Γιάννη Παπαιωάνου, δημοσίευσε χειρόγραφο του Κώστα Χατζηδούλη απόχαιρετώντας τον…
![]()
![]()
Ο Κώστας Γαλανούλης είχε συλλέξει σε όλη του ζωή στίχους και τραγούδια μεγάλων συνθετών ενώ είχε γράψει και βιβλία για αρκετούς από αυτούς. Το ψευδώνυμό του είναι ρακοσυλλέκτης γιατί του άρεσε να συλλέγει παλιά γράμματα..
Ο Κώστας Χατζηδούλης υπήρξε ένας σπουδαίος μελετητής του λαϊκού τραγουδιού και η συμβολή του στη διάσωση του ρεμπέτικου τραγουδιού υπήρξε καίρια!
Την δυσάρεστη είδηση του θανάτου του αποκάλυψε ο Σταμάτης Κραουνάκης λέγοντας πως τον ενημέρωσε ένας άλλος μεγάλος καλλιτέχνης, ο Μανώλης Μητσιάς
Η Χρύσα Παπαϊωάννου, κόρη του μεγάλου μας ρεμπέτη Γιάννη Παπαιωάνου, δημοσίευσε χειρόγραφο του Κώστα Χατζηδούλη απόχαιρετώντας τον…
Ο Κώστας Γαλανούλης είχε συλλέξει σε όλη του ζωή στίχους και τραγούδια μεγάλων συνθετών ενώ είχε γράψει και βιβλία για αρκετούς από αυτούς. Το ψευδώνυμό του είναι ρακοσυλλέκτης γιατί του άρεσε να συλλέγει παλιά γράμματα..
↧
↧
Η Μελβούρνη “θυμάται” τον γνωστό-άγνωστο ρεμπέτη Παναγιώτη Τούντα.
Το συγκρότημα Philhellenes παρουσιάζει τον ερχόμενο μήνα συναυλία-αφιέρωμα στον μουσικοσυνθέτη της Σμυρναίικης σχολής που διαμόρφωσε το ρεμπέτικο τραγούδι όπως το γνωρίζουμε σήμερα.
Οι ειδήμονες του ρεμπέτικου τον κατατάσσουν ανάμεσα στους σημαντικότερους εκπροσώπους του, ενώ οι λάτρεις του είδους σίγουρα τον γνωρίζουν μέσα από το έργο που άφησε πίσω του ακόμη κι αν δεν… ξέρουν το όνομά του!
Ο λόγος για τον μουσικοσυνθέτη Παναγιώτη Τούντα, θρυλική μορφή της λεγόμενης Σμυρναίικης σχολής. Τη μουσική του παρακαταθήκη τιμά η συναυλία που θα παρουσιάσουν οι Philhellenes τον Μάιο στο Kew Court House, στο πλαίσιο της συνεργασίας τους με τον Δήμο Boroondara.
Στη σκηνή θα βρεθούν ο γνωστός εκπρόσωπος του ρεμπέτικου στην παροικία Κον Καλαμάρας (κιθάρα και τζουράς), το πρώην μέλος της μπάντας Xylouris Ensemble, Mairead Hannan (βιολί και φωνητικά) και οι επίσης λάτρεις της ελληνικής μουσικής παράδοσης Wayne Simmons (κιθάρα, ακορντεόν και μπάντζο) και Adrian Close (κοντραμπάσο).
Η ενορχήστρωση, μάλιστα, θα ακολουθεί πιστά τις πρωτότυπες εκτελέσεις των τραγουδιών, ταξιδεύοντας το κοινό της Μελβούρνης με τον πιο αυθεντικό τρόπο στην εποχή που γέννησε τα “ελληνικά μπλουζ”.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ
“Ο Τούντας ήταν πολύ ταλαντούχος μουσικός και εξαιρετικός τραγουδοποιός, όμως αυτό που καθιστά ακόμη πιο ξεχωριστή την περίπτωσή του είναι το γεγονός ότι διετέλεσε διευθυντής δύο από τις μεγαλύτερες δισκογραφικές εταιρείες της Ελλάδας εκείνη την εποχή” λέει στον “Νέο Κόσμο” ο Κον Καλαμάρας.
