Quantcast
Channel: Το Ρεμπέτικο Τραγούδι
Viewing all 1587 articles
Browse latest View live

Χαράλαμπος Βασιλειάδης ή «τσάντας» πέθανε σαν σήμερα, στις 16 Μαΐου 1970. (ΒΙΝΤΕΟ)

$
0
0
haralampos-vasileiadhs

ΟΧαράλαμπος Βασιλειάδης ή «τσάντας», υπήρξε Έλληνας στιχουργός ρεμπέτικων και λαϊκών τραγουδιών.

*Γεννήθηκε στο Ρένκιοϊ, της Τρωάδας το 1907 και πέθανε στις 16 Μαΐου 1970 στην Νέα Φιλαδέλφεια.

Σε ηλικία επτά ετών ήλθε στην Αθήνα και μαθήτευσε στην Λεόντειο Σχολή. Ήξερε να μιλά και να μεταφράζει σε πολλές γλώσσες, όπως αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά. Υπήρξε επαγγελματίας μεταφραστής, ενώ εργάστηκε και στο Υπουργείο Ναυτικών.

Στον Παμμικρασιατικό Σύλλογο τα τελευταία χρόνια του 30΄, γνώρισε τον στιχουργό Κώστα Κοφινιώτη και σ΄αυτόν εμπιστεύτηκε τους πρώτους του στίχους. Αργότερα πέρασε στο χώρο των δισκογραφικών εταιρειών.

Η πρώτη επίσημη δισκογραφική του παρουσία χρονολογείται το Δεκέμβρη του 1946 με το “Δυο καρπούζια σ’ ένα χέρι” σε μουσική του Στελλάκη Περπινιάδη, ωστόσο είχε κιόλας ξεχωρίσει προπολεμικά με το «Μπρος στον Αγιο Σπυρίδωνα», που έγινε μεγάλη επιτυχία με την Ιωάννα Γεωργακοπούλου.

Ο Χαράλαμπος Βασιλειάδης έμεινε γνωστός στην ιστορία του λαϊκού τραγουδιού, ως «Τσάντας», παρατσούκλι που του «κόλλησε» οΣτράτος Παγιουμτζής, καθώς ο Βασιλειάδης γύριζε στα στέκια των μουσικών στην οδό ΄Ιωνος, στην Ομόνοια, με ένα χαρτοφύλακα γεμάτο στίχους.

Μερικές φορές χάριζε τους στίχους του σε άλλους στιχουργούς κι άλλοτε πάλι διόρθωνε ή συμπλήρωνε τους στίχους συναδέλφων του. Συνεργάστηκε με συνθέτες όπως ο Γιώργος Ζαμπέτας και ο Γιάννης Παπαϊωάννου. Στίχους του ερμήνευσαν μεταξύ άλλων οι: Τόλης Βοσκόπουλος, Βασίλης Τσιτσάνης, ο Πάνος Γαβαλάς, η Πόλυ Πάνου.


Στίχοι τραγουδιών


  •     Αγωνία
  •     Ήρθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου
  •     Θα τραγουδήσω για σένα
  •     Πατέρα κάτσε φρόνιμα
  •     Ο μαθητής
  •     Πάντα εσένα συλλογιέμαι,( Χρόνια τώρα μακριά σου λιώνω)
  •     Πατέρα κάτσε φρόνιμα
  •     Πριν το χάραμα
  •     Σβήσε το φως να κοιμηθούμε
  •     Στο πικραμένο δειλινό
  •     Τα δειλινά
  •     Σιγανοψιχάλισμα
  •     Δεν πουλάω την καρδιά μου
  •     Το πικραμένο δειλινό
  •     Η άμαξα μες στη βροχή
  •     Σε μονοπάτι μακρινό
  •     Μεσάνυχτα
  •     Απ’ της Ζέας το λιμάνι
  •     Άνοιξε γιατί δεν αντέχω
  •     Ένας μάγκας στο Βοτανικό
  •     Πού ‘σαι Θανάση
  •     Βαθειά στη θαλασσα θα πέσω


   *Ο Χαράλαμπος Βασιλειάδης (1902-1970) γεννήθηκε στο Τσανάκ Καλέ το 1902 και ήρθε στην Αθήνα με τα πρώτα προσφυγικά κύματα



Photo: www.elculture.gr

Ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ για τον  Χαράλαμπο Βασιλειάδη

Ρεμπέτικο σεμινάριο-συνάντηση στη Σκύρο 16-23 Ιουλίου

$
0
0

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ
Το 9ο Σεμινάριο-Συνάντηση για το ρεμπέτικο τραγούδι πραγματοποιείται εφέτος στη Σκύρο 16-23 Ιουλίου. Μιλάμε με τους βασικούς συντελεστές του, τον Γιώργο Μακρή (ΓΜ), οργανωτικό υπεύθυνο και τον Σπύρο Γκούμα (ΣΓ), μουσικό υπεύθυνο των μαθημάτων που θα διεξαχθούν στο «Μουσείο Φαλτάϊτς».
– Η προσπάθεια γι’ αυτές τις μουσικές συναντήσεις, σχετικά με το   ρεμπέτικο τραγούδι,  που  ξεκίνησε το 2009 στη Σκύρο  είναι πλέον θεσμός. Τι έχετε να μας πείτε για το 9οπου θα πραγματοποιηθεί 16-23 Ιουλίου 2017;
(ΓΜ) Είναι πλέον ηθική μας υποχρέωση η συνέχιση του   σεμιναρίου-συνάντησης για το ρεμπέτικο   τραγούδι στο «Εθνολογικό και Λαογραφικό μουσείο Φαλτάϊτς» στη Σκύρο. Ακόμα και σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς για το λαό μας, το ρεμπέτικο τραγούδι  σαν συνεκτικό στοιχείο  του λαϊκού μας πολιτισμού μας τροφοδοτεί με αξίες που είναι διαχρονικά  δουλεμένες μέσα στην ίδια τη ζωή.
.presspublica.gr(ΣΓ)Να συμπληρώσω ότι η μετάδοση της αγάπης για τη μουσική μας παράδοση στους νεότερους είναι μια από τις αφορμές που μας όπλισαν με θάρρος και κουράγιο να   συνεχίσουμε την προσπάθειά μας και αυτή την δύσκολη χρονιά, ξεπερνώντας τις δυσκολίες που παρουσιάζονται. Πρέπει να υπάρχει αγάπη, μεράκι και κέφι σε αυτή την προσπάθεια.
Ο Σπύρος Γκούμας θα είναι ο υπεύθυνος των μουσικών μαθημάτων;
(ΓΜ)Ο Σπύρος θα είναι, όπως κάθε χρόνο, ο υπεύθυνος των μουσικών μαθημάτων. Ο Σπύρος εκτός από ένα μάχιμο μουσικό στα κέντρα διασκέδασης, τις μουσικές σκηνές, τη δισκογραφία, τις συναυλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό είναι ένας ενεργός μουσικός δάσκαλος, εδώ και πολλά χρόνια,  με πολύ μεγάλη διδακτική εμπειρία μεταλαμπαδεύοντας απλόχερα τη γνώση του στους νέους που ενδιαφέρονται για τη λαϊκή μας μουσική. Για παράδειγμα αναφέρω ότι  στα πρακτικά του 5ουσεμιναρίου  περιλαμβάνεται μια εμπεριστατωμένη παρουσίαση του Σπύρου των μουσικών δρόμων στα ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια.
Που θα πραγματοποιηθεί το 9οΣεμινάριο-συνάντηση;
(ΓΜ)Στους φιλόξενους χώρους του  «Εθνολογικού και Λαογραφικού μουσείου Μάνου και Αναστασίας Φαλτάϊτς» στη Σκύρο. Επίσης, θα αξιοποιήσουμε  τους χώρους και την τεχνική υποστήριξη που μας παρέχει, όπως κάθε χρόνο ο Δήμος Σκύρου.
(ΣΓ)Να σημειώσουμε  ότι το Σάββατο 22 Ιουλίου 2017 θα έχουμε την καθιερωμένη λαϊκή μας συναυλία στο Θέατρο του «Μουσείου Φαλτάϊτς» με φίλους και τους συμμετέχοντες στο σεμινάριο.
(ΓΜ)…με τον Σπύρο Γκούμα βασικό σολίστα του τρίχορδου μπουζουκιού στην εκδήλωση

-Θα υπάρξουν παράλληλες εκδηλώσεις και τι θα  περιλαμβάνουν;
.presspublica.gr(ΓΜ)Βέβαια θα υπάρξουν και θα περιλαμβάνουν ομιλίες, προβολές video  και καθημερινή διασκέδαση με τα οργανάκια μας στις γραφικές ταβέρνες του νησιού «συν γυναιξί και τέκνοις» και στα γραφικά δρομάκια της χώρας.  Όλος ο κόσμος μπορεί να παραβρεθεί και να διασκεδάσει.
-Υπάρχει συμμετοχή από το εξωτερικό;
(ΣΓ)Υπάρχει συμμετοχή από το εξωτερικό και συγκεκριμένα από Φινλανδία, Σουηδία, Τουρκία, Βέλγιο, Κύπρο, Ισραήλ, Ολλανδία, Γαλλία  κ.λπ. Αυτή είναι μια σοβαρή ένδειξη της απήχησης της λαϊκής μας  μουσικής στο εξωτερικό που δεν πρέπει να περάσει ανεκμετάλλευτη. Μας χαροποιεί όμως ιδιαίτερα το γεγονός της συμμετοχής των νέων στην προσπάθειά μας.
–Ποια είναι η στάση της τοπικής κοινωνίας;
(ΓΜ)Η τοπική κοινωνία καθώς και φορείς, όπως ητοπική αυτοδιοίκηση, η Ναυτική Εταιρεία Σκύρου κλπ στηρίζουν με θετικό τρόπο την προσπάθειά μας. Έχουμε σημαντικές εκπτώσεις στο κόστος διαμονής, διατροφής και μετακινήσεων την περίοδο του σεμιναρίου για συμμετέχοντες και φίλους. Στη προσπάθειά μας αυτή σημαντική συμβολή έχουν τα μέλη του μουσικού σχήματος «οι παραπεταμένοι» Γιώργος Χαρατσής, Φωτεινή Καράμπαμπα, Σοφία Κονταράτου και Κώστας Τρυφωνόπουλος,  ο φίλος μουσικός και ερευνητής της λαϊκής μουσικής Νίκος Πολίτης,  οι φίλοι Ρίκα και Θανάσης Βλάχος και Λία Κωνσταντάτου κ.α
–Που μπορούμε να βρούμε  περισσότερες πληροφορίες για αυτή την Ρεμπέτικη συνάντηση στη Σκύρο ;
(ΣΓ)  Στις ιστοσελίδες  (Ελληνικά και Αγγλικά)
www.rebetikoseminar.com
www.spirosgoumas.gr  
www.parapetamenoi.gr

Οι Έλληνες ρεμπέτες των Βρυξελλών

$
0
0

Δύο μπάντες που πλημμυρίζουν με ελληνικές πενιές τη βελγική πρωτεύουσα μιλούν στο NEWS247για την αναγέννηση του ρεμπέτικου στην καρδιά της Ευρώπης.
Τα κρύα βράδια στις Βρυξέλλες, στο κέντρο της Ευρώπης, στην πατρίδα της μπύρας και της σοκολάτας, ο Τσιτσάνης και ο Χιώτης επιβάλλουν την παρουσία τους. 
Σε αυτή την παγωμένη πόλη δεν είναι καθόλου απίθανο περνώντας νυχτερινή ώρα από κάποιο σκοτεινό σοκάκι με μεσαιωνικά κτήρια, κι ενώ φυσικά τα περισσότερα μαγαζιά έχουν ήδη κλείσει, μία ελληνική πενιά να ταξιδέψει με τον κρύο άνεμο και να φτάσει ως τα αυτιά σου. Και ξαφνικά να μεταφερθείς νοερά στα ταβερνάκια του Πειραιά, όπου παρέες διώχνουν λύπες και αγωνίες τραγουδώντας και πίνοντας κρασάκι.