“Ουσιαστικά, είχε τον πρώτο λόγο για το ποιο ταλέντο θα έφτανε στο στάδιο της ηχογράφησης […] Έτσι κατά κάποιον τρόπον διαμόρφωσε το σκηνικό της ελληνικής μουσικής τη δεκαετία του 1930”,προσθέτει, αναφερόμενος τόσο στην επιρροή που ασκούσε επιλέγοντας το ρεπερτόριο που έκρινε άξιο να κυκλοφορήσει αλλά και στη μουσική που έγραφε ο ίδιος.
“Ας μην ξεχνάμε ότι τα τραγούδια του παίζονται ακόμη σήμερα από κόσμο και, μάλιστα, νέο στην Ελλάδα, μιλάμε για τραγούδια 80-90 χρόνων, το θεωρώ κάτι το συναρπαστικό”.
Ονόματα καλλιτεχνών που έγραψαν ιστορία στο είδος ερμηνεύοντας δημιουργίες του Τούντα είναι μεταξύ άλλων η Ρόζα Εσκενάζυ, ο Στέλιος (“Στελλάκης”) Περπινιάδης, η Ρίτα Αμπατζή και ο Κώστας Ρούκουνας.
“Πιστεύω ότι η συναυλία θα επιφυλάξει εκπλήξεις σε κάποιους από το κοινό που θα αναφωνήσουν ‘Α, δεν είχα καταλάβει ότι έγραψε αυτό το τραγούδι!’ και αυτό είναι κομμάτι της ομορφιάς τέτοιων αφιερωμάτων”.
Ο αντίκτυπος του Τούντα δεν προέκυψε βέβαια τυχαία.
Γεννημένος στη Σμύρνη το 1886 από πλούσια οικογένεια, ξεκίνησε από παιδί να παίζει μαντολίνο, ενώ αργότερα συμμετείχε στη φημισμένη “Σμυρναίικη Εστουδιαντίνα” και σε μουσικά σχήματα που περιόδευαν σε κέντρα της διασποράς, όπως η Αίγυπτος.
Στην Αθήνα εγκαταστάθηκε μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.
“Έφερε μαζί του μια ευρύτατη μουσική γκάμα, ως αποτέλεσμα της έκθεσής του στην ανατολίτικη κουλτούρα”, επισημαίνει ο Καλαμάρας.
“Τον πρώτο καιρό εμφανιζόταν ως μουσικός σε προσφυγικές κομπανίες, ενώ μέσα σε λίγα χρόνια έφτασε να αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση των δισκογραφικών Columbia και His Master’s Voice, καθώς και του ελληνικού παραρτήματος της Odeon.
Από το 1924 έως το 1941 – έναν χρόνο προτού πεθάνει από ρευματισμούς την περίοδο της Κατοχής – ηχογράφησε περίπου 400 τραγούδια, καλύπτοντας μεγάλο φάσμα της μουσικής της εποχής, αλλά κυρίως παραδοσιακές μικρασιάτικες μελωδίες”.
ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΤΗ ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
“Η σύγχρονη μουσική έχει τις ρίζες της σε αυτό το είδος” λέει ο Καλαμάρας που πιστεύει ότι η αναβίωση του ρεμπέτικου στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια δεν είναι παροδική μόδα.
“Το ότι αυτή η μουσική επιβιώνει τόσο καιρό και παραμένει επίκαιρη σήμερα αποδεικνύει και τη διαχρονικότητα των θεμάτων που πραγματεύεται. Τραγούδια που γράφτηκαν πριν από 90 χρόνια και μιλούν για την αγάπη, τον θάνατο, την οικογένεια κτλ. παραμένουν επίκαιρα σήμερα […] Και όταν διαβάζεις τους στίχους τους, κάθε λέξη μετράει, είναι ποίηση και, άλλωστε, κάθε καλογραμμένο τραγούδι περνάει το τεστ του χρόνου από γενιά σε γενιά. Θα παίξουμε δηλαδή μουσική που ο παππούς μου συνήθιζε να ακούει και στα δικά μου αυτιά έχει ακόμη φρεσκάδα. Αυτό το βρίσκω συναρπαστικό”.
Κατά τη διάρκεια του αφιερώματος στον Παναγιώτη Τούντα, θα δίνονται ανάμεσα στα κομμάτια μικρές παρουσιάσεις για το ιστορικό των τραγουδιών και του δημιουργού τους, στην αγγλική γλώσσα, αφού η συναυλία επιχειρεί να συστήσει τόσο στους ομογενείς νεότερων γενιών αλλά και στο ευρύτερο κοινό τη μαγεία του αυθεντικού ρεμπέτικου.
“Θέλουμε να εκτεθούν σε αυτή τη μουσική άτομα που συνήθως δεν την έχουν ακούσει. Είναι κάτι που ήθελα πάντα να κάνω και συνεχίζω να το κάνω τα τελευταία χρόνια […] η ανάδειξη της ελληνικής μουσικής παράδοσης και σε μη Έλληνες.
“Βασικό κίνητρο γι’ αυτή την παρουσίαση είναι να δείξουμε στον κόσμο πώς ακούγεται η αυθεντική ελληνική μουσική[…] και να θυμηθούμε από πού προερχόμαστε”.
Οι ειδήμονες του ρεμπέτικου τον κατατάσσουν ανάμεσα στους σημαντικότερους εκπροσώπους του, ενώ οι λάτρεις του είδους σίγουρα τον γνωρίζουν μέσα από το έργο που άφησε πίσω του ακόμη κι αν δεν… ξέρουν το όνομά του!
Ο λόγος για τον μουσικοσυνθέτη Παναγιώτη Τούντα, θρυλική μορφή της λεγόμενης Σμυρναίικης σχολής. Τη μουσική του παρακαταθήκη τιμά η συναυλία που θα παρουσιάσουν οι Philhellenes τον Μάιο στο Kew Court House, στο πλαίσιο της συνεργασίας τους με τον Δήμο Boroondara.
Στη σκηνή θα βρεθούν ο γνωστός εκπρόσωπος του ρεμπέτικου στην παροικία Κον Καλαμάρας (κιθάρα και τζουράς), το πρώην μέλος της μπάντας Xylouris Ensemble, Mairead Hannan (βιολί και φωνητικά) και οι επίσης λάτρεις της ελληνικής μουσικής παράδοσης Wayne Simmons (κιθάρα, ακορντεόν και μπάντζο) και Adrian Close (κοντραμπάσο).
 |
| Το συγκρότημα Philhellenes: Από αριστερά Κον Καλαμάρας, Mairead Hannan, Adrian Close και Wayne Simmons |
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ
“Ο Τούντας ήταν πολύ ταλαντούχος μουσικός και εξαιρετικός τραγουδοποιός, όμως αυτό που καθιστά ακόμη πιο ξεχωριστή την περίπτωσή του είναι το γεγονός ότι διετέλεσε διευθυντής δύο από τις μεγαλύτερες δισκογραφικές εταιρείες της Ελλάδας εκείνη την εποχή” λέει στον “Νέο Κόσμο” ο Κον Καλαμάρας.
“Ουσιαστικά, είχε τον πρώτο λόγο για το ποιο ταλέντο θα έφτανε στο στάδιο της ηχογράφησης […] Έτσι κατά κάποιον τρόπον διαμόρφωσε το σκηνικό της ελληνικής μουσικής τη δεκαετία του 1930”,προσθέτει, αναφερόμενος τόσο στην επιρροή που ασκούσε επιλέγοντας το ρεπερτόριο που έκρινε άξιο να κυκλοφορήσει αλλά και στη μουσική που έγραφε ο ίδιος.
“Ας μην ξεχνάμε ότι τα τραγούδια του παίζονται ακόμη σήμερα από κόσμο και, μάλιστα, νέο στην Ελλάδα, μιλάμε για τραγούδια 80-90 χρόνων, το θεωρώ κάτι το συναρπαστικό”.