Η επιστροφή στις ρίζες και στα τραγούδια που μίλησαν τόσο βαθιά στις ψυχές των ανθρώπων, που ένωσαν παρέες και χάρισαν βραδιές νοσταλγίας, είναι μία ανάγκη που οι Έλληνες δεν μπορούν να αποβάλουν.
Είναι ωστόσο εντυπωσιακός ο βαθμός που η ελληνική μουσική και συγκεκριμένα το ρεμπέτικο υπάρχει στη ζωή των Ελλήνων που ζουν στο εξωτερικό αλλά και των ευρωπαϊκών λαών, τους οποίους -όπως φαίνεται- η ελληνική μουσική τραβάει σαν μαγνήτης.
Στις Βρυξέλλες, όσο κι αν ακούγεται παράξενο, υπάρχουν πάρα πολλά συγκροτήματα που παίζουν σταθερά σε νυχτερινά μαγαζιά ρεμπέτικο τραγούδι και μάλιστα κάποια από αυτά δεν αποτελούνται μόνο από Έλληνες μουσικούς. Ιταλοί, Γάλλοι και Γερμανοί παρακολουθούν μαθήματα μπουζουκιού. Ισπανοί και Βέλγοι μαθαίνουν βιολί και παραδοσιακά όργανα και ξέρουν τους στίχους των τραγουδιών απέξω. Τα εστιατόρια γεμίζουν τη στιγμή που ακούγεται Μάρκος Βαμβακάρης και οι θαμώνες είναι από οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης.

http://news247.gr/eidiseis/reportaz/oi-ellhnes-rempetes-twn-vryksellwn.4669991.htmlΤο NEWS247 συνάντησε δύο από τις μπάντες που έχουν αναλάβει το βαρύ φορτίο να μεταφέρουν το ελληνικό ρεμπέτικο στα ξένα, τους Pasa Tempo Rebetikoκαι τους Vinylio Rebetiko Bluesκαι προσπαθήσαμε να καταλάβουμε που οφείλεται όλη αυτή η αγάπη.

Παρηγοριά στους ξενιτεμένους νέους

Στην Ελλάδα είναι ίσως μόδα η επιστροφή στο ρεμπέτικο. Στο εξωτερικό όμως φαίνεται ότι οι λόγοι είναι ουσιαστικότεροι. “Η νοσταλγία είναι ένας πολύ ισχυρός παράγοντας που επιλέγουμε να παίζουμε ρεμπέτικα τραγούδια”, λέει η Χρύσα Καραγεωργίουπου τραγουδάει εξαιρετικά για τους “Pasa Τempo”. “Νοσταλγία όχι μόνο για τη μουσική μας αλλά και για την όλη ατμόσφαιρα. Έχουμε ανάγκη στο εξωτερικό να νιώσουμε ότι είμαστε στο ταβερνάκι με την παρέα μας και ακούμε διαχρονικά τραγούδια. Τραγούδια που γράφτηκαν το 1930 και μιλούν για ξενιτιά. Σήμερα ζούμε σε μία περίοδο που η ξενιτιά βιώνεται έντονα από τους νέους. Οπότε υπάρχουν άνθρωποι εδώ, κι εγώ μέσα σ αυτούς, που όντως ζουν την ξενιτιά. Η οικονομική και κοινωνική κατάσταση εκείνης της εποχής έχει γίνει επίκαιρη ξανά”.
Οι δύο μουσικοί των Pasa Tempo, ο Μιχάλης Καρακατσάνης (μπουζούκι) και ο Θέμης Σκιαδάς(κιθάρα), μεγάλωσαν στο Βέλγιο, ήταν παιδικοί φίλοι, χάθηκαν, όμως το πάθος για το ρεμπέτικο τους έφερε πάλι κοντά. Εδώ και δύο χρόνια παίζουν σταθερά σε μαγαζιά στις Βρυξέλλες.

Pasa Tempo : Μιχάλης Καρακατσάνης ( μπουζούκι), Χρύσα Kαραγεωργίου (τραγούδι), Θέμης Σκιαδάς (κιθάρα)

Οι “Vinilio” παίζουν περισσότερα χρόνια. Βασικό στέλεχος του γκρουπ είναι ο Γιάννης Σαρρής, που ξεκίνησε από την Ελλάδα μόνο με το μπούζουκι του πριν από 8 χρόνια. Στο Βέλγιο η ζωή του άλλαξε αρκετά, η αγάπη του για το μπουζούκι όμως δεν άλλαξε. Εκτός από live εμφανίσεις κάνει μαθήματα μπουζουκιού και -όπως λέει- η ζήτηση τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί πολύ. Οι άλλοι δύο μουσικοί του γκρουπ  Vinilio είναι Βέλγοι. Ο Νicolas Hauzeur και ο Renaud Dardenne παίζουν κιθάρα και βιολί και αγαπούν το ρεμπέτικο σα να μεγάλωσαν με αυτό.

“Το ρεμπέτικο για έναν ευρωπαίο μουσικό είναι εξέλιξη”, εξηγεί ο Γιάννης. “Τεχνικά σε πάει σε μονοπάτια δύσκολα και είναι πάντα πρόκληση για έναν μουσικό δυτικό να καταφέρει να παίξει τη μουσική μας. Νιώθει ότι εξελίσσεται. Αυτό είναι το βασικό που ωθεί τους ξένους στο ρεμπέτικο. Είναι τόσο διαφορετικό και ενδιαφέρον γι’ αυτούς που όταν νιώθουν ότι ήρθε η ώρα να εξελιχθούν, το επιλέγουν. Είναι πάρα πολύ πλούσια η μουσική μας γι’ αυτό την λατρεύουν. Συνδυάζει το ανατολίτικο άκουσμα με το δυτικό που ήδη το ξέρουν. Οι Έλληνες μουσικοί μαθαίνουν στα δύσκολα, αυτό που λέμε “ψήνονται” με το ρεμπέτικο. Εδώ στο Βέλγιο ένας μουσικός θα παίξει συναυλιακά το πολύ μία φορά την εβδομάδα σε κάποιο μαγαζί. Οι δικοι μας οι μουσικοί μπορεί κάθε μέρα να παίζουν σε κάποιο μαγαζί στην Αθήνα, αυτό τους προσθέτει αρκετή εμπειρία, τους δίνει άλλη επαφή με τον κόσμο κι αυτό βοηθάει στην σκληραγώγηση”.

Από πλευράς του ο Θέμης των Pasa Tempo προσθέτει πως “το ρεμπέτικο είναι μία ολόκληρη σχολή που ακόμα και σήμερα διδάσκεται. Ο τρόπος που παίζονται τα τραγούδια δεν είναι απλός όπως τα λαϊκά. Είναι η βάση, είναι από εκεί που πρέπει κανείς να αρχίσει για να καταλάβει την ελληνική μουσική”.

Vinilio : Γιάννης Σαρρής (μπουζούκι, τραγούδι) , Νicolas Hauzeur (βιολί) Renaud Dardenne (κιθάρα)

Γιατί οι ξένοι θαμώνες γεμίζουν τα ρεμπετάδικα

http://news247.gr/eidiseis/reportaz/oi-ellhnes-rempetes-twn-vryksellwn.4669991.htmlΚαι δεν είναι μόνο οι ξένοι μουσικοί που επιλέγουν να μάθουν να παίζουν ρεμπέτικα τραγούδια. Τα μαγαζιά όταν υπάρχει live ελληνική μουσική γεμίζουν κυρίως από ξένους. “Οι άνθρωποι στο εξωτερικό πάνε σε μαγαζιά για να ακούσουν μουσική” λέει ο Γιάννης. Αυτό δεν υπάρχει πολύ στην ελληνική κουλτούρα. Ο Έλληνας πάει στο ρεμπετάδικο περισσότερο για να διασκεδάσει και λιγότερο για να ακούσει. Επειδή λοιπόν οι ξένοι έχουν συνηθίσει περισσότερο να ακούν αυτόν που παίζει και να του δίνουν σημασία, τους κάνει τρομερή εντύπωση και τους ενθουσιάζει η διαφορετική μελωδία, Πόσο μάλλον όταν έχουν την άνεση να απολαύσουν και ένα καλό φαγητό ταυτόχρονα, είναι μία εμπειρία που τους αρέσει πολύ. Επίσης αυτό που δεν έχουν συνηθίσει είναι την ιδέα του να έχεις τους μουσικούς δίπλα σου και να παίζουν για σένα χωρίς ενισχύσεις και μικρόφωνο, γιατί το ρεμπέτικο κανονικά τραγουδιέται και παίζεται χωρίς ενίσχυση. Τρελαίνονται με αυτό. Τους αρέσει η ένταση που δίνουμε, καμιά φορά λέμε ότι αυτό που θέλουν να δουν... είναι τη φλέβα του τραγουδιστή στο λαιμό να πετάγεται, αλλιώς δεν ευχαριστιούνται!”.

“Κάποιοι έρχονται και με ρωτούν αν είναι στην κουλτούρα μας να υπάρχει ζωντανή μουσική στις ταβέρνες την ώρα του φαγητού. Τους φαίνεται παράξενο. Λένε ότι στην δική τους κουλτούρα είναι στα εστιατόρια να τρώνε χωρίς να κάνουν φασαρία, πόσω μάλλον να τραγουδούν και να χορεύουν”, προσθέτει η Χρύσα ενώ ο Μιχάλης επισημαίνει πώς σταδιακά αλλάζει η αντίληψη για την ελληνική μουσική στο εξωτερικό.

“Οι Βέλγοι και γενικά οι ξένοι έχουν μάθει ότι η ελληνική μουσική εξαντλείται στον ‘Ζορμπά’. Τις προηγούμενες δεκαετίες στο Βέλγιο στα ελληνικά μαγαζιά άκουγαν μόνο συρτάκι και έσπαγαν πιάτα. Όμως τώρα μαθαίνουν ότι υπάρχει κάτι άλλο που εκφράζει πάρα πολλά πράγματα και πάρα πολλά συναισθήματα. Όσο τους εξηγούμε τι σημαίνουν τα τραγούδια τόσο περισσότερο τους αρέσουν” υποστηρίζει ο Μιχάλης.

“Υπάρχουν νέα παιδιά Βέλγοι που ακούνε Brel και δεν ξέρουν ποιος είναι» συμπληρώνει ο Θέμης. “Ενώ δεν υπάρχουν πολλά ελληνόπουλα που να μην ξέρουν τον Τσιτάνη ή τον Χιώτη. Οι Έλληνες μεγαλώνουμε ακόμα μέσα στα σπίτια μας με αυτά τα τραγούδια”.

 

Επιστροφή στα παλιά

http://news247.gr/eidiseis/reportaz/oi-ellhnes-rempetes-twn-vryksellwn.4669991.htmlΕίναι η κρίση που μας κάνει να επιστρέφουμε στα παλιά; Η κοινωνία σίγουρα έχει μνήμη και αποθέματα και η κρίση έπαιξε το ρόλο της στο να θέλουμε να επιστρέψουμε. "Κάποια πράγματα εκφράστηκαν τόσο δυνατά εκείνη την εποχή που νιώθουμε την ανάγκη να γυρίσουμε πίσω και να το ψάξουμε. Είναι μία πάρα πολύ δύσκολη εποχή και το ρεμπέτικο πιάνει πάρα πολλές γωνιές έκφρασης της κοινωνίας και του αναβρασμού”, λέει η Χρύσα και προσθέτει.