Ονόματα καλλιτεχνών που έγραψαν ιστορία στο είδος ερμηνεύοντας δημιουργίες του Τούντα είναι μεταξύ άλλων η Ρόζα Εσκενάζυ, ο Στέλιος (“Στελλάκης”) Περπινιάδης, η Ρίτα Αμπατζή και ο Κώστας Ρούκουνας.
“Πιστεύω ότι η συναυλία θα επιφυλάξει εκπλήξεις σε κάποιους από το κοινό που θα αναφωνήσουν ‘Α, δεν είχα καταλάβει ότι έγραψε αυτό το τραγούδι!’ και αυτό είναι κομμάτι της ομορφιάς τέτοιων αφιερωμάτων”.
Ο αντίκτυπος του Τούντα δεν προέκυψε βέβαια τυχαία.
Γεννημένος στη Σμύρνη το 1886 από πλούσια οικογένεια, ξεκίνησε από παιδί να παίζει μαντολίνο, ενώ αργότερα συμμετείχε στη φημισμένη “Σμυρναίικη Εστουδιαντίνα” και σε μουσικά σχήματα που περιόδευαν σε κέντρα της διασποράς, όπως η Αίγυπτος.
Στην Αθήνα εγκαταστάθηκε μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.
“Έφερε μαζί του μια ευρύτατη μουσική γκάμα, ως αποτέλεσμα της έκθεσής του στην ανατολίτικη κουλτούρα”, επισημαίνει ο Καλαμάρας.
“Τον πρώτο καιρό εμφανιζόταν ως μουσικός σε προσφυγικές κομπανίες, ενώ μέσα σε λίγα χρόνια έφτασε να αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση των δισκογραφικών Columbia και His Master’s Voice, καθώς και του ελληνικού παραρτήματος της Odeon.
Από το 1924 έως το 1941 – έναν χρόνο προτού πεθάνει από ρευματισμούς την περίοδο της Κατοχής – ηχογράφησε περίπου 400 τραγούδια, καλύπτοντας μεγάλο φάσμα της μουσικής της εποχής, αλλά κυρίως παραδοσιακές μικρασιάτικες μελωδίες”.
ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΤΗ ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
“Η σύγχρονη μουσική έχει τις ρίζες της σε αυτό το είδος” λέει ο Καλαμάρας που πιστεύει ότι η αναβίωση του ρεμπέτικου στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια δεν είναι παροδική μόδα.
“Το ότι αυτή η μουσική επιβιώνει τόσο καιρό και παραμένει επίκαιρη σήμερα αποδεικνύει και τη διαχρονικότητα των θεμάτων που πραγματεύεται. Τραγούδια που γράφτηκαν πριν από 90 χρόνια και μιλούν για την αγάπη, τον θάνατο, την οικογένεια κτλ. παραμένουν επίκαιρα σήμερα […] Και όταν διαβάζεις τους στίχους τους, κάθε λέξη μετράει, είναι ποίηση και, άλλωστε, κάθε καλογραμμένο τραγούδι περνάει το τεστ του χρόνου από γενιά σε γενιά. Θα παίξουμε δηλαδή μουσική που ο παππούς μου συνήθιζε να ακούει και στα δικά μου αυτιά έχει ακόμη φρεσκάδα. Αυτό το βρίσκω συναρπαστικό”.
Κατά τη διάρκεια του αφιερώματος στον Παναγιώτη Τούντα, θα δίνονται ανάμεσα στα κομμάτια μικρές παρουσιάσεις για το ιστορικό των τραγουδιών και του δημιουργού τους, στην αγγλική γλώσσα, αφού η συναυλία επιχειρεί να συστήσει τόσο στους ομογενείς νεότερων γενιών αλλά και στο ευρύτερο κοινό τη μαγεία του αυθεντικού ρεμπέτικου.