“Δεν είναι τυχαίο που γυρίσαμε στο ρεμπέτικο. Κάποτε οι Έλληνες έρχονταν εδώ, έπαιρναν το τρένο κι έκαναν μέρες να φτάσουν για να δουλέψουν στα ανθρακωρυχεία του Βελγίου. Οι άνθρωποι αυτοί μπορεί να έκαναν 20 χρόνια να δουν τους δικούς τους. Το ρεμπέτικο λοιπόν εκφράζει μία τέτοια εποχή ξενιτιάς. Εμείς δεν το ζούμε τόσο έντονα, αλλά είναι μερικά τραγούδια και σε αγγίζουν που σου μεταφέρουν αυτά τα βιώματα”.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι όσοι αγαπούν το ρεμπέτικο απολαμβάνουν το τραγούδι και την καλή παρέα. "Αυτό μας μένει στο τέλος της ημέρας για να περάσουμε καλά και να αποφορτιστούμε, να ακούσουμε τις πενιές μας και να ξεχαστούμε", λέει ο Γιάννης.
Η αναβίωση του ρεμπέτικου στην καρδιά της Ευρώπης δεν περιορίζεται μόνο στα μουσικά σχήματα. Το βιβλίο κόμικ “Ρεμπέτικο, το κακό βοτάνι” κυκλοφορεί στο Βέλγιο σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Ο συγγραφέας David Prudhomme έχει μεταφέρει ένα μέρος της ιστορίας του ρεμπέτικου τραγουδιού σε κόμικ στα γαλλικά και τα φλαμανδικά. Πρωταγωνιστές ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Μπάτης και άλλοι της εποχής που μπλέκονται σε διάφορες περιπέτειες στους τεκέδες του Πειραιά.

http://news247.gr/eidiseis/reportaz/oi-ellhnes-rempetes-twn-vryksellwn.4669991.html 
                           

O Σωτήρης Γαβαλάς ή Μεμέτης υπήρξε ένα μυθικό πρόσωπο του κλασικού ρεμπέτικου.

$
0
0
Πειραιάς, γύρω στο 1935. Αριστερά ο στιχουργός Νίκος Μάθεσης «Τρελλάκιας». Αυτός με το σκυλί είναι ο Σωτήρης Γαβαλάς (δεύτερος από δεξιά). Ο πρώτος από δεξιά, που κρύβει το πρόσωπό του με το καπέλο του, ή είναι καταζητούμενος ή δεν του αρέσουν οι φωτογραφίες.
Αυτό που συμβαίνει στη χώρα με το μουσικό της παρελθόν, δηλαδή το μουσικό μας, είναι για να τραβάς τα μαλλιά σου.
Σημαντικότατοι δημιουργοί, κάθε χώρου, βρίσκονται για δεκαετίες στο σκοτάδι, με το έργο τους να παραμένει άγνωστο στο πλατύ κοινό. Ή σ' ένα πλατύτερο τέλος πάντων. Αντιλαμβάνεσαι, δε, πόσο πίσω βρίσκεται αυτού του τύπου η έρευνα και περαιτέρω η αποκατάσταση ορισμένων (πολλών) ονομάτων στην Ελλάδα, αν συγκρίνεις με το τι συμβαίνει στις ΗΠΑ ή την Αγγλία, στις ανάλογες περιπτώσεις, εδώ και δεκαετίες.
Όταν στην από 'κει πλευρά του Ατλαντικού άξιοι δημιουργοί του blues, της jazz ή της country από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ακόμη και με ελάχιστη δισκογραφία, «απολαμβάνουν» τεράστιας υστεροφημίας (γίνονται εκδόσεις, γράφονται βιβλία ή κεφάλαια σε βιβλία, άρθρα σε περιοδικά κ.λπ.), εδώ αναλόγου βαρύτητας και βεληνεκούς δημιουργοί χάνονται, δεκαετίες τώρα, στο πιο βαθύ σκοτάδι.
Γιατί, μήπως από την Αμερική δεν είδαμε εσχάτως μια τέτοια έκδοση «αποκατάστασης» ενός δικού μας ανθρώπου; Αναφέρομαι, φυσικά, στον Κώστα Μπέζο (Α. Κωστής) και στο αμερικάνικο άλμπουμ του "The Jail's a Fine School" [Mississippi / Olvido] από το 2015 (με τα προπολεμικά κομμάτια του). Μένει, τώρα, να δούμε και κανα αμερικάνικο LP με τα τραγούδια του Σωτήρη Γαβαλά, για να δέσει όπως πρέπει η κρέμα.

«ΠΑΝΟΣ ΤΟΥΝΤΑΣ»- «1886-1942».- Γράφει ο Μπάμπης Κ.Μώκος

$
0
0
Tountas.jpg
Εβδομήντα πέντε χρόνια από τότε, 23 Μαΐου 1945. Φεύγει από τη ζωή ο Παναγιώτης Τούντας. Ο κορυφαίος Σμυρνιός παιχνιδοπαίχτης, συνθέτης, στιχουργός και μαέστρος. Μια ζωή σαν παραμύθι. Αριστοκράτης την καταγωγή,καλοαναθρεμμένος, με την μουσική στο αίμα του.

Δέκα οκτώ χρονών φεύγει απ’τη Σμύρνη και πάει στην Αίγυπτο, όπου ο δάσκαλος ο μαντολινίστας Μπαρμπαβασιλάκης του μαθαίνει, τον διδάσκει άριστα το μαντολίνο.

Ο μικρός έχει τέτοια έφεση και πρόοδο που στο τέλος ο δάσκαλος του θαυμάζοντάς τον, του  χαρίζει το όργανο. Η ευκατάστατη οικογένειά του του παρέχει τα πάντα. Αφοσιωμένος στην μουσική, άφθαστος πια εντάσσεται σαν βασικό στέλεχος στην περίφημη «Εστουδιαδίνα της Σμύρνης»
μαζί με τον Βιτάλη,τον Βαιδιρλή, τον Αριστείδη Περιστέρη, τον Σιδερή, τον Ζώρζ Σαλαρή, αλλά και τον ανεπανάληπτο Νταλγκά.
Είναι τα περίφημα «Πολιτάκια» που έφθασαν να παίξουν ως και στο Λονδίνο στη στέψη του Βασιλιά Εδουάρδου!.

Μετά την Μικρασιατική καταστροφή μια ομάδα ταλαντούχων μουσικών έρχεται στην Ελλάδα (Κ.Σκαρβέλης, Σπύρος Περιστέρης, Γιάννης Δραγάτσης (Ογδοντάκης), Δημ.Σέμσης, Βαγγ. Παπάζογλου κ.α.). Είναι η φουρνιά ανεπανάληπτων «παιχνιδοπαιχτών» της Σμυρνέικης Ρεμπέτικης Σχολής που πρωτοδιαμόρφωσαν το νεώτερο Λαϊκό Τραγούδι στην Ελλάδα.

Ανάμεσά τους και ο Π.Τούντας. Εγκαθίσταται στον Πειραιά, πρωτοπαίζει στο «Αραράτ» της Λ.Αλεξάνδρας τον Αύγουστο του 1923 στου Μουρούζη με τον Ευάγγελο Σωφρονίου , αργότερα στου Κεραντζάκη στο Κερατσίνι και με τον χρόνο δημιουργεί την δική του ορχήστρα στο Πασαλιμάνι. (Στον «Αστέρα »).

Παράλληλα εμφανίζεται και παίζει με διάφορους σε πολλές ορχήστρες του Πειραιά και στην Αθήνα. Το πρώτο του τραγούδι είναι η  «Σμυρνιά»  με την Αθηναική Εστουδιαδίνα του Τάκη Μαρίνου και τον τενόρο Μιχαηλίδη.

Ώσπου το 1924 αναλαμβάνει την καλλιτεχνική δ/νση της γερμανικής ODEON και το 1931 της COLUMBIA kai HIS MASTER VOICE μέχρι και το 1940. Το σπίτι του, Αιδινίου και Μενεμένης στην Καλλιθέα με την όμορφη αυλή από τα 1924 και δώθε μέχρι και την φυγή του θυμίζει αίθουσα συναυλίας. Ίσα με 90 καναρίνια  και άλλα οικόσιτα είναι η καθημερινή του ζωή. Να ξεκαθαρίζει το μυαλό του, να χαλαρώνει, να συνθέτει και να γράφει, ανάμεσα σε πληθώρα από αμυγδαλιές που αγαπούσε και φρόντιζε υπερβολικά.

Ακάματος εργάτης της μουσικής.Ίσα με 407 τα τραγούδια που υπολογίζονται στο όνομά του. Ρεμπέτικα, Σμυρνέικα, Δημοτικά, Νησιώτικα, ακόμα και οπερετικά και ταγκό. Η άμμος της θάλασσας!. Το Λαϊκό Αστικό Τραγούδι (το ρεμπέτικο) του χρωστάει πολλά,πάρα πολλά,

Μπορεί ο κόσμος να μην γνωρίζει γι’άυτόν πράγματα. Αναγνωρίζει όμως πληθώρα από τα τραγούδια του που μέχρι σήμερα τα τραγουδά.

Από την «Δημητρούλα», ως την «Γκαρσόνα», το «Είναι ευτυχής ο άνθρωπος», «Τα τσόκαρα» ,τον «Εργάτη», την «Παλτουδιά» (Μπήκε ο Χειμώνας»), το «Αερόπλανο θα πάρω», το «Εγω θέλω πριγγηπέσσα», μέχρι «Το Χαρικλάκι», το « Η Λιλή η σκανταλιάρα», αλλά και τους «Δυό σεβντάδες» και την «Αγοροκοριτσάρα»και την περίφημη «Βαρβάρα», ο Τούντας,καίτοι αστός, μπήκε στο πετσί της λαικής κουλτούρας ,την στιχούργησε, την …ζωγράφισε και την αποτύπωσε μουσικά ανυπέρβλητη ανεπανάληπτα και ανεξίτηλα.

Μικρός το δέμας, κοντούλης, μικρόσωμος, φιλάσθενος, ευαίσθητος, αλλά και στη δουλειά, στις επιλογές, του σοβαρός και αυστηρός, έρχεται σήμερα στη μνήμη μας 75 χρόνια μετά για το έργο και την πολιτιστική μουσική τεράστια συμβολή του στη χώρα. Σαν κι’αυτόν λίγοι,ελάχιστοι.

Ο Μαέστρος έφυγε σαν σήμερα στις 23 Μαΐου 1942 από ρευματισμούς. Ήταν 58 μόλις χρονών. Από τότε οι Αμυγδαλιές δεν ξανάνθισαν και τα καναρίνια δεν ξανακελάιδισαν!.

Tου Μπάμπη Μώκου..

Μίμης Οικονόμου για Μουσείο Τσιτσάνη: Όλοι μαζί και ο ψωριάρης χώρια;

$
0
0

http://www.trikalanews.gr/mimis_oikonomou_oloi_mazi_kai_o_coriaris_xoria.htmlΑνοικτή επιστολή προς τον Δήμαρχο Τρικκαίων, στους υπεύθυνους του «Μουσείου Τσιτσάνη» και σε κάθε εμπλεκόμενο

Τούρκικα χαμάμ, ανδρικά και γυναικεία, εκείνο τον καιρό. Εγκληματικές φυλακές,  Εγκληματιών, Δοσίλογων, Αγωνιστών, Ιδεολόγων.