“Θέλουμε να εκτεθούν σε αυτή τη μουσική άτομα που συνήθως δεν την έχουν ακούσει. Είναι κάτι που ήθελα πάντα να κάνω και συνεχίζω να το κάνω τα τελευταία χρόνια […] η ανάδειξη της ελληνικής μουσικής παράδοσης και σε μη Έλληνες.
“Βασικό κίνητρο γι’ αυτή την παρουσίαση είναι να δείξουμε στον κόσμο πώς ακούγεται η αυθεντική ελληνική μουσική[…] και να θυμηθούμε από πού προερχόμαστε”.
↧
Η ομογενής σκηνοθέτις Μαρία Ζουρνάζη μιλά για τη νέα της ταινία, το «Rembetika Blues»
 |
| Η σκηνοθέτης Μαρία Ζουρνάζη με το αντίγραφο του πρώτου της ντοκιμαντέρ «Τα σκυλιά της Δημοκρατίας». Φωτογραφία: Ελένη Σακέλλη |
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας και των μέσων μεταφοράς, οι κοινότητες της Διασποράς έρχονται όλο και πιο κοντά μεταξύ τους, κάνοντας τον μικρό αυτό κόσμο ακόμα μικρότερο μέσω της ανταλλαγής ιστοριών μετανάστευσης, των βιωμάτων, της κοινής κληρονομιάς και της αγάπης για την πατρίδα.
Η βραβευμένη Ελληνοαυστραλή κινηματογραφίστρια Μαίρη Ζουρνάζη (Mary Zournazi) επισκέφθηκε πρόσφατα τα γραφεία του «Εθνικού Κήρυκα» στη Νέα Υόρκη και μίλησε για την ζωή της, τη δουλειά της, αλλά και το ντοκιμαντέρ που είναι «στα σκαριά», «Rembetika Blues».
«Το ‘Rembetika Blues’ είναι ένα ντοκιμαντέρ για τη δύναμη της μουσικής και αυτό μας κάνει ανθρώπους», ανέφερε στον «Ε.Κ.» η κ. Ζουρνάζη. «Η ρεμπέτικη μουσική ή αλλιώς τα ελληνικά μπλουζ είναι μια μουσική του δρόμου, μια μουσική των προσφύγων. Η ταινία εξερευνά την καρδιά και την ψυχή της ρεμπέτικης μουσικής μέσα από τις ανθρώπινες ιστορίες αγάπης, απώλειας και ύπαρξης», τονίζει.
Η ομογενής καλλιτέχνις έχει τις ρίζες της από την Μικρά Ασία και αποκάλυψε πως η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στην Αίγυπτο μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, για να μεταναστεύσει αργότερα στην Αυστραλία. «Ξεκίνησα να ενθουσιάζομαι με τα ρεμπέτικα λόγω της ιστορίας της και λόγω της προσωπικής μου σχέση με τη μουσική. Είμαι εγγονή προσφύγων που διέφυγαν από τη Σμύρνη μετά την καταστροφή της το 1922», λέει.
↧
Νίκος Ορδουλίδης: Η απενοχοποίηση των λαϊκών μουσικών δημιουργημάτων, αποφέρει τη συνειδητοποίηση του πυρήνα της υπόστασής τους...
Κείμενο: Δημήτρης ΜεντέςΗ πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου-CD Η Εποχή του Ρεμπέτικου, έδωσε την ευκαιρία για μια εκτενή συζήτηση με έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους διανοητές πάνω στο λαϊκό πιάνο και στο λαϊκό τραγούδι γενικότερα...