Όλα αυτά μαζί που λειτούργησαν στους περασμένους αιώνες. Τα κτίρια αναβαθμίστηκαν σε αίθουσες μεγάλες, καλοφωτισμένες με μεγάλες σκάλες, με αναβατόρια για τους ανήμπορους,. Τέσσερες  μεγάλες αίθουσες, στον απάνω όροφο, 100 τετραγωνικά μέτρα η κάθε μία. Τίποτα δεν θυμίζει, ούτε μια αίθουσα δεν έμεινε, με εκείνες τις σιδερένιες πόρτες που είχαν μικρά συρόμενα πορτάκια, που  έτρυζαν περίεργα, για να ελέγχουν οι ανθρωποφύλακες τους στοιβαγμένους  αλλά ανακατεμένους, Πρεζάκηδες, κλεφτρόνια, έμπορους ναρκωτικών, Κλέφτες Μεγάλους και μικρούς, Εγκληματίες, Προαγωγούς, βιαστές, παιδεραστές, εκβιαστές, Αγωνιστές, Πολιτικούς κρατούμενους. Εκεί μέσα φυλακίστηκαν όνειρα, βασανίστηκαν οράματα, χάθηκαν ελπίδες, εκτελέστηκαν ιδέες. Και όμως τίποτα δεν τα θυμίζει όλα αυτά, σαν να μην έγιναν ποτέ. Όλα παραδομένα στην λήθη.

http://www.trikalanews.gr/mimis_oikonomou_oloi_mazi_kai_o_coriaris_xoria.htmlΤο πρώτο και μεγάλο λάθος:  Είναι που δεν έμεινε μία αίθουσα των κρατουμένων για να μαζευτούν, από τις οικογένειες των σημαντικών ανθρώπων, που πλήρωσαν για τις ιδέες τους ακόμα και με την ζωή τους κάποια τεκμήρια  και "αναμνηστικά" που ίσως βρεθούν ό,τι έμεινε ή έχει γραφεί. Αλλά ακόμα να γραφεί και η ιστορία της φυλακής.  Μέσα σ' αυτήν την φυλακή πέρασαν κατά καιρούς άτομα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στα Ελληνικά δρώμενα, ή ακόμα χειρότερα, άλλοι βασανίστηκαν άλλοι εκτελέστηκαν και άλλοι βγήκαν σακατεμένοι. μετά από πολλά χρόνια, Δεν πρέπει να διαγραφούν τόσο απλά όλα αυτά.

http://www.trikalanews.gr/mimis_oikonomou_oloi_mazi_kai_o_coriaris_xoria.htmlΤο δεύτερο λάθος: Είναι η μοναξιά του Τσιτσάνη, Οι αίθουσες αυτές και όλο το σπίτι να δώσει η οικογένειά του, δεν γεμίζουν για να είναι αντάξια, της αξίας του δημιουργού. Πέρασαν πάνω από 30 χρόνια από τον θάνατό του δεν είναι δυνατόν να λένε τώρα θα μαζέψουμε.  Και το Μουσείο να λειτουργήσει σαν χώρος Τρικαλινών Δημιουργών. Και κάθε σημαντικός που θα φεύγει από τούτον τον Κόσμο να έχει ένα χώρο να αφήνει τις δημιουργίες του. Το Μουσείο να λειτουργήσει με τον ίδιο σεβασμό για όλους που πέρασαν και άφησαν το χνάρι, ή το αποτύπωμά τους αν θέλετε στον πολιτισμό. Όπως Ο Τσιτσάνης, ο Καλδάρας, Ο Μπακάλης, ο Κολοκοτρώνης, ο Σαμολαδάς, Ο Μητροπάνος και πολλοί ακόμα, Έτσι θα φανεί και η απεραντοσύνη του Τσιτσάνη, αλλά και του Καλδάρα που έχουν σχεδόν ίσο έργο γραμμοφωνημένο.

http://www.trikalanews.gr/mimis_oikonomou_oloi_mazi_kai_o_coriaris_xoria.htmlΤο τρίτο λάθος: Είναι ή ηρωοποίηση, ενός κατάδικου προστάτη, των δύστυχων εκείνων γυναικών που πουλούσαν το κορμί τους, Και σε αυτές έμεινε ένα πιάτο φαγητό και τα άλλα τα έπαιρνε το κάθε λογής κάθαρμα. Ένα από αυτά τα καθάρματα ήταν και ο Σακαφλιάς.  Και είναι ντροπή για τους Τρικαλινούς με την χιλιετιών ιστορία να χρησιμοποιούν αυτό το κατακάθι για παράδειγμα ανδρείας και μαγκιάς.  Είναι μαζί με τον πολιτισμό, με τις φωτογραφίες των δημιουργών, αυτών που έγραψαν να τραγουδήσουν, τα μεράκια, τα ντέρτια, την απαντοχή, την ελπίδα. του πονεμένου, του τυραγνισμένου, του κατατρεγμένου, του κυνηγημένου, του βασανισμένου, του ταπεινωμένου, του ξενιτεμένου Λαού μας.  Αλλά ποιος ήταν και χρειάζεται να μην ξεχαστεί; ήταν κάποιος ήρωας; Κάποιος αγωνιστής; Κάποιος Λαϊκός ηγέτης; κάποιος άλλος δημιουργός; Πως χωράει δίπλα στους δημιουργούς αυτό το ρεμάλι που απλώς μόνο  θήτεψε στις Τρικαλινές Φυλακές και ποτέ έξω από αυτές)  Και είναι σε τέτοια θέση που όταν μπαίνεις στην αίθουσα αυτή που το μάτι σου θέλεις δεν θέλεις πέφτει επάνω του, με κείμενο κι' όλας. Είναι σαν να λοιδορεί τους δημιουργούς σαν να του λέει κορόιδα μεγαλύτερη αξία έδωσαν σε μένα.  Αλλά ο Σακαφλιάς, είναι να θυμίζει την ρηχή, την άγονη σκέψη μας. Όσοι ασχοληθήκαμε με το έργο του Τσιτσάνη και του Καλδάρα αλλά και άλλων σημαντικών δημιουργών, ξέρουμε πως το έγραψαν. Που μάτωναν τα χέρια τους, να βγάζουν γλυκόλαλες νότες από τις συρμάτινες χορδές του μπουζουκιού τους. Έστυβαν κάθε φορά το μυαλό τους  να παντρέψουν το στίχο και τη μουσική για να ευχαριστηθεί ο κόσμος. Ξενυχτούσαν, γι' αυτό αυτά τα διαμάντια, δεν θα χάσουν ποτέ την λάμψη τους.

http://www.trikalanews.gr/mimis_oikonomou_oloi_mazi_kai_o_coriaris_xoria.htmlΤο τέταρτο λάθος: Εκεί μέσα δεν χωράει η άλλη μεγάλη λαϊκή σχολή, το ευλογημένο Δημοτικό τραγούδι. Σαν να είναι κάτι το σιχαμένο, το αποκρουστικό, το βρώμικο. Κανένας δεν σας είπε πως πριν το λαϊκό τραγούδι; υπήρχε το δημοτικό; και ο Τσιτσάνης, Ο Καλδάρας και οι στιχουργοί ακόμα πάτησαν πάνω στο δημοτικό τραγούδι στο μέτρο του και στο νόημα του και έγιναν συνεχιστές του; Γιατί και αυτοί έγραψαν τα ντέρτια, την ξενιτιά, τον έρωτα, την απαντοχή, το ανικανοποίητο για να ικανοποιηθεί ο λαός!

Δεν έχουν θέση δηλαδή ο Μέγιστος Νίκος Καρακώστας, οι Λαβιδαίοι, Ο Κώστας Φιλίππου -Καρακώστας, Ο Νίκος Μπιτέλης, οι Ντοκαίοι, Οι Ντουτσαίοι, Ο Σγούρος, Ο Βλαχαγγέλης και άπειροι άλλοι; οι οποίοι  ξέθαψαν τα διαμάντια που είπε και τραγούδησε ο λαός μας και μας τα άφησαν προίκα. Δηλαδή κύριοι υπεύθυνοι του Μουσείου αυτά είναι παρακατιανά δημιουργήματα;. Η ιστορία του λαού είναι κάτι το αποκρουστικό; Γράφτηκαν τα Δημοτικά μας τραγούδια, από την ανάγκη του λαού, να εκφραστεί, Και μέχρι σήμερα οι μεγάλοι φιλόλογοι τα θεωρούν αξεπέραστα  δημιουργήματα. Κανένας επώνυμος ποιητής δεν μπόρεσε να τα ξεπεράσει. Γιατί αυτός ο απλός λαός, ο αγράμματος, βρήκε τρόπους να δημιουργήσει, έγινε ποιητής, πήρε από τα πουλιά το κελάηδημα και έγινε μουσικός, ερμηνευτής και τα τραγούδησε και τα χόρεψε, Τον πόνο και την ξενιτιά τα μοιρολόγησε. Έτσι από τον ανώνυμο ποιητή υπάρχουν τραγούδια Ηρωικά, Κλέφτικα, της Ξενιτιάς, Μοιρολόγια, του έρωτα και τόσα άλλα. Γνωρίζεται ότι  δημοτικό τραγούδι, κάποιοι το τοποθετούν  δίπλα στην Ιλιάδα;

Κατά πως αντιμετωπίζεται αυτό  από τους δημιουργούς του Μουσείου; Οι λαϊκοί μας καλλιτέχνες είναι παρακατιανοί,. Αυτή την εκτίμηση έχουν γι αυτό;

α)Δεν ξέρω αν στο μέλλον γίνει κάτι άλλο αλλά τούτο που είδα είναι μια απογοήτευση. Όλοι οι Τρικαλινοί Δημιουργοί πρέπει να συγκεντρωθούν κάτω από την ίδια στέγη. ο καθένας στον τομέα του, ήταν σημαντικός και δεν μοιάζει κανένας τον άλλο. και το κτίριο προσφέρεται.

β)Εκεί σε κείνες τις αίθουσες που τις ονομάζουν "Μουσείο Τσιτσάνη" χωράνε μόνο οι  φωτογραφίες των άλλων δημιουργών;, που θα μεταφερθούν, όπως γράψατε, σε άλλο παλαιό κτίριο μακριά από τον Τσιτσάνη. Τι είναι αυτά; Τι αντιλήψεις είναι αυτές;;

Κοπάδι είναι οι δημιουργοί, να τους χωρίσετε, σε στέρφα και σε γαλάρια;

ΠΡΟΣΟΧΗ!Οι καρέκλες που σας δάνεισαν οι ψηφοφόροι, του Νομού και της πόλης ξεχωριστά δεν είναι μόνιμες. Σας τις έδωσαν να διαχειριστείτε την Ιστορία και τις αξίες που κληρονομήσατε, Αξίες και γεγονότα που έγιναν με θυσίες, από ανθρώπους που έβλεπαν καθαρότερα και ποιο μακριά και είχαν προικιστεί από την φύση με ταλέντα. Αλλά και η ιστορία γράφετε με αίμα, με ηρωισμούς και λάθη. Μην αφήσετε την δική σας ιστορία, με μελανιές για σκοπιμότητες που καμιά αξία δεν έχουν, ίσα, ίσα δείχνουν έλλειψη γνώσης. Δεν θα δικαιολογηθείτε λοιπόν και καθώς  η ιστορία δεν ξεχνά, τότε θα είναι αργά να διορθωθεί το λάθος σας. Σήμερα τα λάθη πρέπει να είναι λιγότερα γιατί το παρελθόν, έγινε δάσκαλος, διδάσκει, Θέλω να πιστεύω ότι σας δίδαξε. Δεν βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι τους προστάτες με τους εκτελεσμένους για τις ιδέες τους. οι νεκροί εκείνοι είναι λίπασμα στον κήπο της εξέλιξης οι άλλοι παράδειγμα προς αποφυγή.

Μίμης Οικονόμου
Αδέσμευτος ενεργός πολίτης

Στον Πειραιά «Γεφυρώνουν τις Διαφορετικότητες»

$
0
0
Ο διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά Νίκος Διαμαντής και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος ανάμεσα σε άλλους συντελεστές των εκδηλώσεων στην παρουσίαση του προγράμματος την περασμένη Δευτέρα
 Το Φεστιβάλ Αθηνών και το Δημοτικό Θέατρο της πόλης Πειραιά ενώνουν τις δυνάμεις τους και επιχειρούν ένα πολιτιστικό άνοιγμα σε τόπους με κοινωνικό και συμβολικό χαρακτήρα

Με το σύνθημα «Γεφυρώνοντας τις διαφορετικότητες» το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά συμμετέχει στην ενότητα «Ανοιγμα στην πόλη» που εγκαινιάζει εφέτος το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου με 16 πολύ ενδιαφέρουσες δράσεις και παραστάσεις οι οποίες θα πραγματοποιηθούν σε τόπους της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά, με κοινωνικό και συμβολικό χαρακτήρα. Με αφετηρία το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά έως την Τρούμπα, τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, το Πάρκο Δηλαβέρη, τα λιπάσματα Δραπετσώνας, τα Προσφυγικά της Νίκαιας, την εκκλησία της Αγίας Σοφίας, την Πειραϊκή και τη μαρίνα Ζέας, όλη η πόλη του Πειραιά θα βιώσει μια γιορτή για τον πολιτισμό.

Μιχάλης Παούρης: Tο πιο γρήγορο μπουζούκι... (Ντοκιμαντέρ)

$
0
0

http://www.jazzbluesrock.gr/michael_paouris_documentary_1863Μιχάλης Παούρης ο άνθρωπος που κατάφερε να εντάξει το μπουζούκι στην Jazzκαι όχι μόνο, έχοντας αποσπάσει πλειάδα βραβείων και θετικών κριτικών τόσο για την ταχύτητα και τις συνεργασίες του όσο και για το έργο που έχει προσφέρει έως τώρα, παρουσιάζοντας ίσως το πιο δύσκολο κομμάτι που έχει συνθέσει για κιθάρα.
Βιογραφικό  :
«Ο Μιχάλης Παούρης είναι ο πιο γρήγορος παίχτης εγχόρδων στον πλανήτη Γη»
Έτσι είπε για αυτόν ο μεγαλύτερος κιθαρίστας του κόσμου, ο Al Di Meola.

Ο Μιχάλης Παούρης γνωστός στον χώρο της μουσικής και ως «Το Φαινόμενο» ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία σε ηλικία 10 ετών, παίζοντας με τους μεγαλύτερους συνθέτες της χώρας μας. Σημαντική στιγμή ήταν όταν συμμετείχε σε παραστάσεις του Μίκη Θεοδωράκη σε ηλικία μόλις 15 ετών όπως και όταν έπαιξε ως σολίστας στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών για πρώτη φορά σε ηλικία 17 ετών.

Έχει κερδίσει 11 Βραβεία σε διαγωνισμούς μουσικής και έχει αποσπάσει φοβερές κριτικές σε όλο τον κόσμο για τη μοναδική δεξιοτεχνία και το μοναδικό του ταλέντο.


Τα τελευταία χρόνια οι συνεργασίες του βγήκαν εκτός συνόρων παίζοντας με κάποιους από τους σημαντικότερους μουσικούς της διεθνούς Jazz σκηνής.

http://www.jazzbluesrock.gr/michael_paouris_documentary_1863Να σημειωθεί πως είναι η πρώτη φορά που το «Μπουζούκι» κάνει κάτι τέτοιο επίσημα!
Σήμερα, ο 26χρονος περιοδεύει με την μπάντα του σε όλο τον κόσμο και διδάσκει κάνοντας σεμινάρια μπουζουκιού και κιθάρας, σε διεθνές επίπεδο.

Έχει τρεις δισκογραφικές δουλειές που γνωρίζουν τρομερή επιτυχία στο εξωτερικό, με τις συμμετοχές των Μανώλη Μητσιά, Μίμη Πλέσσα και Πάνου Μουζουράκη ενώ το 2011 έγραψε το πρώτο του βιβλίο μουσικής για μπουζούκι και κιθάρα με τίτλο «Οι σημειώσεις μου…» το οποίο ήδη μεταφράζεται εκτός από τα αγγλικά και στα γαλλικά.
Επίσης, πρόσφατα συμμετείχε σε ένα από τα σημαντικότερα ντοκιμαντέρ για την οικονομική κρίση, του διεθνούς CNBC και της Ειρήνης Νικολοπούλου.
Εκεί τον παρουσίασαν ως το μέλλον της Ελλάδας…
Περισσότερα για το «Φαινόμενο» Μιχάλης Παούρης θα βρείτε στο διαδίκτυο και στην προσωπική του σελίδα στο FACEBOOK (Michael Paouris) όπου και απαντάει σε όλα τα μηνύματα των θαυμαστών του που τον ακολουθούν πιστά και παντού.
- Ιδιαίτερη στιγμή η συμμετοχή του στην έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004 στη σύνθεση του Σταύρου Ξαρχάκου.

Δείτε επιπλέον τη γραπτή συνέντευξη του Μιχάλη Παούρη στο jazzbluesrock.gr παρακάτω:
http://www.jazzbluesrock.gr/synentefksi_me_ton_mixalh_paourh_995


Πηγή ανάρτησης: www.jazzbluesrock.gr
http://www.jazzbluesrock.gr/michael_paouris_documentary_1863


Μια ρεμπέτικη ιστορία ( Ντοκιμαντέρ )

$
0
0
Αυτή η ταινία αποτελεί μια ανεξάρτητη παραγωγή & μια αντιεμπορική & αυτοοργανωμένη προσπάθεια ύστερα από την ανάγκη κάποιων ατόμων που προήλθε μέσα από συλλογικές συζητήσεις και αποφάσεις να δημιουργηθεί ένα ντοκιμαντέρ για την ιστορία του ρεμπέτικου τραγουδιού από τη γέννηση του μέχρι και την κάθαρση του, συμβαδίζοντας παράλληλα με τα ιστορικά γεγονότα της κάθε περιόδου αντίστοιχα.
Δεν πρόκειται για ένα καθαρά πολιτικό ντοκιμαντέρ, γι' αυτό και δεν εμβαθύνει σε πολιτικές αναλύσεις, αλλά για ένα μουσικό —κοινωνικό — πολιτικό, που σαν σκοπό έχει να αναδείξει όσο μπορεί την επίδραση της μουσικής εκείνης της περιόδου στον άνθρωπο με όλα τα σχετικά μηνύματα που μεταδίδει το τραγούδι σαν μέσο ψυχαγωγίας, έκφρασης και δημιουργίας.

Κινηματογραφική Ομάδα Κατάληψης Ευαγγελισμού (Μάρτιος 2006 Ηράκλειο Κρήτης)
video:  AvonRuLeZ

Τα ζηλιάρικά σου μάτια...

$
0
0
Ο μάγκας από τη Σύρο, ο Μάρκος Βαμβακάρης, έγραψε τη μουσική και τους στίχους. Το τραγούδησε μαζί με τον Μικρασιάτη, από το Αϊβαλί, Στράτο Παγιουμτζή.

Αυτοί οι δύο μαζί με τους Γιώργο Μπάτη και Ανέστη Δελιά φτιάχνουν, το 1934, την πρώτη ρεμπέτικη κομπανία, που έμελλε να αλλάξει τη μορφή και την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού.

Εμπνευστής της δημιουργίας αυτού του -πρωτοποριακού για την εποχή του- μουσικού σχήματος ήταν ο Μάρκος και «νονός» του ο Μπάτης.

Ετσι γεννήθηκε η «Τετράς η ξακουστή του Πειραιώς», που έγραψε και ερμήνευσε μερικά από τα ωραιότερα ρεμπέτικα τραγούδια.

Δώρα Σελλά / www.efsyn.gr
Αρχική

1 Ιούνη 1981: Πέθανε ο Χρηστάκης (Χρήστος Σύρπος)..

$
0
0
xristakis.jpg
Χρηστάκης, 1924 – 1η Ιουνίου 1981
Λαϊκός τραγουδιστής και συνθέτης, που άφησε εποχή τα χρόνια της δικτατορίας για το ερμηνευτικό του ταμπεραμέντο και τις φιγούρες του στην «πίστα». Αποκλήθηκε «Τζόνι Χάλιντεϊ» της Ελλάδας. Μεγάλες του επιτυχίες τα τραγούδια «Παίζουν τα μπαγλαμαδάκια» και «Θα ζήσω ελεύθερο πουλί», που ακούγονται μέχρι σήμερα.

Ο Χρήστος Σύρπος, όπως ήταν το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε το 1924 στην Κωνσταντινούπολη. Ήρθε οικογενειακώς στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Δράμα, όπου δούλεψε αρχικά ως υδραυλικός. Στο τραγούδι μπήκε με την προτροπή και τη βοήθεια του ρεμπέτη Κώστα Καπλάνη.

Στο διάστημα 1950 - 1967 τραγουδούσε «σεκόντο» (δεύτερη φωνή) και έπαιζε κιθάρα και μπαγλαμαδάκι δίπλα στα μεγαλύτερα ονόματα του λαϊκού τραγουδιού (Πόλυ Πάνου, Γιώτα Λύδια κ.ά.), τόσο στη δισκογραφία, όσο και στο πάλκο.

Από το 1967 ξεκίνησε σόλο καριέρα με μεγάλη επιτυχία. Ήταν το πρώτο όνομα στα μαγαζιά της παραλίας («Δειλινά» κλπ) και διασκέδαζε τους θαμώνες τους μέχρι πρωίας. Είχε τη συνήθεια να τραγουδάει ξαπλωμένος ανάσκελα στην «πίστα», ενώ τον σκέπαζαν οι σωροί από τα σπασμένα πιάτα.

Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του ήρθε στα μέσα του 1960 με το τραγούδι των Ζαφειρίου/Γαβαλά «Να χαρείς τα μάτια σου καλέ». Στη συνέχεια, με τη χαρακτηριστική «κοφτή» ερμηνεία του θα αναβιώσει το «Έμαθα πως είσαι μάγκας», «Η γάτα» και θα συνεχίσει δυναμικά με το «Πουλί», «Στις ταβέρνες τριγυρνάς» και «Παίζουν τα μπαγλαμαδάκια».

Μετά τη Μεταπολίτευση περιέπεσε σε αφάνεια, καθώς τα μουσικά γούστα είχαν αλλάξει. Κυρίαρχη θέση είχαν τώρα το πολιτικό τραγούδι και το ελαφρολαϊκό. Ο Χρηστάκης ξεχασμένος τραγουδούσε για τα προς το ζην σε λαϊκό κέντρο της Καβάλας, όταν τον βρήκε το πρώτο εγκεφαλικό.

Άφησε την τελευταία του πνοή την 1η Ιουνίου 1981 στο ΙΚΑ Θεσσαλονίκης. Η κηδεία του έγινε στην Καβάλα, με τη συνδρομή φίλων και θαυμαστών του

Πηγή :giorgoszacharakis.blogspot.gr

«ΣΠΥΡΟΣ ΓΚΟΥΜΑΣ» (Ένας ευπρεπής ρεμπετοπαίχτης!)

$
0
0
Γράφει ο Μπάμπης Κ.Μώκος
Εξάρχεια 1989. «Φραγκοσυριανή» - Το απόλυτο ρεμπετάδικο. Ναός όπου ευλαβικά και χωρίς κεντίδια και στολίδια αναβιώνει με πιστότητα και γνήσια η ρεμπέτικη λειτουργία. Ιδιοκτήτης του μαγαζιού ο Νίκος Αργυρόπουλος με τον αδελφό του τον Γαβρήλο.

Στο πατάρι ο Θανάσης Σύρος –κιθάρα, ο Βασίλης Βασιλειάδης ακορντεόν, ο Σωτήρης ο Αναστασόπουλος, και στα μπουζούκια  και τη φωνή  ο Αντώνης ο Αινίτης, η Κωνσταντία  και ένα παλικάρι από τα καμίνια του Πειραιά, ο Σπύρος  ο Γκούμας.

Τρία χρόνια κρατάει το σχήμα και πότε μεγαλώνει πότε μικραίνει. Κάθε βράδυ μουσική πανδαισία. Έξη μέρες τη βδομάδα ακατάπαυστα. Μεράκια και…μπερεκέτια!.

Παιδιά βαφτισμένα στη ρεμπέτικη κολυμπήθρα. Κάποιοι ξεχωρίζουν. Ανάμεσά τους ο Σπύρος ο Γκούμας. Πενιά χωρίς καρικατούρες και τα…διάφορα. Το ρεμπέτικο θέλει σεβασμό. Όχι τρεχαλαντζήδες και… φιοριτούρες. Κι’αυτό ο Σπύρος το εφαρμόζει πιστά και το τιμά ως τα σήμερα.

Από πιτσιρικάς το έχει βάλει αμέτι-μουχαμέτι να μάθει μπουζούκι. Η μάνα του τον μαλώνει και τον κυνηγά. Αυτός εκεί. Προσποιείται πως διαβάζει και παίρνει το μπουζούκι του πατέρα του και αρχίζει το…γρατσούνισμα. Μέχρι που κάποια μέρα τους το δηλώνει καθαρά: - Εμένα μόνο το μπουζούκι με ενδιαφέρει!.