Τι σημαίνει σήμερα λαϊκό τραγούδι; Και ποια η θέση του πιάνου μέσα σε αυτό;
Λόγω του διττού μου ρόλου (μουσικού και μουσικολόγου), δεν μπορώ να εννοήσω τον όρο «λαϊκό» με μία λιτή περιγραφή. Ακόμη, δυσκολεύομαι και να τον ετεροπροσδιορίσω, περιγράφοντάς τον ας πούμε ως αντίθετο του όρου «λόγιο». Θα παγιδευτούμε στη λογική του διπολισμού, κάτι που συνήθως επιβάλλεται από έξω και από πάνω. Νομίζω πως υπάρχουν πολλά παραδείγματα στο σημερινό ρεπερτόριο που μας δείχνουν ενδιάμεσους «τόπους»· τραγούδια δηλαδή με ανάμεικτα χαρακτηριστικά. Ορισμένα από αυτά τα χαρακτηριστικά θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο να τα κατατάξουμε σε λόγιες κατηγορίες συνθέσεων (για παράδειγμα ο στίχος ή μία σύνθετη φόρμα, που δεν ακολουθεί τις λαϊκές πρακτικές), ενώ άλλα θα μπορούσαν να καταταχθούν σε λαϊκής μορφής κατασκευές (για παράδειγμα τα χρησιμοποιούμενα όργανα ή ο τρόπος τραγουδίσματος).
↧
Καλό Πάσχα - καλή Ανάσταση!
Εύχομαι ολόψυχα το Άγιο Φως της Ανάστασης να καταυγάσει τις ψυχές όλων μας και να φέρει ευλογία σε κάθε βήμα μας στο ταξίδι της ζωής.
Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση!
↧
↧
Η αγάπη για τα ρεμπέτικα μας οδηγεί στη Σύρο
«Εν χορδαίς και οργάνοις» θα διεξαχθούν καλοκαιρινά εργαστήρια λαϊκής και βυζαντινής μουσικής με θέμα: «Το Ρεμπέτικο και η Βυζαντινή Μουσική στη Χώρα του Μάρκου», φέτος Πέμπτη 27 με Σάββατο 29 Ιουνίου στη Σύρο.Σ΄ ένα διώροφο κτήριο του 1830, στο κέντρο της Ερμούπολης στη Σύρο, το οποίο ανακαινίστηκε, στεγάζεται από το 2017 η Μεγάλη του Μάρκου Σχολή. Λαϊκοί και Βυζαντινοί μουσικοί τους οποίους εμπιστεύθηκε ο Σταύρος Ξαρχάκος ανέλαβαν να διδάξουν, μεταφέροντας την εμπειρία και τις γνώσεις τους.
Σε μία εκδήλωση του Μουσικού Ομίλου Σύρου, που έγινε προς τιμή του Σταύρου Ξαρχάκου το 2016, o Μαέστρος έχοντας την ευκαιρία να ακούσει ένα μουσικό σύνολο παιδιών, το «Μυστικό Μπουζούκι», συνειδητοποιεί την ανάγκη δημιουργίας μιας «Μεγάλης του Μάρκου Σχολής» στη Σύρο.
Φέτος, για πρώτη χρονιά, η Μεγάλη του Μάρκου Σχολή καλεί όλους όσους αγαπούν τη Λαϊκή και Βυζαντινή μουσική, ανεξαρτήτου ηλικίας και μουσικού επιπέδου, στα καλοκαιρινά εργαστήρια Λαϊκής και Βυζαντινής μουσικής με θέμα: «Το Ρεμπέτικο και η Βυζαντινή μουσική στη Χώρα του Μάρκου», τα οποία, με στόχο την ανάπτυξη της πνευματικής κίνησης και την ενδυνάμωση της επικοινωνίας με το φιλόμουσο κοινό, θα διεξαχθούν από την Πέμπτη 27 έως και το Σάββατο 29 Ιουνίου 2019 στην όμορφη Σύρο.
Ο στόχος της Σχολής, μέσα από τη μουσική, είναι να αναπτύξει τον Άνθρωπο, να του δώσει αξίες, κρατώντας τα παιδιά και τους νέους μακριά από τους δρόμους, να τους απασχολεί γεμίζοντας τους με γνώση. Στις πάσης φύσεως δραστηριότητες του Συλλόγου συγκαταλέγονται και τα εργαστήρια μπουζουκιού, κιθάρας, οργανογνωσίας, ακορντεόν, πιάνου και Βυζαντινής μουσικής.