Έτσι αρχίζει και μια πορεία σαν παραμύθι. Ξημεροβραδιάζεται πάνω στο όργανο. Στη δευτέρα λυκείου παίζει σε μαγαζιά του Πειραιά με τον Μανώλη τον Πάππο και τον Βασίλη τον Καφούρο.

Η ονομαστή ταβέρνα «Η Συντροφιά» έχει να τον θυμάται. Κάθε βράδυ κόσμος και πανζουρλισμός.

Μεγαλώνει κι’όσο μεγαλώνει η αγάπη του για το όργανο γίνεται λατρεία.

Ταπεινόφρων, φτασμένος πλέον αναγνωρίζεται από το σινάφι σαν… βιρτουόζος του τρίχορδου αλλά και της λαϊκής κιθάρας.

Εκτιμά απεριόριστα τους παλιούς ρεμπέτες και ξεχωρίζει έναν. Τον Μάρκο. -Ο Μάρκος είναι το ίδιο το μπουζούκι, το όργανο ήταν ο πρώτος, άλλος κανένας!

Ευπρεπής, ευγενής και καλοσυνάτος ο Σπύρος Γκούμας είναι σήμερα δάσκαλος στο μπουζούκι, την κιθάρα, τον τζουρά και το μαντολίνο.

Δεν υπάρχει σήμερα καλλιτέχνης που να μην έχει συνεργαστεί.

Από τους λίγους που δεν έχει κάνει εκπτώσεις στο ρεμπέτικο και το τρίχορδο. Στις αυθόρμητες μουσικές συντροφιές πρώτος, γουστόζος …αρχηγός, όπως τότε που πρωτοξεκίνησε πιτσιρικάς στα Καμίνια του Πειραιά όπου και γεννήθηκε.
Photo: www.youtube.com

Του Μπάμπη Κ. Μώκου

Επίσημη ιστοσελίδα του Έλληνα μουσικού ΣπύρουΓκούμα

Οι String Demons στο Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου 11/6..Τhe Athens Demon-Concert !

$
0
0
Εμφάνιση 13599800_1136564879738802_1753475701496027589_n.jpg
The Athens Demon Concert στις 11 Ιουνίου - Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου - Πειραιώς 260 στο πλαίσιο των Summer Demon-Concerts 2017 !Μετά από έναν εγχορδικό χειμώνα ανατρεπτικών συναυλιών και παραστάσεων σε Ελλάδα (Μέγαρο, Ηρώδειο, κ.α) - εξωτερικό (Ιταλία, Βέλγιο, Γερμανία) οι String Demons έρχονται με μουσική ορμή, περνούν την είσοδο από την Πειραιώς και μπαίνουν στο : Πειραιώς 260..οπότε..καθίστε αναπαυτικά , όρθιοι ή όπως αλλιώς θέλετε , δέστε τις μουσικές ζώνες σας και να είστε σίγουροι ότι έρχονται σε εσάς για να σας πάνε μια καλοκαιρινή εκδρομή με πολλές επεισοδιακές εκπλήξεις στον Stringdemoνικό τους Κόσμο !  

special guests : Jacks Full

Κυριακή 11 Ιουνίου , Ώρα 22.00  , http://greekfestival.gr/gr/events/view/string-demons-2017
facebook https://www.facebook.com/string.demons/?fref=ts

μία πρώτη ανακοίνωση των Summer Demon-Concerts 2017

7/6 Θέατρο Βράχων opening act - Συναυλία Μίλτου Πασχαλίδη

11/6 Φεστιβάλ Αθηνών - Πειραιώς 260

12/6 Μουσείο Μπενάκη  String Demons μαζί με το Βάγγελη Μπουντούνη και τη Μάρω Ραζή

16/6 Θεσσαλονίκη , Μονή Λαζαριστών opening act - Συναυλία Μίλτου Πασχαλίδη

30/6 Πάτρα , Ρωμαϊκό Ωδείο opening act - Συναυλία Μίλτου Πασχαλίδη

2/7 Μαρούσι , Θέατρο ΑΜαλίειο String Demons με τις 100 Κιθάρες και τον Βαγγέλη Μπουντούνη

5/7 Κύπρος-Λάρνακα  String Demons με τις 100 Κιθάρες , Βαγγέλη Μπουντούνη και Μάρω Ραζή

10/8 Καλαμάτα

11/8 Πελοπόννησος - Μάνη Mani Sonnenlink Music Festival

12/8 Αμφιλοχία 

 2/9 Θεσσαλονίκη Φράγμα Θέρμης - Φεστιβάλ Χρωμάτων

6/9 Guest στο Θέατρο Βράχων , λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν σύντομα

22/9 Ελευσίνα , Φεστιβάλ Αισχύλεια

20/10 Γερμανία Φεστιβάλ

Λεπτομέρειες για τις συναυλιές καθώς και νέες ημερομηνίες στο Facebook: https://www.facebook.com/string.demons/?fref=ts
Δελτίο Τύπου...
Η περιπέτεια τους στον κόσμο έχει ξεκινήσει από την Αθήνα. Με μοναδικό και εκρηκτικό τρόπο συμφιλιώνουν την κλασική μουσική με το Heavy Metal και την παραδοσιακή / λαϊκή με το Ροκ ..και όπου φτάνει η μουσική με ρυθμό, τρέλα, χιούμορ , κρουστά - τύμπανα και Έγχορδα ... !!! και το αποτέλεσμα είναι μαγικά εκρηκτικό. Το βιολοντσέλο του Κωνσταντίνου, το βιολί της Λυδίας, η ματιά τους πάνω στις συνθέσεις των Iron Maiden, των Queen , του Vivaldi, του Βαμβακάρη και πολλών άλλων,εκεί που η Lady Gaga θα συναντηθεί με τα Λαικοδημοτικά , οι Abba με τα Ποντιακά , οι εξ’ ολοκλήρου δικές τους, ο ηλεκτρισμός σε αντίθεση με την κλασική παιδεία των δύο αδελφών,  οι επιρροές από Χριστιανικούς και Βυζαντινούς ύμνους ,οι μουσικές εκπλήξεις και οι συνεχώς καινούργιες διασκευές-συνθέσεις που ετοιμάζουν μαγεύουν κάθε ακροατή και η ατμόσφαιρα γίνεται τουλάχιστον διονυσιακή όταν τα δάχτυλα τους ακουμπήσουν τα έγχορδα. Και οι δύο πήραν τα διπλώματα τους με άριστα παμψηφεί και Α 'Βραβείο, έχουν βραβευτεί σε διαγωνισμούς και λάβει ενεργά μέρος σε σεμινάρια μεγάλων δασκάλων σε Ελλάδα και εξωτερικό. Έχουν εμφανιστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, στο Ηρώδειο και σε πολλές άλλες σκηνές και θέατρα σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό (Ευρώπη-Κύπρος-Αμερική). Στην μέχρι τώρα πορεία τους σαν σχήμα, που ξεκίνησε μόλις το 2014-15, έχουν καταφέρει να σταθούν πανάξια δίπλα στα κορυφαία ξένα σχήματα του είδους με τους ανατρεπτικούς-ψυχαγωγικούς δίσκους και  τις sold out παραστάσεις τους έχοντας αποκτήσει κιόλας φανατικό κοινό .Αυτή τη περίοδο ‘’μαγειρεύουν’’ τον τρίτο τους Stringdemonikoδίσκο που θα κυκλοφορήσει από την MINOS-EMIUNIVERSAL.
Στις 23 Ιουνίου του 2016 κυκλοφόρησε ο δεύτερος stringdemoνικός δίσκος. Φέρει τον τίτλο '' Fear of the Bach ''και περιέχει εκρηκτικούς συνδυασμούς της Heavy Metal, της Παραδοσιακής και της Κλασσικής μουσικής! Όταν τον εντοπίσετε, να γνωρίζετε ότι  περιλαμβάνει: επιθετικά Ικαριώτικα Δοξάρια, Iron Maiden και Queenμε ... '' εγχορδικό '' αέρα, έναν Bach ... ροκ, ολοκαίνουργια δικά τους κομμάτια, θεατράλε διάθεση, διονυσιακά κρουστά και ... όλα τα υπόλοιπα θα τα ανακαλύψετε πατώντας το '' PLAY ''! Πάντα με την προσωπική τους αισθητική και σφραγίδα, ο δίσκος '' Fear of the Bach '', ο οποίος απέσπασε εξαιρετικές κριτικές από δημοσιογράφους και ακροατές, κλείνει μέσα του ένα χορταστικό ''Συμφωνικό Πανηγύρι’’!
OΚωνσταντίνος και η Λυδία Μπουντούνη, το «δαιμονικό» ντουέτο εγχόρδων είναι δύο νέοι μουσικοί που με απίστευτο συγχρονισμό μεταξύ τους, με φαντασία στις διασκευές και μείξεις ετερόκλητων τραγουδιών και βέβαια με δικές τους συνθέσεις που χαρακτηρίζονται από την διακριτή τους ταυτότητα και το προσωπικό τους στίγμα, θα μας ταξιδέψουν από το ροκ μέχρι την κλασική και την παραδοσιακή μουσική με ευρηματικότητα και έντονη επικοινωνία.

v  Θησαυρός! Απλά, συγκλονιστικοί! Σεμνοί και επιδέξιοι μαζί, σκηνικά γοητευτικοί και σίγουροι, γεφυρώνουν ιδανικά τον ενθουσιασμό και την «τρέλα» μιας πανκ μπάντας με την σεμνότητα και την «ησυχία» ενός εκκλησιαστικού ύμνου. . Το ρίγος που ένοιωσα, τα «ομολογεί» όλα.
       Χαράλαμπος Γαμβρέλλης, αγιογράφος
v  -H ενέργεια που δημιουργούν αυτοί οι δύο νέοι άνθρωποι είναι τεράστια. Τόσο τεράστια, που μπορεί να κάνει τη γη να περιστρέφεται ανάποδα. Είναι σίγουρα μαγικός ο τρόπος με τον οποίο τοποθετούν τη γνώση και τη φαντασία τους πάνω στις χορδές. Ακόμα και αν δε πιστεύετε στην μαγεία η μουσική τους θα σας μαγέψει. Αν δεν το βιώσετε ζωντανά δε μπορείτε να καταλάβετε για τι μιλάμε. Όταν παίζουν οι String Demons τα vibes κυριολεκτικά χοροπηδάνε στο χώρο ανακατεύοντας το σύμπαν. Δεν είναι ούτε η γνώση, δεν είναι ούτε η φαντασία αλλά η ψυχή τους που πραγματικά δίνει άλλη διάσταση στον όρο μουσική. Σας ευχαριστούμε για αυτό που ζήσαμε μαζί σας. 
        Αλέξανδρος Σουλαχάκης, ακροατής.

              Μουσική, ρυθμός, τρέλα, έγχορδα !!!
https://www.youtube.com/watch?v=cZ4tpGJhZhc

photo: Michael Kapsalis

Θεσσαλονίκη: Ρεμπέτικο γλέντι οικονομικής ενίσχυσης για τους διωκόμενους αγωνιστές

$
0
0
Η Επιτροπή Αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού καλεί τον κόσμο στο ρεμπέτικο γλέντι οικονομικής ενίσχυσης για τους διωκόμενους αγωνιστές, το οποίο θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 9 Ιουνίου τις 22.00 στο ΣΘΕ ΑΠΘ (Φυσικό).

Η είσοδος είναι απέναντι από το νοσοκομείο Γεννηματά.