↧
«Ο…ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ …«ΤΣΑΝΤΑΣ!!!». ✎ Γράφει ο Μπάμπης Κ.Μώκος
 |
| photo |
Δημιουργίες και έργα στιχουργικά που σφράγισαν τη ζωή μας και μας παραστάθηκαν σε στιγμές δύσκολες, αλλά και ευτυχισμένες. Που μας σπρώχνουν συνειρμικά να ονειρευόμαστε στιγμές και εικόνες της ζωής μας ανεπανάληπτες και ανεξίτηλες-βαθειά χαραγμένες στο μυαλό και την ψυχή μας.
Ευρυμαθής και ευρηματικός στην στιχοπλασία. Μοναχικός περιπατητής της στιχουργικής στα σοκάκια και τις λεωφόρους του ρεμπέτικου αλλά και του λαϊκού τραγουδιού μας συνολικά. Άνθρωπος που με τον στίχο του μέσα από τα τραγούδια στόχευε απόλυτα και καίρια στα ανθρώπινα συναισθήματά μας και μας καθήλωνε.
Χαράλαμπος Βασιλειάδης η «τσάντας»η «λόγιας» όπως του το κόλλησε σαν παρατσούκλι ο Στράτος Παγιουμντζής. Σύμφωνα με τον Κ.Βίρβο, μέχρι το 1960 τρεις λογίζονται ως πολυγραφότεροι μεγάλοι στιχουργοί* στο λαϊκό τραγούδι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Κώστας Βίρβος, Χρήστος Κολοκοτρώνης.
Εκείνος όμως που κατά παραδοχή του μουσικόκοσμου ξεχώριζε στην πιάτσα ήταν ο Μπάμπης Βασιλειάδης. Με καταγωγή και…φιλότιμο περίσσια μικρασιάτικο από τα Δαρδανέλλια-Ερενκιόι (Τσανάκαλε).
Άτομο κεφάλαιο που αναμόρφωσε στιχουργικά το λαϊκό τραγούδι. Με υπέρτατο πάθος για το ρεμπέτικο, που όμως δεν τον εμπόδισε να δώσει τραγούδια στον Γούναρη, ακόμα και στην Μαριάνα Χαντζοπούλου.
Μάστορας του λόγου, γυρνούσε με έναν χαρτοφύλακα γεμάτο στίχους.Ταλέντο αστείρευτο, μέγα,
ανεπανάλληπτο-σπάνιο. Μποέμ, λόγιος, ευγενής, σεμνός, γενναιόδωρος, γλυκός άνθρωπος και ως συνήθως αδικαίωτος. Φυσιογνωμία, προσωπικότητα, στίχοι αμέτρητοι που έχουν αγγίξει το σύμπαν, πότε ξεσηκώνοντας και πότε…ρίχνοντας τον ανθρώπινο ψυχισμό.
Γαλαντόμος, χάριζε τραγούδια και πέθανε, ως συνήθως, στην ψάθα, πάμπτωχος. Πολλά από τα τραγούδια του χωρίς να έχουν πιστωθεί στον ίδιο. Έκανε μεταφράσεις, ήξερε 4 γλώσσες και
δούλευε στο Υπουργείο Ναυτικών. Στέκι του το «στρατηγείο» του λαϊκού τραγουδιού-μπαράκι του Μάριου στην Ιωνος 5.-
Τα έργα του μνημεία λόγου, απέριττα, που αναδείκνυαν την μελωδία. Δεν γουστάριζε τους σνόμπ περισπούδαστους και τα…λεφτά!, το χρήμα..
δούλευε στο Υπουργείο Ναυτικών. Στέκι του το «στρατηγείο» του λαϊκού τραγουδιού-μπαράκι του Μάριου στην Ιωνος 5.-
Τα έργα του μνημεία λόγου, απέριττα, που αναδείκνυαν την μελωδία. Δεν γουστάριζε τους σνόμπ περισπούδαστους και τα…λεφτά!, το χρήμα..
«Βαθειά στη θάλασσα θα πέσω».