Συμμετέχουν οι: Γκιντίκι, Χαρμάνκιοϊ, Τα Παιδιά και οι Γραννέτα & Χριστιάνα από την Πάντα Τέτοια Band.

newreport.gr

«Αμανέδες, ρεμπέτικα και άλλα....» στο Θέατρο Βράχων

$
0
0
«Αμανέδες, ρεμπέτικα και άλλα....» στο Θέατρο Βράχων
http://www.zougla.gr/politismos/mousiki-politismos/article/amanedes-rempetika--ala-sto-8eatro-vraxonwww.zougla.gr
Μια μουσική βραδιά που συνδέει την παράδοση με το σήμερα, θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε την Τρίτη 27 Ιουνίουστο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη»στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «στη σκιά των βράχων».
Ο περίφημος αμανετζής από τη Μυτιλήνη,Σόλων Λέκκαςθα τραγουδήσει «Αμανέδες, ρεμπέτικα και άλλα…» με τον δικό του, ιδιόρρυθμο, σπάνιο και αυθεντικό τρόπο τραγουδίσματος.


http://www.zougla.gr/politismos/mousiki-politismos/article/amanedes-rempetika--ala-sto-8eatro-vraxonΑυτοδίδακτος και μερακλής, ο Λέκκας αποτελεί ένα από τα λιγοστά - πλέον- παραδείγματα λαϊκών μουσικών, που μεταφέρουν ατόφια στοιχεία παραδοσιακής μουσικής, που έχουν ζυμωθεί όχι κατά την εργασία για κατάκτηση τεχνικής αρτιότητας, αλλά μέσα στην ίδια την καθημερινότητα, αντλώντας από το πηγάδι των βιωμάτων και των αναμνήσεων. 
Όπως λέει ο ίδιος: «Για να πεις αμανέ πρέπει να έχεις καημό και πίκρα μέσα σου. Δεν λέγεται, ούτε γράφεται πάλι ακριβώς ο ίδιος. Χίλιες φορές να τον πεις δεν θα είναι το ίδιο. Τον αμανέ δεν τον μαθαίνεις, έρχεται από μόνος του και μπορεί εκεί που τραγουδάς να βγάλεις αμανέ».






http://www.zougla.gr/politismos/mousiki-politismos/article/amanedes-rempetika--ala-sto-8eatro-vraxonΜαζί του ο σπουδαίος κιθαρίστας και τραγουδιστής Δημήτρης Μυστακίδης, ο οποίος επεμβαίνει στο ρεμπέτικο ρεπερτόριο, όχι μόνο ενορχηστρώνοντάς το αποκλειστικά για κιθάρα, αλλά παράλληλα βάζοντας τον δικό του εσωτερικό πλούτο, ορμή και ευαισθησία, δίνοντάς μας απλόχερα την ευκαιρία να ξανακούσουμε και να τραγουδήσουμε τα παλιά αγαπημένα τραγούδια μέσα από μια σύγχρονη, φρέσκια και άκρως ενδιαφέρουσα οπτική, έχοντας ενσωματώσει τη βαθιά γνώση του οργάνου και του ρεπερτορίου με τις επιρροές του από άλλα μουσικά είδη.



http://www.zougla.gr/politismos/mousiki-politismos/article/amanedes-rempetika--ala-sto-8eatro-vraxonΜαζί τους η Μαρία Σουλτάτου, μία από τις πιο εκφραστικές ερμηνεύτριες, με μεγάλη θητεία στην ερμηνεία έργων κορυφαίων συνθετών που την εμπιστεύτηκαν, όπως ο Μ. Θεοδωράκης, ο Στ Ξαρχάκος, ο Χρ Λεοντής κ.α. παρουσιάζει με μια ιδιαίτερη οπτική τα τραγούδια της παράστασης. Με την πληθωρική σκηνική της παρουσία θα μας ταξιδέψει σε πολυποίκιλες κι ονειρεμένες τοποθεσίες, με τραγούδια και συνθέσεις που εντοπίζονται γεωγραφικά στα πέρατα του Ελληνισμού.

Στην παράσταση ο Σόλων Λέκκας θα χορέψει με την ψυχή του, σε παραδοσιακούς και ρεμπέτικους σκοπούς. Παρέα του, ένας ακόμη γνήσιος Μυτιληνιός, ο Ιγνάτιος Πιπίνης και η χορευτική ομάδα του Ομίλου Παραδοσιακών Αναζητήσεων «ΟΠΑ» με καταγωγή από τον Μεσότοπο Λέσβου.

Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη»

Ώρα έναρξης: 21:00

Συμμετέχουν:

Σόλων Λέκκας
Δημήτρης Μυστακίδης
Μαρία Σουλτάτου

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Κυριάκος Γκουβέντας

Πλαισιώνονται από επταμελή ορχήστρα

Rom Royale
Γιώργος Δούσος – κλαρίνο
Βαγγέλης Πασχαλίδης – σαντούρι
Παύλος Μέτσιος – τρομπέτα
Δάνης Κουμαρτζής – κοντραμπάσο

Μανεριτζήδες
Βασίλης Κασούρας – ούτι τραγούδι
Βαγγέλης Πασχαλίδης – σαντούρι
Κυριάκος Γκουβέντας – βιολί

Χορεύουν:

Σόλων Λέκκας Ιγνάτιος Πιπίνης & η χορευτική ομάδα ΟΠΑ

Τιμές εισιτηρίων:

Γενική είσοδος 13€ - Προπώληση: 10€ - Μειωμένο 10€

Ηλεκτρονική πώληση: Ticket365.gr & viva.gr

Οργάνωση - Εκτέλεση Παραγωγής: Γέφυρα Πολιτισμού - Cricos

Δείτε το βίντεο:


http://www.zougla.gr/App_Themes/default/_gfx/weather/header_1200/AlmostClear.png
Πηγή ανάρτησης www.zougla.gr
http://www.zougla.gr/politismos/mousiki-politismos/article/amanedes-rempetika--ala-sto-8eatro-vraxon



Tρίο Τεκκέ: Κυκλοφόρησε ο νέος τους δίσκος (audio)

$
0
0
Trio Tekke
http://www.philenews.com/politismos/kypros/article/405059/trio-tekke-kykloforise-o-neos-toys-diskosΜετά από ένα μεγάλο διάλειμμα, το καταξιωμένο "νεο-ρεμπέτικο" γκρουπ Τρίο Τεκκέ επιστρέφει με την τρίτη του δισκογραφική δουλειά που τιτλοφορείται 'Zivo' και η οποία σηματοδοτεί τη συνεργασία του με τον Αγγλο-Ιταλό ντράμερ Dave De Rose. Ο δίσκος αποτελείται αποκλειστικά από αυθεντικές συνθέσεις και ουσιαστικά διαμορφώνει μια καινούρια προοπτική σε σχέση με τον ήχο του γκρουπ που μέχρι τώρα χαρακτηριζόταν από μια αμιγώς ακουστική χροιά.

Τα τραγούδια ενισχύονται από τους ήχους της ηλεκτρικής κιθάρας, του ηλεκτρικού μπάσου, του πειραγμένου τζουρά, των τυμπάνων, των κρουστών αλλά και κάποιων ηλεκτρονικών, δημιουργώντας ένα μουσικό κοκτέιλ Ρεμπέτικου μπολιασμένου με Afrobeat, Cumbia, Acid Rock, Psychedelia και Jazz. Τα 12 κομμάτια του δίσκου παράγουν ένα φρέσκο ηχητικό, στυλιστικό και αισθητικό αποτέλεσμα, που ενδυναμώνει τη δυναμική της μπάντας ανοίγοντας την σε ένα ευρύτερο ακροατήριο.


Ο δίσκος ‘Zivo’ ηχογραφήθηκε στο Λονδίνο το Φεβρουάριο του 2017 στο Soundspecies studio, ενώ τρία από τα κομμάτια ηχογραφήθηκαν στη Λυών στο Mikrokosm studio τον Ιούλιο του 2015. Η παραγωγή έγινε από το Τρίο Τεκκέ και τον De Rose, οι μίξεις από τον Αντρέα Τραχωνίτη στο στούντιο eleven63 στη Λευκωσία και το mastering από τον Γιάννη Χριστοδουλάτο στο Sweetspot στην Αθήνα. Διανέμεται από την Xango Music στις Κάτω Χώρες και από την Proper Distribution στον υπόλοιπο κόσμο. Το εξώφυλλο είναι μια σύλληψη και δημιουργία του Ορέστη Κάλβαρη.


Βιογραφικό

Με δύο διεθνώς επιτυχημένους δίσκους στο ενεργητικό του, το Τρίο Τεκκέ ανοίγει τα τελευταία χρόνια καινούργιους δρόμους στην προσέγγιση του σύγχρονου ρεμπέτικου. Από τα πρώτα τους βήματα, όπου διασκεύαζαν κλασικά ρεμπέτικα κομμάτια στο δίσκο 'Tα Ρεγγέτικα’ (2009), μέχρι τις ηχητικές εξερευνήσεις του ‘Samas' (2011) - ένας δίσκος που τους κέρδισε την υποψηφιότητα για ‘Best Newcomer’ στα Songlines Music Awards του 2012  - το Τρίο Τεκκέ έχει υπάρξει ένα όχημα για τα μουσικά ταξίδια των πολύχρονων συνοδοιπόρων Αντώνη Αντωνίου, Λευτέρη Μουμτζή και Colin Somervell.

Το 2015 τους έφερε μαζί με τον ντράμερ Dave De Rose (Moloko, Rokia Traore, Mark Ronson, Mulatu Astatke), προσδιορίζοντας μια νέα κατεύθυνση και βάθος στον ήχο τους. Από τις εμφανίσεις τους στο φεστιβάλ Jazz a Vienne στη Γαλλία και στο Μουσικό Χωριό Φέγγαρος στην Κύπρο, γεννήθηκε η επιθυμία να γράψουν και να ηχογραφήσουν καινούριο υλικό, το οποίο αποτυπώνεται στην τελευταία κυκλοφορία, Zivo.


Εμφανίσεις
Το Τρίο Τεκκέ με τον Dave De Rose θα περιοδεύσουν στην Κύπρο τον ερχόμενο Ιούλιο και σε Ελλάδα, Αγγλία και Ευρώπη το ερχόμενο φθινόπωρο.

www.triotekke.com
triotekke@gmail.com
0035799335047

http://www.philenews.com/politismos/kypros/article/405059/trio-tekke-kykloforise-o-neos-toys-diskos
ΠΗΓΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ: www.philenews.com

_____________________________________________________________ 

“Πειραγμένα” ρεμπέτικα και αμανέδες.

$
0
0
“Πειραγμένα” ρεμπέτικα και αμανέδες
Νικόλαος Μπάρδης
Μία ξεχωριστή μουσική βραδιά στο Θέατρο Βράχων θα προσφέρει στους φίλους των παραδοσιακών ακουσμάτων, ο αμανετζής Σόλων Λέκκας, ο κιθαρίστας Δημήτρης Μυστακίδης και η Μαρία Σουλτάτου

Μια μουσική βραδιά που συνδέει τη μουσική μας παράδοση με τα σύγχρονα ακούσματα, θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε την Τρίτη 27 Ιουνίου 2017 στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», στο πλαίσιο του φεστιβάλ «στη σκιά των βράχων». Ο περίφημος αμανετζής από τη Μυτιλήνη, Σόλων Λέκκας, θα τραγουδήσει αμανέδες, ρεμπέτικα και άλλα, με τον δικό του ιδιαίτερο, σπάνιο και αυθεντικό τρόπο.

Αυτοδίδακτος και μερακλής, ο Λέκκας, αποτελεί ένα από τα λιγοστά πλέον παραδείγματα λαϊκών μουσικών, που μεταφέρουν ατόφια στοιχεία της παραδοσιακής μουσικής, αντλώντας από το “πηγάδι” των προσωπικών βιωμάτων και των αναμνήσεων.
Μαζί του, θα ανέβει στη σκηνή και ο σπουδαίος κιθαρίστας - τραγουδιστής Δημήτρης Μυστακίδης, ο οποίος επεμβαίνει στο ρεμπέτικο ρεπερτόριο, όχι μόνο ενορχηστρώνοντάς το αποκλειστικά για κιθάρα, αλλά παράλληλα, προσθέτοντας τη δική του ορμή και ευαισθησία, δίνοντάς μας έτσι την ευκαιρία να ακούσουμε παλιά, αγαπημένα τραγούδια, μέσα από μία σύγχρονη, φρέσκια και άκρως ενδιαφέρουσα πειραματική εκδοχή.