«Απ της Ζέας το λιμάνι»-
«Απ της Ζέας το λιμάνι»-
«Απόψε μ’εγκατέλειψες»-
«Η πεντάμορφη»-
«Σανίδι σάπιο πάτησα»-
«Ο χόντζας-(Μπιρ αλλάχ)»-
«Η άμαξα μες τη βροχή»-
«Σκαλοπάτι-σκαλοπατι (Σε καταραμένες στράτες)»-
«Σιγανοψιχαλισμα»,
«Ηρθα κι’απόψε στα σκαλοπάτια σου»,
«Σβήσε το φως να κοιμηθούμε».
«Πατέρα κάτσε φρόνιμα».
«Αγωνία».
«Ο ξενύχτης».
«Πάει-πάει».
«Αναψε το τσιγάρο».
«Φέρτε μια κούπα με κρασί»-
«Κάτσε στον καναπέ μου»-
«Ο Γιαννάκης»-
«Ενας μάγκας στον βοτανικό»-
«Πού’σαι θανάση»-
«Κυρ Αλέκο»-
«Πάντα σε συλλογιέμαι»-
«Ηρθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου»-
«Σκαλί καλέ μου σκαλί»-
«Οι γλάροι»-
«Άκου τ’αηδόνια»-
«Τα δειλινά»-
«Το καράβι»-
«Το παρελθόν θυμήθηκα»-
«Όταν κοιμάται ο δυστυχής»,
«Η λαδιά»,
«Το Χάραμα»,
«Ο Αράπης»,
«Φυσσάει ο μπάτης»,
«Παρτίδες»,
«Ο πιο καλός ο μαθητής»,
«Κάνε κουράγιο καρδιά μου».κ.α. .
Ποτέ ο «Τσάντας» δεν έγραψε σε ιαμβικό 15σύλλαβο (αφορά σε πολιτικά τραγούδια). Ο στίχος του απόλυτα ρεπορταζιακός, κατανοητός στον πλατύ λαϊκό κόσμο, χωρίς φιοριτούρες, λιτός,νοηματικά κατανοητός, επαρκής, καθαρός, ποτέ υπονοητικός η υπαινικτικός. Για τούτο και η κληρονομιά που μας άφησε άγγιζε τα κατάβαθα της ψυχής του νεοέλληνα.
Πρώτο του τραγούδι στιχουργικά «Μπρος στον Άγιο Σπυρίδωνα» (Ιωάννα Γεωργακοπούλου), αμέσως μετά το «Δυο καρπούζια σ’ένα χέρι».
Χαράλαμπος Βασιλειάδης η «τσάντας». Διέμενε φτωχικά στα Προσφυγικά
της Νέας Φιλαδέλφειας-Αδριανουπόλεως και Σάρδεων γωνία, απέναντι από το
γήπεδο του Ιωνικού. Πίσω από τις κουίντες, χωρίς προβολή και αναγνώριση, έφυγε πάμπτωχος το 1970.-
*Προφανώς αθέλητα ο Βίρβος αγνοεί τους σπουδαίους πιο παλιούς πρώτους έως το 1955 στιχουργούς του Ρεμπέτικου και εντοπίζει τη γνώμη του στους μετέπειτα νεότερους.
↧
Η τελευταία ρεμπέτικη συναυλία του Κώστα Χατζηδουλή αφιερωμένη στη μνήμη του
Ώρες με θρέφει ο λουλάς, ώρες αδυνατάω,
ώρες με ρίχνει σε νταλκά κι ανθρώπου δε μιλάω.
Γυρίζει ο νους μου εδώ κι εκεί
κι όλος ο λογισμός μου
κι αισθάνομαι πώς μια στιγμή
θα ‘ρθει ο θάνατός μου.
«Ώρες με θρέφει ο λουλάς – Μάρκος Βαμβακάρης»
Ήταν ένα από τα τραγούδια που είχε διαλέξει για να παιχτεί στη συναυλία που είχε ετοιμάσει με πολλή αγάπη. Στην τελευταία πρόβα που έγινε στο σπίτι του, έκανε τις τελευταίες αλλαγές στο πρόγραμμα και τις τελευταίες παρατηρήσεις στους μουσικούς του. Ανυπομονούσε!
↧