Στο πλευρό τους θα σταθεί και η Μαρία Σουλτάτου, μία από τις πιο εκφραστικές ερμηνεύτριες, με μεγάλη θητεία στην ερμηνεία έργων κορυφαίων συνθετών που την εμπιστεύτηκαν, όπως ο Μ. Θεοδωράκης, ο Στ. Ξαρχάκος, ο Χρ. Λεοντής και άλλοι πολλοί. Με την πληθωρική, σκηνική της παρουσία, θα μας ταξιδέψει σε  ονειρεμένες τοποθεσίες, με τραγούδια και συνθέσεις που ενέπνευσαν γενιές Ελλήνων.

Ακόμη, στην παράσταση ο  Σόλων Λέκκας θα χορέψει με τη ψυχή του, σε παραδοσιακούς και ρεμπέτικους σκοπούς. Παρέα του ένας ακόμη γνήσιος Μυτιληνιός, ο Ιγνάτιος Πιπίνης και η χορευτική ομάδα του Ομίλου Παραδοσιακών Αναζητήσεων «ΟΠΑ», με καταγωγή από τον Μεσότοπο Λέσβου.

Info
Θέατρο Βράχων – «Μελίνα Μερκούρη»
Τρίτη 27 Ιουνίου 2017 και ώρα 21:00.
Πληροφορίες στο 210 610 9513

Νικόλαος Μπάρδης από: www.protothema.gr

http://www.protothema.gr/city-stories/article/687678/peiragmena-rebetika-kai-amanedes/ 


Ο Φιλιατρινός τραγουδιστής που ανέδειξε τον Τσιτσάνη

$
0
0

Ο Δημήτρης (Μήτσος) Περδικόπουλος γεννήθηκε στα Φιλιατρά της Μεσσηνίας το 1914 και πέθανε στην Αθήνα στις 16/6/1952.
Ήταν ονομαστός τραγουδιστής του δημοτικού και παραδοσιακού τραγουδιού, με ιδιαίτερη επίδοση στα καλαματιανά και στεριανά συρτά. Τραγούδησε, όμως, και τσάμικα, νησιώτικα, σμυρνέικα, ακόμα και αμανέδες. Διακρίθηκε, επίσης, στο ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι. Ασχολήθηκε από πολύ νέος με το τραγούδι. Διέθετε ωραία, ζεστή, γλυκιά, καθάρια και εύπλαστη φωνή και έπαιζε κιθάρα. Επίσης, έγραφε και διασκεύαζε τραγούδια. Είναι εκείνος που «ανέδειξε» το νεαρό Τσιτσάνη και τον οδήγησε στη δισκογραφία. Ο φίλος του Τσιτσάνη, μουσικός Θανάσης Μπουρλιάσκος, τον γνώρισε στον Περδικόπουλο στη μεγάλη εμποροπανήγυρη των Τρικάλων, στις 14 Σεπτεμβρίου 1934. Ο Περδικόπουλος, όταν άκουσε τον ταλαντούχο νεαρό μπουζουξή, ενθουσιάστηκε, τον πήρε στο συγκρότημά του και μαζί εμφανίστηκαν στη Λαμία, τη Λάρισα και γύρισαν τη μισή Θεσσαλία και Ρούμελη.
Το φθινόπωρο του 1935 ο Τσιτσάνης ήρθε με το τρένο στην Αθήνα, όπου ο Περδικόπουλος τον περίμενε και τον πήγε με ταξί στη Γαμβέτα, στο μπαρ της Ιταλίδας Ραμπέλας.
Η συνέχεια στο: www.tharrosnews.gr

«ΜΑΡΙΚΑ ΝΙΝΟΥ»-«Μια…ζογκλέρ στη ζωή και το…πάλκο!».

$
0
0
narika_ninou.jpg
 Γράφει ο Μπάμπης Κ.Μώκος
 Σε εποχή που το εμπορικό σκυλολόι των ακατονόμαστων λακέδων,τάχα υπηρετών,του λαϊκού μας τραγουδιού συνεχίζει τη δράση του,καλά είναι ο λογισμός μας να ανατρέχει σε μύθους !!. Σε πρόσωπα που με σεβασμό,ασίγαστο πάθος αλλά και το υπέρτατο ταλέντο τους ενέγραψαν υποθήκες για τον νεοελληνικό μουσικό μας πολιτισμό.

Αναφορά,ανάμεσα σε …δέος και ευγνωμοσύνη,για παρακαταθήκες που μας κατέλιπαν για κάποιους που ενώ «έφυγαν» εξακολουθούν να μας συντροφεύουν παρείστικα  η στην μοναξιά μας ,στα καλά και τα άσχημα,σε στιγμές όμορφες,αλλά και στιγμές περισυλλογής η δύσκολες.



 «Όλη η εργασία αυτή χαρίζεται στη μνήμη της ανεπανάληπτης  Μαρίκας Νίνου,που δίχως να το ξέρει,με το μαχαίρι της φωνής της χάραξε μέσα μας βαθειά τα ονόματα των Θεών,της ταπεινοσύνης και της Βυζαντινής παρακμής!».-

Μάνος Χαντζιδάκις.
(Σημείωμα –Αφιέρωση του δίσκου του «ΤΑ ΠΕΡΙΞ» στην Μαρίκα Νίνου).


Για την Μαρίκα Νίνου έχουν γραφτεί πάμπολα,τα περισσότερα γνωστά.
Εδώ απλά θυμίζουμε κάποια κυρίως διευκρινιστικά. Πολλά απ’αυτά κατατέθηκαν από την ανεψιά της Κα Γκιούλα Ανσεριάν-Αταμιάν.

Εξήντα πλέον  χρόνια απουσίας από το «φευγιό» της. Η ερμηνεύτρια… θρύλος. Μια συναρπαστική φωνή και συγκλονιστική
παρουσία μιας…ακροβάτιδας στη ζωή και στο…πάλκο. Παρουσία πληθωρική που…τσαλάκωνε τις ερμηνευτικές φωνητικές …οκτάβες και που καθήλωνε με το τραγούδι της. Γελαστή,κεφάτη,όλο ζωντάνια και ενέργεια. Η εκφραστικότητα και η μεταδοτικότητά της στο κοινό παροιμιώδης.

«Πιγκάλ», «Φλώριδα», «Τζίμη του χοντρού»,αμέτρητα πάλκα.

Μούσα των μεγαλύτερων ρεμπετοσυνθετών. Η τραγουδίστρια που κατάφερε να ερμηνεύσει σε απόλυτα ρεμπέτικο ύφος τα «κουνημένα ρεμπέτικα» (τα αρχοντορεμπέτικα)…τρελαίνοντας δημιουργούς και ομότεχνους.

Με αρχή καριέρας κάποια μέρα που ο Πέτρος Κυριακός την…μυρίστηκε σαν  …φωνητικό θαύμα και την πήγε στον Χιώτη.
Ο Μανώλης ψιλιάστηκε τον… θησαυρό και αμέσως της ταίριασε το πρώτο της τραγούδι. Ήταν το «Ώρες σε κρυφοκοιτάζω».

Μαρίκα Νίνου. Η τραγουδίστρια που μόλις σε 8χρονη διαδρομή τραγούδησε 20 συνθέτες και 175 τραγούδια. Η μούσα του Βασίλη Τσιτσάνη!.
Η ασυναγώνιστη!.

Γράφτηκαν και γράφονται πάμπολλα για την ολιγόχρονη ζωή της. Πολλά απ’αυτά υπερβολές,φαντασιοπληξίες,ατεκμηρίωτα η ανακριβή.

Η Μαρίκα Νίνου δεν γεννήθηκε στον Καύκασο. Γεννήθηκε πάνω στο πλοίο «Ευαγγελίστρια» που κατά την μικρασιατική καταστροφή μετέφερε την οικογένειά της στην Ελλάδα. Γι’αυτό και το πραγματικό όνομα που την βάφτισαν ήταν Ευαγγελία με νονό τον καπετάνιο του καραβιού. Το δε επώνυμό της Αταμιάν .

Εγκαταστάθηκε οικογενειακά  στα 1922 στην Κοκκινιά (Μεγάρων 50). Πήγαινε λόγω καταγωγής στο εκεί Αρμένικο σχολείο και με τον καιρό έψελνε στον εκεί αρμένικο ναό του Αγίου Ιακώβου. Από γονείς με μεγάλη αγάπη στη μουσική (ο πατέρας της «βιολάρης»).
Ι8 χρονών παντρεύτηκε τον Χακίν Μεσροπιάν και απέκτησε ένα γιο,τον Ολβαέζ Μεσροπιάν που χαϊδευτικά μετέπειτα του έμεινε το όνομα «Γιαννάκης».

Χώρισε και παντρεύτηκε τον Νίκο Νικολαίδη. Το όνομα Μαρίκα της το έδωσε η πεθερά της (η μητέρα του Νίκου).

Πήγε τρεις φορές στην Αμερική το ’51,το ’54 και την τελευταία το ’56 ,αν και άρρωστη (με τον Γιάννη Παπαιωάννου). Εκεί της συμπαραστάθηκε ο Κ.Καπλάνης,η Ρένα Ντάλια και η Εύα Στυλ.

Γύρισε και αποκαμωμένη συνέχισε να τραγουδά για να τελειώσει το σπίτι στο Αιγάλεω. Δεν πρόλαβε. Έφυγε στα 35 της,πριν 60 χρόνια.

Μαρίκα Νίνου. Μια γυναίκα που είχε …πάθει και είχε…μάθει!. Ο Τσιτσάνης της έγραψε το «Γεννήθηκα για να πονώ». Όταν το τραγουδούσε ένα δάκρυ την θάμπωνε. Κι’αυτή του τραγούδησε το «Πές μου πως με βαρέθηκες!».

Ο Χατζιδάκης είπε γι’αυτήν : «Η Φλέρυ Νταντωνάκη έχει ερμηνευτικά το…υπερκόσμιο και η Μαρίκα το …γήινο!»-

Μια ερμηνεύτρια που μόλις σε 8 χρόνια καριέρας κέρδισε το στοίχημα της αθανασίας!.

Tου Μπάμπη Κ. Μώκου


Ο Μπάμπης Τσέρτος «στης Δήμητρας την αυλή» στο Καπανδρίτι..

$
0
0
Ο Μπάμπης Τσέρτος «στης Δήμητρας την αυλή»
newpost.gr
Ο ανανεωτής του ρεμπέτικου με την σαγρέ φωνή του και τις πενιές του μπουζουκιού του θα βρεθεί στο φιλόξενο στέκι του Καπανδριτίου το Σάββατο 1 Ιουλίου

Ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπουςτου ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού, ο Μπάμπης Τσέρτος, θα εμφανιστεί με την ορχήστρα του το βράδυ του Σαββάτου 1ης Ιουλίου «στης Δήμητρας την Αυλή»με ένα πρόγραμμα από ρεμπέτικα που αγαπήσαμε, σμυρνέικα που ποτέ δε λησμονήσαμε και λαϊκά που τραγουδήσαμε. Ο καλλιτέχνης που «ανανέωσε» το ρεμπέτικο τη δεκαετία του ’80 θα χαρίσει μοναδικές στιγμές μουσικής ευφορίας στους τυχερούς που θα παραβρεθούν.

Τον Μπάμπη Τσέρτο θα πλαισιώνουν οι μουσικοί:

Δημήτρης Ρέππας - μπουζούκι
Κώστας Τσεκούρας - κιθάρα
Γιάννης Τσερτος - ακορντεόν

Ο Μπάμπης Τσέρτος«στης Δήμητρας την αυλή», Λεωφ. Καπανδριτίου - Καλάμου 38, Καπανδρίτι, τηλ. 22950 53751 ή 6977 208284, Σάββατο 1  Ιουλίου, ώρα 21:30. Τιμή κατ' άτομο 30€ με απεριόριστο φαγητό και χύμα κρασί ή μπύρα βαρέλι

newpost.gr


Viewing all 1587 articles
Browse latest View live